Όταν ορισμένα θέματα βρίσκονται στη θερμή εξέλιξή τους, θεωρείται από πολλούς σκόπιμο να μη συζητούνται και να μην αγγίζονται. Αντίθετα από αυτό επιχειρούμε σε αυτό το άρθρο, να αναδείξουμε ποιο είναι το μείζον θέμα από αυτά που συμβαίνουν τις μέρες αυτές.
Πριν από αρκετές μέρες ένας άτυχος πατέρας, ξημερώματα κάτω από το σπίτι του σφαγιάστηκε για να του κλέψουν μια κάμερα. Μια ζωή χάθηκε και είναι βέβαιο ότι συγκλονιστήκαμε όλοι.
Μια μέρα μετά, ένας εικοσάχρονος μετανάστης σφαγιάστηκε αφού προηγούμενα κυνηγήθηκε από άτομα που επέβαιναν σε δυο μηχανές. Μια ζωή χάθηκε και είμαι βέβαιος ότι συγκλονιστήκαμε όλοι. Αρκετές μέρες πριν μια υποψήφια μητέρα, άφησε τη τελευταία πνοή της σε ένα νοσοκομείο της χώρας, επειδή δεν υπήρχε Εντατική για να τη φιλοξενήσει. Μια ακόμα ζωή χάθηκε και είναι βέβαιο ότι συγκλονιστήκαμε όλοι.
Πριν από αρκετές μέρες ένας άτυχος πατέρας, ξημερώματα κάτω από το σπίτι του σφαγιάστηκε για να του κλέψουν μια κάμερα. Μια ζωή χάθηκε και είναι βέβαιο ότι συγκλονιστήκαμε όλοι.
Μια μέρα μετά, ένας εικοσάχρονος μετανάστης σφαγιάστηκε αφού προηγούμενα κυνηγήθηκε από άτομα που επέβαιναν σε δυο μηχανές. Μια ζωή χάθηκε και είμαι βέβαιος ότι συγκλονιστήκαμε όλοι. Αρκετές μέρες πριν μια υποψήφια μητέρα, άφησε τη τελευταία πνοή της σε ένα νοσοκομείο της χώρας, επειδή δεν υπήρχε Εντατική για να τη φιλοξενήσει. Μια ακόμα ζωή χάθηκε και είναι βέβαιο ότι συγκλονιστήκαμε όλοι.
Τις μέρες του Πάσχα μια ανόητη επιλογή ενός ανθρώπου που εκτόξευσε μια ναυτική φωτοβολίδα, στέρησε τη ζωή από ένα επτάχρονο αγοράκι. Μια ζωή χάθηκε και είναι βέβαιο ότι το πανελλήνιο συγκλονίστηκε.
Η προσπάθεια της καταγραφής ελάχιστων από τα συμβαίνοντα είναι, να γίνει προς όλους σαφές ότι η ζωή είναι το μείζον αγαθό. Έχει την ίδια αξία για όποιον τη χάνει, όπου τη χάνει, με όποιο τρόπο τη χάνει, και από οποιονδήποτε έχει την ευθύνη που τη χάνει. Η ζωή είναι πολύχρωμη και αυτή είναι η μαγεία της. Αντίθετα, το έγκλημα δεν έχει χρώμα από όποιον και αν εκπορεύεται και σε όποιον και αν καταλήγει.
Είναι πασίγνωστη αλήθεια ότι μεταξύ των μεταναστών που βρίσκονται στη χώρα, υπάρχουν σκληρές συμμορίες που δημιουργούν σοβαρά και σημαντικά προβλήματα – είτε στο κέντρο είτε σε γειτονιές. Είναι, επίσης, πασίγνωστη αλήθεια ότι τέτοιες συμμορίες υπήρχαν και υπάρχουν μεταξύ Ελλήνων που διευθύνονται από Έλληνες και στις οποίες συμμετέχουν Έλληνες, οι οποίες συμμορίες κάνουν ακριβώς τα ίδια εγκλήματα. Η συλλογική ευθύνη, ιστορικά, έχει αποδείξει ότι είναι ένα σφάλμα που κοστίζει ακριβά. Η συλλογική ευθύνη είναι ένα εύρημα φασιστικής προελεύσεως, στο οποίο έπεσε η ανθρωπότητα και το πλήρωσε πανάκριβα.
