Όλο και μικραίνει η απόσταση από τα κράτη όπου «Ο Επενδυτής» είναι ο ανώτατος άρχοντας
Ο περίφημος αναπτυξιακός νόμος που η προηγούμενη μνημονιακή κυβέρνηση Παπανδρέου όλο θα έφερνε και ποτέ δεν έφερε, ο νόμος που υποσχέθηκε ο Σαμαράς προεκλογικά πως θα έφερνε την «καλή» ανάπτυξη δίπλα στα «κακά» περιοριστικά μέτρα, είναι εδώ. Ανάπτυξη είναι 100% βέβαιο πως αυτός ο νόμος δεν θα φέρει. Eίναι, όμως, βέβαιο ότι προσιδιάζει σε καθεστώς μισο-αποικίας και θυμίζει χώρες της Λατινικής Αμερικής. Επενδύσεις ίσως ελκύσει, αλλά ανάπτυξη δεν θα φέρει.
Αντίθετα, θα φέρει με βεβαιότητα στη χώρα τα δεινά των επενδύσεων και της «ανάπτυξης» του τύπου που πραγματοποιείται σε υπανάπτυκτες χώρες: περιβαλλοντική ασυδοσία, προικοδότηση των «επενδύσεων» με επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές, παράβαση και κάθε είδους ασυλία απέναντι στο Σύνταγμα και την εθνική νομοθεσία. Είναι χαρακτηριστική η κατάργηση πολλαπλών κριτηρίων και περιορισμών αδειοδότησης που ίσχυαν μέχρι σήμερα, τοποθετούσαν την Ελλάδα στη Δυτική Ευρώπη και την ξεχώριζαν από χώρες της Λατινικής Αμερικής ή της Αφρικής όπου «Ο Επενδυτής» είναι ο ανώτατος άρχων, υπεράνω αξιών, αρχών και νόμων και, βέβαια, υπεράνω του λαϊκού συμφέροντος.
Ενώ είναι όλοι αυτοί που αθροίζονται στο μνημονιακό μπλοκ υπεύθυνοι για το καθεστώς γραφειοκρατίας και κυρίως το καθεστώς διαφθοράς που λειτουργεί αντι-αναπτυξιακά και χωρίς στο ελάχιστο αναπτυξιακά κριτήρια (αλλά με αποκλειστικό κριτήριο την τσέπη τη δική τους και των αφεντικών τους), χρησιμοποιούν το καθεστώς αυτό ως πρόσχημα για να καταργήσουν όχι τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά (αυτό έλειπε) αλλά για να παρακάμψουν κάθε νόμο και περιορισμό που προστατεύει το δημόσιο συμφέρον από την απληστία τους. Με πρόσχημα την ανάπτυξη…
Ταυτόχρονα, σε ένα πλαίσιο πρόκλησης ασφυξίας και κατάρρευσης όλων των θεμελιωδών υποδομών ανάπτυξης όπως π.χ. τα πανεπιστήμια, η έρευνα, το ΙΓΜΕ κ.λπ. αλλά και κατάρρευσης του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων στο 1 δισ.€ από 10 που ήταν προμνημονιακά, οι πόροι που χαρίζονται στους επενδυτές είναι δυο φορές σκανδαλώδεις.
Ρυθμίσεις που βγάζουν μάτι
Ενδεικτικά, ορισμένες από τις ρυθμίσεις είναι οι εξής.
– Προβλέπεται η ενίσχυση σε εξορυκτικές επιχειρήσεις τόσο για προπαρασκευαστικές εργασίες έναρξης μιας εκμετάλλευσης όσο και για εργασίες αποκατάστασης του περιβάλλοντος. Είναι ζήτημα αν υπάρχει τέτοιο ευνοϊκό οικονομικό πλαίσιο για εξορυκτικές επιχειρήσεις σε οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, τη στιγμή μάλιστα που το περιβαλλοντικό πλαίσιο είναι ήδη από τα πλέον «χαλαρά» στην Ευρώπη.
– Ορίζεται ως «στρατηγική επένδυση» κάθε επένδυση άνω των 100 εκ.€ ανεξαρτήτως περιεχομένου, άνω των 15 εκ.€ αν πρόκειται για βιομηχανία ή άνω των 40 εκ.€ αν πρόκειται για επιχειρήσεις που είτε θα δημιουργήσουν 120 θέσεις εργασίας είτε θα διατηρήσουν(!) 600 θέσεις εργασίας. Κοινώς, μπορούν να γίνουν «στρατηγικές» περίπου όλες οι επιχειρήσεις άνω των 600 εργαζομένων. «Στρατηγική επένδυση» σημαίνει ότι η επιχείρηση απολαμβάνει στο εξής όλα τα προνόμια μιας fast track επένδυσης.
– Δίνεται η δυνατότητα προκαταβολής έως και 100% της επιδότησης καθώς και μεγαλύτερων φοροαπαλλαγών ήδη από το πρώτο έτος των επενδύσεων που θα υπαχθούν στον αναπτυξιακό νόμο, ενώ ο έλεγχος των επενδυτικών σχεδίων καθώς και ο ενδιάμεσος και τελικός έλεγχος πραγματοποίησης της επένδυσης περνά σε ιδιωτικές εταιρίες και τράπεζες, προς αποφυγή… της γραφειοκρατίας! Κοινώς, Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει.
– Παρακάμπτονται ουσιαστικά όλοι οι περιορισμοί, περιβαλλοντικοί και άλλοι, για την πραγματοποίηση μιας επένδυσης. Από τη μια ο επενδυτής θα μπορεί με μια απλή υπεύθυνη δήλωση να παραπέμπει την επένδυση σε έλεγχο εκ των υστέρων και, από την άλλη, εισάγεται ο θεσμός της «πολυάδειας» και της κατά παρέκκλιση αδειοδότησης από ειδικά όργανα, ενώ η άδεια θα λαμβάνεται εντός 45 ημερών.
Τ.Τ.
