Αγάλματα

Του Μάριου Διονέλλη.

Δεν ξέρω αν πήρε καθόλου το μάτι σας αυτή τη φασαρία που έγινε για το άγαλμα του (θείου) Καραμανλή στη Θεσσαλονίκη. Πριν από τα αποκαλυπτήρια είχε γίνει μεγάλη φουρτούνα για το αν πρέπει να μπει και σε ποιο σημείο της πόλης θα ήταν καλύτερο να στηθεί.

Μια πόλη, μια χώρα που παιδεύεται ακόμα πού θα βάλει τα αγάλματά της, προς τα πού θα κοιτάνε και ποιανού το μέρος θα παίρνουν ανάλογα με τη συγκυρία. Το γλαφυρό της όλης υπόθεσης ήρθαν να συμπληρώσουν οι εκδηλώσεις λατρείας στο πρόσωπο του Καραμανλή (όχι του θείου, του ανιψιού, που βρέθηκε στην εκδήλωση). Ακούστηκαν, λέει, κάτι «γύρνα πίσω Κώστα», κάτι «πρόεδρε μη μας αφήνεις» και άλλα τέτοια ωραία από τους ιθαγενείς Μακεδόνες Νεοδημοκράτες.
Την εβδομάδα που πέρασε, μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα πιο πάνω, στο Ομπερχάουζεν της Γερμανίας ένα άλλο άγαλμα ξεκίνησε τη δική του ζωή για τα μάτια του φιλοθεάμονος κοινού. Με ύψος 1,80, το χταπόδι Πολ, που μάντεψε σωστά όλα τα αποτελέσματα του Μουντιάλ, πέρασε στην ιστορία με έναν ανδριάντα ίσα με δέκα φορές το μπόι του, για να θυμίζει τις δικές του ένδοξες μέρες. Έχει μάλιστα και χρυσή τεφροδόχο από κάτω όπου φυλάσσεται η τέφρα του διασημότερου (ψητού πλέον) χταποδιού στον κόσμο.
Γι’ αυτό είναι μπροστά οι Γερμανοί. Γιατί έφτασαν πια στο σημείο να κάνουν αγάλματα για χταπόδια ενώ εμείς ακόμα παιδευόμαστε με τις πολιτικές μας οικογένειες. Ξέρω πώς τα κατάφεραν όμως. Επειδή κάτι τέτοιοι σαν τον ανιψιό Καραμανλή αγόραζαν αβέρτα υποβρύχια που γέρνουν. Και τα πλήρωνες εσύ την ώρα που αμέριμνος έβλεπες το Μουντιάλ και θαύμαζες τις ικανότητες του χταποδιού. Βρήκαν και τα κάνανε θα μου πεις αλλά μας την έφεραν, παραδέξου το. Και τώρα εκείνοι κάνουν άγαλμα το χταπόδι και εσύ τσακώνεσαι πού θα βάλεις τον ανδριάντα του Καραμανλή. Τους ζηλεύω τους μπαγάσηδες.
Άσε που μας άφησαν και κάτι απολειφάδια των δικών τους άθλιων ημερών να χαιρετάνε ναζιστικά στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Μια χαρά μας τη φέρανε σου λέω…

Σχόλια