Κάθε έγκλημα πρέπει να προσωποποιείται και να τιμωρείται με βάση τους υπάρχοντες νόμους. Ευθύνη της συντεταγμένης πολιτείας είναι να διαμορφώσει τους όρους, ώστε οι πάντες να βρίσκονται κάτω από τους ίδιους κανόνες Δικαίου, χωρίς διακρίσεις. Οι πολίτες μιας ευνομούμενης πολιτείας έχουν και αυτοί την υποχρέωση να σέβονται, επί της ουσίας, τους κανόνες Δικαίου, και να μη χρησιμοποιούν τις αδυναμίες και τα παράθυρά τους όπως τους διευκολύνει. Τέτοια περιστατικά έχουν συμβεί δεκάδες με θύματα μετανάστες, οι οποίοι έχουν αντιμετωπισθεί ως μια ευκαιρία πλουτισμού και παράνομης εργασίας. Είναι, εξάλλου, γνωστό παγκοσμίως ότι η διαδικασία της μετανάστευσης και της λαθρομετανάστευσης, είναι μια τεράστια επιχείρηση με τρισεκατομμύρια δολάρια κέρδη.
Οι καταλήψεις σε πλατείες και χώρους της Αθήνας, από αυτόκλητους προστάτες των χώρων αυτών και από ανθρώπους και ομάδες που θεωρούν την αυτοδικία ως το μέσο λύσης σοβαρών κοινωνικών ζητημάτων, το μόνο που μπορεί να δημιουργήσει είναι βία, ένταση και κοινωνική σύγκρουση.
Καθήκον όλων είναι να αντιταχθούμε σε αυτές τις λογικές. Οι Έλληνες υπήρξαμε και είμαστε όλοι μετανάστες, είτε στη γενιά που ζούμε είτε σε κάποιες προηγούμενες γενιές μας. Την εποχή αυτή μάλιστα και η επόμενη γενιά μας ξαναγινόμαστε μετανάστες. Γνωρίζουμε καλά τι σημαίνει να βρίσκεσαι στου πόνου τη βαριά σκιά. Είμαστε όμως λαός προοδευτικός, με υψηλό αίσθημα δημοκρατικής ευαισθησίας, με φιλότιμο, που καταλαβαίνουμε πολύ καλά τι σημαίνει φτώχεια. Άλλωστε οι πατεράδες μας αλλά και εμείς οι ίδιοι τη γνωρίσαμε αρκετά τις προηγούμενες δεκαετίες, και τώρα τη ξανά γνωρίζουμε συστηματικά. Οι ουρές των συσσιτίων είναι γεμάτες από Έλληνες και μετανάστες μαζί. Σ’ αυτές τις ουρές είναι όλοι αδελφωμένοι.
Η ζωή έχει πάντα την ίδια αξία. Είναι ώρα να αντισταθούμε στα κελεύσματα βίας, φυλετικού ρατσισμού, που είναι πάντα κελεύσματα φασιστικής προέλευσης. Η πολιτεία πρέπει να εγγυηθεί τους κανόνες Δικαίου, την ασφάλεια όλων μέσα από Δημοκρατικές μεθόδους και διαδικασίες.
Όλοι εμείς οι πολίτες αυτής της χώρας πρέπει να αντιμετωπίσουμε το παρόν και το μέλλον μας, πρωτίστως με ανθρωπιά, αλληλεγγύη , αγάπη, κοινωνική συνοχή που είναι τα πιο σημαντικά εφόδια για να αντέξουμε τη κρίση και να βγούμε από αυτή τη κρίση.
Κανείς να μην αφήσει να μας χωρίσει η βία αίματος, που αυτή τη στιγμή γίνεται προσπάθεια να μπει ανάμεσα σε μας και τους μετανάστες, αύριο σε μας και τους εαυτούς μας, σε μας και κάποια άλλη κοινωνική ομάδα και ούτω καθεξής.
Η προσπάθεια της καταγραφής ελάχιστων από τα συμβαίνοντα είναι, να γίνει προς όλους σαφές ότι η ζωή είναι το μείζον αγαθό. Έχει την ίδια αξία για όποιον τη χάνει, όπου τη χάνει, με όποιο τρόπο τη χάνει, και από οποιονδήποτε έχει την ευθύνη που τη χάνει. Η ζωή είναι πολύχρωμη και αυτή είναι η μαγεία της. Αντίθετα, το έγκλημα δεν έχει χρώμα από όποιον και αν εκπορεύεται και σε όποιον και αν καταλήγει.
