Αντιλαμβάνομαι τη φρίκη των Γάλλων με τις εικόνες από την αμερικανική τηλεόραση. Για τον απόλυτο διασυρμό ενός ανθρώπου που παραλίγο θα ήταν ο επόμενος πρόεδρος της γαλλικής δημοκρατίας. Για εγκλήματα που πρέπει να αποδειχτούν. Για πράξεις που μπορεί να έγιναν σύμφωνα με την καταγγελία της φερομένης ως παθούσας και τις εκτιμήσεις της ανακριτικής αρχής, αλλά μπορεί και να έγιναν με τον τρόπο που αντιτείνει ο κρατούμενος.

Όπως και να έχει, σε αντίθεση με τον αμερικανικό κανιβαλισμό, είναι μία σημαντική πτυχή της ευρωπαϊκής κουλτούρας η ισχύς του τεκμηρίου της αθωότητας, ακόμα και για δράστες που συλλαμβάνονται επ’ αυτοφώρω. Δυστυχώς, στην Αμερική, έχουν διατηρηθεί ενεργά στοιχεία από την εποχή του λιντσαρίσματος των μαύρων που, χωρίς ή πριν από προγραμματισμένες δίκες, λάμβαναν χώρα οι δημόσιες πανηγυρικές διαπομπεύσεις των μαύρων που κατέληγαν όχι μόνο στον εξευτελισμό, αλλά και στη φυσική εξόντωση του «κατηγορουμένου».
Σήμερα, η αμερικανική αστυνομία οργανώνει τη διαπόμπευση, που ονομάζεται prep walk, για να προβάλλει την επιτυχία της, έστω κι αν κατά του διαπεμπευομένου δεν έχει καν απαγγελθεί κατηγορία, αλλά κρατείται ως ύποπτος. Υπάρχουν περιπτώσεις που ξεπερνούν κάθε αρρωστημένη φαντασία, όπως του φασίστα και ρατσιστή σερίφη Joe Arpaio, στην Αριζόνα, που έγδυσε ολοσχερώς και οδήγησε δια μέσου των κεντρικών δρόμων μια μεγάλη ομάδα κρατουμένων δεμένων με αλυσίδες, για να τους δουν οι κάτοικοι-ψηφοφόροι του!!!
Όμως, εξίσου φριχτή είναι η υποκρισία των πολιτισμένων Ευρωπαίων, που όχι μόνο δεν συγκινούνται και δεν εξανίστανται όταν παρόμοιες διαπομπεύσεις συμβαίνουν σε ξένους, από απλούς πολίτες έως αρχηγούς κρατών, αλλά συχνά συνηγορούν, χαίρονται και συνδράμουν! Ο Μιλόσεβιτς λούστηκε με απίστευτη λάσπη πριν οδηγηθεί στο δικαστήριο. Τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ πρόβαλαν ξανά και ξανά τον Σαντάμ Χουσεΐν άπλυτο, αξύριστο και ταλαιπωρημένο κατά τη σύλληψή του. Σε πολύ χειρότερη κατάσταση από τον Στρος-Καν. Οι χιλιοδημοσιευμένες εικόνες από το Γκουαντάναμο, με τους κρατούμενους αλυσοδεμένους, γονατιστούς, με κλεισμένα μάτια και αφτιά, επί δέκα χρόνια έγκλειστους χωρίς κατηγορίες, χωρίς συνηγόρους και δίκες, δεν ξεσηκώνουν στη Γαλλία και γενικά στην Ευρώπη, τους πολιτικούς, τους δημοσιογράφους, την κοινή γνώμη και τις οργανώσεις για τα δικαιώματα του ανθρώπου, πέρα από κάτι χλιαρές αντιδράσεις.
Σέβονται την ανθρώπινη ζωή και έχουν καταργήσει τη θανατική ποινή μόνο για τους κατοίκους της Ευρώπης, υποστηρίζοντας υποκριτικά ότι οι αξίες αυτές είναι πανανθρώπινες, ενώ στην πραγματικότητα οι Ευρωπαίοι και οι σύμμαχοί τους δολοφονούν ή υποστηρίζουν την εκτέλεση ανθρώπων, με πολιτικές αποφάσεις και χωρίς νόμιμες διαδικασίες έξω από την Ευρώπη. Με την υπόθεση Στρος-Καν γίνεται φανερό ότι και το περίφημο τεκμήριο αθωότητας, το σέβονται, και την αξιοπρέπεια υπόπτων και υποδίκων την προστατεύουν μόνο για τους υπηκόους τους. Κι αυτή η «παγκόσμια αξία» γίνεται κουρέλι κάθε φορά που τα συμφέροντα των μητροπόλεων υπερτερούν σε βαρύτητα.
Στ. Ελλ.

 

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!