Πριν μερικά χρόνια, όταν ένας προβληματισμένος νέος απόρησε για το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι που ξοδεύουν 30-50 χιλιάδες ευρώ για ένα αυτοκίνητο, ενώ θα μπορούσαν να έχουν ένα πολύ καλό και με 15 χιλιάδες, πήρε την απάντηση: «Αφού τα έχουν, βρε μαλάκα! Γιατί να μην το αγοράσουν;». Αποστομωτική απάντηση.
Στην Ισπανία, ο Ιγκλέσιας των Podemos και η σύζυγός του, σκέφτηκαν να πάρουν ένα στεγαστικό δάνειο και για 30 χρόνια να πληρώνουν τη μηνιαία δόση των 1.780 ευρώ. Με τα λεφτά του δανείου, αγόρασαν ένα σπίτι 280 τετραγωνικά με μια πισίνα-λίμνη και 2 στρέμματα κήπο, σε προάστιο της Μαδρίτης. Περιμένουν δίδυμα, έχουν ήδη και δυο σκύλους, δεν χωρούσαν στο διαμέρισμα.
Σάλος ξέσπασε στην Ισπανία για τον Ιγκλέσιας που έλεγε μεγάλα λόγια και τώρα κάνει άλλα. Το εκμεταλλεύονται όλοι, μέχρι και οι εσωκομματικές αντιπολιτεύσεις μέσα στους Podemos. Βουλευτές και οι δύο του ζεύγους, έπραξαν αυτό που θα έκανε καθένας που, προς το παρόν, «τα έχει» και νομίζει ότι θα τα έχει και για τα επόμενα 30 χρόνια, άρα φαίνεται και τι σκέφτεται για το πώς θα ζήσει στο μέλλον.
Οι πολιτικοί της κωλοτούμπας, αυτοί του ξεκινούν ως «ράντικαλς» και μετά αντιγράφουν όλα τα χούγια που κατηγορούσαν, είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Είναι και αυτός, ένας από τους λόγους για τη μεγάλη δυσπιστία απέναντι στον πολιτικό κόσμο.
Ο μιντιακός κόσμος που ξεσπάθωσε απέναντι στην ασυνέπεια του Ιγκλέσιας, είχε βέβαια τους λόγους του. Όπως είχε και λόγους να προβάλει λιγούρικα όσα έγιναν στον πριγκιπικό γάμο του Χάρι και της Μέγκαν. Το «λάιφ στάιλ» έχει και την αριστοκρατική του εκδοχή, που αποτελεί μια βιτρίνα της γερασμένης αστικής τάξης. Κάθε κουστούμι ή φόρεμα, μπορεί να στοίχιζε και 10 μισθούς ενός εργαζόμενου ή και 3-4 δόσεις του Ιγκλέσιας. Στην περίπτωση αυτή, όμως, τα Μίντια έκαναν γαργάρα. Δεν τους ένοιαζε η σπατάλη και η επίδειξη. Άλλωστε κι αυτοί όλοι (βασιλείς, πρίγκιπες, πρώην ποδοσφαιριστές, καλλιτέχνες και πολιτικοί) που παραβρέθηκαν, «τα έχουν» και μάλιστα χοντρά. Γιατί να μην τα δείξουν;
Είναι κι αυτή, η επιδεικτική προβολή ενός τρόπου ζωής, σύμπτωμα του παρασιτισμού που ανθίζει δίπλα στην άνευ προηγουμένου δυστυχία και φτώχεια. Ποτέ άλλοτε στην Γη δεν υπήρχε τόσος πλούτος, αγαθά και δυνατότητες επίλυσης όλων των βασικών προβλημάτων και ποτέ άλλοτε τόση ανισότητα, τέτοιο βάραθρο ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς, τόση ξιπασιά και υποβάθμιση της ανθρώπινης υπόστασης.
Εντύπωση προκαλεί η επίκληση του επιθέτου «τοξικός» για κάθε ενέργεια που ξεφεύγει από αυτά τα πλαίσια. «Τοξικά» είναι το γιουχάισμα, η αντίδραση, το σιχτίρισμα και η απελπισία. Νορμάλ είναι να μαθαίνουμε τι έφαγε ο επίσημος καλεσμένος, σε ποιο σπίτι εφοπλιστή έκανε επίσκεψη, πώς συναντήθηκαν οι κυρίες τους και τι φόραγε η καθεμιά.
«Ήταν δίκαιο γίνεται πράξη» που λένε και οι κυβερνώντες. Αυτοί που τα έχουν, τα χαίρονται. Για τους άλλους, έχουμε ταξίματα, κοροϊδία και καταστολή. Αλήθεια, έχει ο καιρός γυρίσματα; Δεν ακούνε την σιωπή των ανθρώπων; Δεν ακούνε την βουή; Δεν αισθάνονται την οργή;
