Την κατοχή επέρασα σαν ήμουνε κοπέλι
σκιας την κουλούρα ήτρωγα με γάλα στο σκουτέλι
όμως όσα σιμώνουνε τσι μέρες που περνούμε
δεν το λογάριαζα ποτέ ομπρός μας πως θα δούμε
Έρχουνται τα χειρότερα αυτή ‘ναι η αλήθεια
θωρώ οι μέρες που ‘ρχουνται να γίνουν παραμύθια
να τα δηγάται η γιαγιά αύριο στα ογγόνια
σα γίνουνε παλαιϊνά τα σημερνά τα χρόνια
Θα λέει η γιαγιά στα ‘γγόνια τζη πώς ειν’ αυτά αλήθεια
και τα ογγόνια θα τση πουν πως λέει παραμύθια
Βροντοφωνάζει ο ποιητής πως η πλουτοκρατία
την όμορφη πατρίδα μας την ήκαμ’ αποικία
Τη Χώρα μας οικόπεδο τη θέλουνε καμπόσοι
το μουστερή γυρεύανε να τως την παραδώσει
Θέλουν Ελληνικά νησιά τη γη των προπατόρω
τη θάλασσα τη γαλανή ίσαμε Κάβο Ντόρο
να ρέμπουντ’ όλα τα καλά γυρού απ’ άκρη σ’ άκρη
και τρέχει από τα μάθια μου σαν ποταμός το δάκρυ.
* Πρόκειται για μερικούς στίχους που δημοσίευσε ο Κρητικός και Μεραμπελλιώτης λαογράφος Μιχάλης Χουρδάκης Νίσπιτας για την επίσκεψη του πρωθυπουργού στον Άγιο Νικόλαο