Είναι πασίγνωστη αλήθεια ότι μεταξύ των μεταναστών που βρίσκονται στη χώρα, υπάρχουν σκληρές συμμορίες που δημιουργούν σοβαρά και σημαντικά προβλήματα – είτε στο κέντρο είτε σε γειτονιές. Είναι, επίσης, πασίγνωστη αλήθεια ότι τέτοιες συμμορίες υπήρχαν και υπάρχουν μεταξύ Ελλήνων που διευθύνονται από Έλληνες και στις οποίες συμμετέχουν Έλληνες, οι οποίες συμμορίες κάνουν ακριβώς τα ίδια εγκλήματα. Η συλλογική ευθύνη, ιστορικά, έχει αποδείξει ότι είναι ένα σφάλμα που κοστίζει ακριβά. Η συλλογική ευθύνη είναι ένα εύρημα φασιστικής προελεύσεως, στο οποίο έπεσε η ανθρωπότητα και το πλήρωσε πανάκριβα.
Κάθε έγκλημα πρέπει να προσωποποιείται και να τιμωρείται με βάση τους υπάρχοντες νόμους. Ευθύνη της συντεταγμένης πολιτείας είναι να διαμορφώσει τους όρους, ώστε οι πάντες να βρίσκονται κάτω από τους ίδιους κανόνες Δικαίου, χωρίς διακρίσεις. Οι πολίτες μιας ευνομούμενης πολιτείας έχουν και αυτοί την υποχρέωση να σέβονται, επί της ουσίας, τους κανόνες Δικαίου, και να μη χρησιμοποιούν τις αδυναμίες και τα παράθυρά τους όπως τους διευκολύνει. Τέτοια περιστατικά έχουν συμβεί δεκάδες με θύματα μετανάστες, οι οποίοι έχουν αντιμετωπισθεί ως μια ευκαιρία πλουτισμού και παράνομης εργασίας. Είναι, εξάλλου, γνωστό παγκοσμίως ότι η διαδικασία της μετανάστευσης και της λαθρομετανάστευσης, είναι μια τεράστια επιχείρηση με τρισεκατομμύρια δολάρια κέρδη.
Οι καταλήψεις σε πλατείες και χώρους της Αθήνας, από αυτόκλητους προστάτες των χώρων αυτών και από ανθρώπους και ομάδες που θεωρούν την αυτοδικία ως το μέσο λύσης σοβαρών κοινωνικών ζητημάτων, το μόνο που μπορεί να δημιουργήσει είναι βία, ένταση και κοινωνική σύγκρουση.
Καθήκον όλων είναι να αντιταχθούμε σε αυτές τις λογικές. Οι Έλληνες υπήρξαμε και είμαστε όλοι μετανάστες, είτε στη γενιά που ζούμε είτε σε κάποιες προηγούμενες γενιές μας. Την εποχή αυτή μάλιστα και η επόμενη γενιά μας ξαναγινόμαστε μετανάστες. Γνωρίζουμε καλά τι σημαίνει να βρίσκεσαι στου πόνου τη βαριά σκιά. Είμαστε όμως λαός προοδευτικός, με υψηλό αίσθημα δημοκρατικής ευαισθησίας, με φιλότιμο, που καταλαβαίνουμε πολύ καλά τι σημαίνει φτώχεια. Άλλωστε οι πατεράδες μας αλλά και εμείς οι ίδιοι τη γνωρίσαμε αρκετά τις προηγούμενες δεκαετίες, και τώρα τη ξανά γνωρίζουμε συστηματικά. Οι ουρές των συσσιτίων είναι γεμάτες από Έλληνες και μετανάστες μαζί. Σ’ αυτές τις ουρές είναι όλοι αδελφωμένοι.
Η ζωή έχει πάντα την ίδια αξία. Είναι ώρα να αντισταθούμε στα κελεύσματα βίας, φυλετικού ρατσισμού, που είναι πάντα κελεύσματα φασιστικής προέλευσης. Η πολιτεία πρέπει να εγγυηθεί τους κανόνες Δικαίου, την ασφάλεια όλων μέσα από Δημοκρατικές μεθόδους και διαδικασίες.
Όλοι εμείς οι πολίτες αυτής της χώρας πρέπει να αντιμετωπίσουμε το παρόν και το μέλλον μας, πρωτίστως με ανθρωπιά, αλληλεγγύη , αγάπη, κοινωνική συνοχή που είναι τα πιο σημαντικά εφόδια για να αντέξουμε τη κρίση και να βγούμε από αυτή τη κρίση.
Κανείς να μην αφήσει να μας χωρίσει η βία αίματος, που αυτή τη στιγμή γίνεται προσπάθεια να μπει ανάμεσα σε μας και τους μετανάστες, αύριο σε μας και τους εαυτούς μας, σε μας και κάποια άλλη κοινωνική ομάδα και ούτω καθεξής.
* Ο Κώστας Σκηνιώτης είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Σχόλια
