Πληθαίνουν οι κομματικές καραμπόλες στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας λίγες εβδομάδες πριν τις κάλπες της 21ης Μαΐου. Τα αυξημένα ποσοστά διαρροής ψήφου από την κυβερνητική παράταξη προς μια πανσπερμία κομμάτων και κομματιδίων –από τον Βελόπουλο, μέχρι τους διάδοχους, της Χρυσής Αυγής, σχηματισμούς– μετατρέπουν τον χώρο αυτό σε πεδίο ενδιαφέροντος για το μετεκλογικό τοπίο.
Η Ν.Δ. παραδέχεται την αδυναμία των απανωτών νομοθετικών ρυθμίσεων που ψήφισε να βάλουν μπλόκο, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, στο κατέβασμα του κομματικού μορφώματος του Κασιδιάρη στις προσεχείς εκλογές – παρά τις μέχρι τώρα διαβεβαιώσεις κυβερνητικών στελεχών για «θωράκιση της δημοκρατίας». Κάπως έτσι, στον Άρειο Πάγο κατατέθηκαν οι φάκελοι υποψηφιότητας τόσο του κόμματος «Έλληνες» με επικεφαλής έναν απόστρατο στρατιωτικό και υποψήφιο βουλευτή το καταδικασμένο πρώην ηγετικό στέλεχος της Χρυσής Αυγής όσο και του κόμματος τού μέχρι πρότινος «υπηρεσιακού» προέδρου του κόμματος Κασιδιάρη, αντιεισαγγελέα Α. Κανελλόπουλου. Μάλιστα η όλη «φασαρία» γύρω από τον χώρο αυτό και η «αδυναμία» του πολιτικού συστήματος να αντιμετωπίσει –εγκαίρως, ουσιαστικά, όχι επικοινωνιακά και σε προεκλογικό χρόνο– το θέμα αυτό φαίνεται να ενισχύει τα δημοσκοπικά ποσοστά του.
Το κόμμα του Κασιδιάρη δύσκολα θα περάσει τον σκόπελο της κρίσης του Αρείου Πάγου ενώ το «ΕΑΝ» του Α. Κανελλόπουλου ακόμη και αν εγκριθεί η συμμετοχή του δύσκολα θα καταφέρει κάτι σημαντικό εκλογικά – χωρίς τις πλάτες και τον κομματικό μηχανισμό του Ηλ. Κασιδιάρη. Μένει να κριθεί αν και κατά πόσο η ρήξη Κασιδιάρη-Κανελλόπουλου είναι πραγματική ή αν θα δούμε τον δεύτερο να λειτουργεί σαν βιτρίνα για τον πρώτο. Σε κάθε περίπτωση αποδεικνύεται περίτρανα ότι το πολιτικό σύστημα αδυνατεί να αντιμετωπίσει το μείζον, που είναι η πραγματική απήχηση του καταδικασθέντος Ηλ. Κασιδιάρη σε μια περίοδο παρατεταμένης και πολυεπίπεδης κρίσης. Η επιχείρηση θωράκισης, με πρόσχημα το κόμμα Κασιδιάρη, αφήνει προίκα στο κράτος ένα αυταρχικότερο πλαίσιο έγκρισης υποψηφίων κομμάτων (για πάσα χρήση) χωρίς να λύνει μάλιστα το θέμα του «μπλόκου» στον καταδικασμένο Χρυσαυγίτη.
Ειδικοί κυβερνητικοί χειρισμοί και παρεμβάσεις φαίνεται να γίνονται και με επίκεντρο την Ελληνική Λύση του Κ. Βελόπουλου. Η Ελληνική Λύση μπορεί να αποτελεί έναν πιθανό κυβερνητικό εταίρο μιας κυβέρνησης με κορμό τη Ν.Δ., αλλά και μια εν δυνάμει δεξαμενή «επαναπατρισμού» ψηφοφόρων της Ν.Δ. σε περίπτωση δεύτερης κάλπης. Οι τελευταίες εξελίξεις στο κόμμα της Ελληνικής Λύσης με την αποπομπή δύο εν ενεργεία βουλευτών της μετά από δημοσιεύματα για επαφές τους με τη Ν.Δ., σε συνδυασμό με την επικοινωνιακή σκόνη για «μαύρα» κομματικά ταμεία και γέφυρες με πρώην στελέχη της Χ.Α. που τις συνόδευσε, αποκαλύπτουν τόσο την κυβερνητική στρατηγική αναζήτησης «αποστατούντων» μετεκλογικών συμμάχων –τόσο από την Ελληνική Λύση όσο και από το ΠΑΣΟΚ– όσο και την επιδίωξη του ίδιου του Κ. Βελόπουλου να καθαρίσει το εσωκομματικό τοπίο ώστε να καταστεί μοναδικός συνομιλητής της Ν.Δ. σε μετεκλογικό χρόνο – μειώνοντας έτσι τους κινδύνους ρευστοποίησης του κόμματός του.
Οψόμεθα…
