Ακούω μαζοχιστικά κάθε μέρα τον σχεδόν αντιπολιτευόμενο Παπαδάκη, τον συμπολιτευόμενο Προτοσάλτε, τους ατάκτως πολιτευόμενους Καμπουράκη και Οικονομέα και τους λοιπούς πρωινατζήδες που φλυαρούν ασταμάτητα σχολιάζοντας την επικαιρότητα με καλεσμένους τους συνήθεις προνομιούχους των ΜΜΕ. (Μα, πόσα χρωστάνε επιτέλους οι εργολάβοι και οι εφοπλιστές στο Μητσοτακέικο;)
Αυτές τις μέρες, οι συγκρούσεις, οι εμπρησμοί, οι καταστροφές και οι αρπαγές ήταν στο επίκεντρο, δίπλα στις εξελίξεις στο εσωτερικό των κομμάτων. Είναι φανερό ότι προετοιμάζεται το έδαφος για νέα αυταρχικά μέτρα, απαγόρευση των διαδηλώσεων, εισβολές της αστυνομίας στα πανεπιστήμια που δεν υπακούουν στο νόμο της Διαμαντοπούλου κ.λπ.
Αποκαλούν, συνεπικουρούμενοι από καθεστωτικούς καλεσμένους, «μπάχαλους» και «μπαχαλάκηδες» τους νεαρούς που κατέστρεψαν μερικές δεκάδες μαγαζιά, προκαλώντας αναίτιες ζημιές σε αμέτοχους εμπόρους, ζητώντας μετ’ επιτάσεως την καταδίωξη και παραδειγματική τιμωρία τους, ενώ όταν η κουβέντα περιστρέφεται στην καταστροφή ολόκληρης της χώρας και γίνεται λόγος για τις αιτίες που κλείνουν δεκάδες χιλιάδες μαγαζιά, αυτοκτονούν άνθρωποι, γεμίζουν οι δρόμοι άστεγους και ξεπερνούν οι άνεργοι το ένα εκατομμύριο, προσφωνούν τους πολιτικούς «κυρίους», κάνοντάς τους κριτική με το γάντι!
Η διαπλοκή σε όλο της το μεγαλείο! Γιατί, διαπλοκή δεν είναι μόνο το οικονομικό αλισβερίσι και οι χαριστικές συμφωνίες με ανταλλάγματα μεταξύ δημοσίων λειτουργών και ιδιωτών. Διαπλοκή είναι και η συγκάλυψη. Όλο αυτό το «οικογενειακό», που τα εξωφρενικά κατά συρροήν εγκλήματα σε βάρος εκατομμυρίων ανθρώπων εξωραΐζονται δημοσιογραφικά, απαλύνονται, εντάσσονται στη φύση του ανθρώπου, ξαλαφρώνουν από τον κακουργηματικό τους χαρακτήρα, γίνονται συνηθισμένα ατοπήματα, κάτι σαν τροχαίες παραβάσεις, ή αποδίδονται σε απρόσωπους και αόριστους υπαίτιους. Διαπλοκή δεν είναι μόνο οι διπλοθεσίες των ημετέρων δημοσιογράφων. Διαπλοκή είναι η προσπάθεια να αποκρύψουν και να προφυλάξουν τους εργοδότες και τους ομοίους τους, τους «μεγάλους» που εγκληματούν χρηματοδοτώντας τα κόμματα εξουσίας και σπονσοράροντας τους πολιτικούς που εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους. Συγκάλυψη που αποσκοπεί στο να μην θιχτούν μέσα από τα ΜΜΕ οι ολιγάρχες που κάνουν την τεράστια αφαίμαξη των πόρων του κράτους και μονοπωλούν όλους τους βασικούς τομείς της οικονομικής ζωής. Συγκάλυψη που γίνεται μέσα από τον έλεγχο των ΜΜΕ. Μόνο όταν δοθεί πράσινο φως από τους ολιγάρχες, σε συμφωνία με το πολιτικό κατεστημένο, στρέφουν τα πυρά τους οι καθεστωτικοί δημοσιογράφοι σε πρόσωπα του δημόσιου βίου που έχουν πέσει σε δυσμένεια ή επιλέγονται σαν αποδιοπομπαίοι τράγοι. Ακόμα και τα καραμπινάτα σκάνδαλα, που έχουν δημοσιοποιηθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, όπως οι χοντρές παρανομίες για την κατασκευή και λειτουργία του The Mall στο Μαρούσι ή του ΧΥΤΑ στην Κερατέα, που προκάλεσε την πολύμηνη εξέγερση των κατοίκων, θάβονται από τα ΜΜΕ επειδή παραπέμπουν στην αιτία του κακού, τους ολιγάρχες.
