Άλλο ένα εργοστάσιο υπό εργατικό έλεγχο στην Αργεντινή

Το πρωί της 19ης Μαϊου,60 εργάτες άναψαν τους φούρνους του εργοστασίου τούβλων ιδιοκτησίας των αδερφών Stefani σαν να ήταν μια οποιαδήποτε μέρα. Το απόγευμα, αφού κανόνισαν τις επόμενες βάρδιες, σε μια συγκινητική δημόσια εκδήλωση στην οποία συμμετείχαν αντιπροσωπείες εργατών, πολιτικών και κοινωνικών οργανώσεων, φοιτητές, δάσκαλοι, γείτονες της περιοχής κ.ά., αποφάσισαν σε ανοιχτή συνέλευση να πάρουν τον έλεγχο του εργοστασίου στα χέρια τους.

Έτσι, το εργαστάσιο Stefani προστέθηκε στις 200 περίπου κατειλημμένες επιχειρήσεις που βρίσκονται υπόι εργατικό έλεγχο στην Αργεντινή. Σε μια χώρα όπου η πιστή εφαρμογή του νεοφιλελεύθερου μοντέλου είχε τα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα, οι πρώτες καταλήψεις κλειστών επιχειρήσεων ξεκίνησαν τη δεκαετία του ’70 με στόχο την επαναλειτουργία τους και την πληρωμή των δεδουλευμένων. Με την οικονομική και κοινωνική έκρηξη του 2001, το φαινόμενο των αυτοδιαχειριζόμενων επιχειρήσεων απέκτησε νέα δυναμική και πήγε ένα βήμα παραπέρα: οι εργάτες καταλαμβάνουν εργοστάσια και επιχειρήσεις που κηρύσσουν πτώχευση και ξαναρχίζουν να παράγουν μόνοι τους, ανακτώντας την αξιοπρέπεια και τις θέσεις εργασίας τους. Μιλάμε για περίπου 13.000 ανθρώπους που δουλεύουν σε εστιατόρια, τυπογραφεία, κλινικές, υποδηματοποιεία, παιδικούς σταθμούς, βιοτεχνίες, ναυπηγεία, βενζινάδικα, εργαστάσια κτλ., χωρίς αφεντικά.
Το εργοστάσιο Stefani βρίσκεται στην πόλη Κούτραλ Κο της επαρχίας Νεουκέν, εκεί όπου βρίσκεται και η Ζανόν, το γνωστότερο κατειλημμένο εργοστάσιο της Αργεντινής. Οι εργάτες της Ζανόν κατάφεραν πέρυσι, μετά από εννιά χρόνια αγώνα, να κερδίσουν την οριστική απαλλοτρίωσή του. Οι εργάτες της Stefani ξεκίνησαν την επίσχεση εργασίας πριν από έξι μήνες, όταν τα αφεντικά εγκατέλειψαν το εργοστάσιο, απαιτώντας την πληρωμή των μισθών τους και την καταβολή των ενσήμων ενός χρόνου. Στο διάστημα που μεσολάβησε είχαν επανειλημμένες διαπραγματεύσεις με τις τοπικές αρμόδιες αρχές και παράλληλα οργάνωσαν εκατοντάδες κινητοποιήσεις: πορείες, διαμαρτυρίες και μπλόκα, κατασκήνωση έξω από το εργοστάσιο, λαϊκό δημοψίφησμα που είχε τεράστια απήχηση κτλ. Κέρδισαν επίσης τη σταθερή στήριξη και αλληλεγγύη άλλων εργατών. Επίσημη απάντηση στα αιτήματά τους όμως δεν πήραν και ο κίνδυνος απώλειας 60 θέσεων εργασίαςσ και τους μεγαλύτερου εργοστασίο τούβλων στην περιοχή παρέμενε. Όπως λένε οι ίδιοι “οι αρχές είναι ανίκανες να βρούνε λύση. Οι αδερφοί Stefani δεν έχουν μπορέσει να αποδείξουν την κρίση που ισχυρίζονται ότι έχουν. Δεν κρατάνε λογιστικά βιβλία εδώ και έξι χρόνια, δεν έχουν καν τραπεζικό λογαριασμό στο όνομά τους, κλέβουν το λιγοστό πόσιμο νερό της πόλης μας μαζί με τους μισθούς και τα ένησημά μας. Η εργοδοσία θέλει να πτωχεύσουμε, παίζει με την επιβίωση των οικογενειών μας. Δεν μας έμενε άλλη λύση. Θέλουμε να δουλεύουμε και να κερδίζουμε το μισθό μας. Έξι μήνες τώρα τρώμε χάρη στη στήριξη των άλλων εργατών και κατοίκων της περιοχής που συνεισφέρουν στη λαϊκή κουζίνα και στο απεργιακό ταμείο”.
Οι εργάτες ζητάνε την απαλλοτρίωση ή ακόμη και την κρατικοποίηση της Stafani. “Δεν θέλουμε μια δεύτερη Ζανόν στην Νεουκέν”, σχολίασε ο αρμόδιος υπουργός. Η αλήθεια είναι ότι μόνο ένα εργοστάσιο απ’ όσα ανήκουν στο Συνδικάτο Κεραμοποιών της Νεουκέν βρίσκεται ακόμα υπό τον έλεγχο των αφεντικών του! “Θα συνεχίσουμε τις διαπραγματεύσεις αλλά μέσα από το εργοστάσιο”, απαντάνε οι εργάτες, ενώ ένας αντιπρόσωπος του συνδικάτου υπογραμμίζει ότι “τη στιγμή που στην Ευρώπη την κρίση την πληρώνουν οι εργάτες με περικοπές, απολύσεις και ανεργία, η Stefani είναι ένα παράδειγμα απάντησης των εργατών απέναντι στην κρίση”.

Σχόλια