Οι διάσημοι και έγκυροι καθεστωτικοί δημοσιογράφοι ούτε ξέρουν ούτε έχουν ακούσει γι’ αυτά. Ενώ, με μεγάλη ευκολία, κάνουν ρόμπα κάθε ανθρωπάκο που θα πέσει στα νύχια τους. Αυτό το ξέρουν και οι καλεσμένοι στις εκπομπές των δημοσιογράφων, υπουργοί, βουλευτές, πανεπιστημιακοί κ.ά. Είναι ελεύθεροι να κονταροχτυπηθούν με τους αντίπαλούς τους στον πολιτικό στίβο, αλλά έτσι και ξεστομίσουν το όνομα κάποιου από τους ολιγάρχες αποδίδοντάς του ευθύνες, μπαίνουν στη λίστα των ανεπιθύμητων που δεν θα ξαναβγούν ποτέ σε τηλεοπτικό παράθυρο! Αυστηρά δεν επιτρέπεται να ακουστούν τα ονόματα αυτών που εισπράττουν παράνομα τα διόδια, ευθύνονται για τις κακοτεχνίες των εθνικών αυτοκινητοδρόμων σκοτώνοντας αμέριμνους πολίτες που τους χρησιμοποιούν, χρωστάνε εκατομμύρια στα ασφαλιστικά ταμεία, πλουτίζουν κάνοντας λαθρεμπόριο πετρελαίου ή χρυσού, παίρνουν τις μεγάλες κρατικές δουλειές και τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις δωροδοκώντας κρατικούς λειτουργούς, βγάζουν τη λεία τους στο εξωτερικό και άλλα συναφή.
Αντιθέτως, τα ονόματα εικοσάχρονων που συλλαμβάνονται για φθορές ξένης ιδιοκτησίας ή του Σκυφτούλη που μαζί με είκοσι άλλους μηνύθηκε από τον Καμίνη για απλή διατάραξη που αφορά την ειρηνική κατάληψη του Δημαρχείου της Αθήνας, δίνονται αμέσως στη δημοσιότητα και αναφέρονται από τους δημοσιογράφους. Ενώ των ολιγαρχών που βρίσκονται πίσω από κάθε υπερτιμολογημένο έργο που χρεοκόπησε την Ελλάδα, μένουν πάντα στο απυρόβλητο των γνωστών δημοσιογράφων των μεγάλων καναλιών. Και της δικαιοσύνης. Σε ποιο κανάλι εθνικής εμβέλειας ακούστηκε λέξη, για λόγους ενημέρωσης ή συναδελφικής αλληλεγγύης, για τις εκατοντάδες απολύσεις στα συγκροτήματα του Ψυχάρη, του Μπόμπολα, του Αλαφούζου, του Κουρή, του Γιαννίκου ή των αδελφών Τεγοπούλου; Μήπως έχει δίκιο ο γιατρός που μου είπε προχτές ότι οι «μετρ» των πρωινών και των βραδινών ενημερωτικών εκπομπών πάσχουν από επιλεκτικό Αλτσχάιμερ;!
Αλλοιθωρίζων,
Γκαούρ
Υ.Γ. Εξαίρεση το δίδυμο Αρβανίτης-Κατσίμη, στη ΝΕΤ, που το παλεύει. Ο θεός να τους φυλάει από τα ζόμπι της πολιτικής και της δημοσιογραφίας! Θα ήθελα να αναφέρω και κάποιους καλούς δημοσιογράφους που καταφέρνουν να μένουν καθαροί μέσα στη χαβούζα των ιδιωτικών ΜΜΕ, αλλά φοβάμαι μην τους κάψω. Οι αμύντορες της εξουσίας καραδοκούν!
