Η φωτογραφία δείχνει τον Ζερόμ Ροντρίγκες, μία από τις γνωστές φιγούρες των Κίτρινων Γιλέκων: λίγο πριν είχε χτυπηθεί στο μάτι από σφαίρα καουτσούκ. Επρόκειτο για ευθεία βολή που έριξε ασφαλίτης τη στιγμή που ο Ροντρίγκες βιντεοσκοπούσε ξαφνική επίθεση ΜΑΤ και ασφαλιτών εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών στην πλατεία της Βαστίλης, στο Παρίσι, το προηγούμενο Σάββατο. Δεν ήταν βέβαια ένα μεμονωμένο συμβάν: εδώ και δυόμιση μήνες κλιμακώνεται μια πολύμορφη εκστρατεία της πανικοβλημένης πλέον εξουσίας και των συστημικών κέντρων που στηρίζουν τον Μακρόν, με στόχο να τρομοκρατηθεί και να φιμωθεί επιτέλους ο εξεγερμένος «όχλος»…
► 12 νεκροί, οι περισσότεροι θύματα του κοινωνικού αυτοματισμού που υποδαυλίζει η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ (χτυπημένοι από «θυμωμένους» νταλικέρηδες που επιχειρούσαν να σπάσουν τα μπλόκα), αλλά και απευθείας δολοφονημένοι από τις δυνάμεις καταστολής (όπως η υπέργηρη που επευφημούσε τα Κίτρινα Γιλέκα από το μπαλκόνι της στη Μασσαλία, και χτυπήθηκε από βλήμα δακρυγόνου που έριξε εναντίον της ένας αστυνομικός).
► 3.200 τραυματίες, εκ των οποίων εκατοντάδες σοβαρά (6 βρίσκονται πάντα σε κώμα). Ανάμεσά τους και περίπου 300 μόνιμα ακρωτηριασμένοι – που έχουν χάσει κάποιο άκρο ή ένα μάτι από δακρυγόνα, χειροβομβίδες και πλαστικές σφαίρες. Ένας από αυτούς είναι πλέον και ο Ζερόμ Ροντρίγκες.
► 8.300 συλληφθέντες, εκ των οποίων 1.100 έχουν καταδικαστεί σε δίκες-εξπρές με δυσανάλογα βαριές ποινές ακόμη και για τα αδικήματα που τους έχουν φορτώσει, από αυτόφωρα που έχουν στελεχωθεί με «επιλεγμένους» δικαστές. Περίπου 400 έχουν ήδη οδηγηθεί στις φυλακές και εκτίουν την ποινή τους, αφού δεν τους δόθηκε αναστολή, ούτε δικαίωμα εξαγοράς της ποινής.
Αυτός είναι ο απολογισμός μέχρι σήμερα, 12ο Σάββατο κινητοποίησης των Κίτρινων Γιλέκων. Η πρωτοφανής για τα γαλλικά δεδομένα καταστολή αποτελεί το βασικό «επιχείρημα» της κυβέρνησης Μακρόν απέναντι σε ένα εξίσου πρωτοφανές πληβειακό κίνημα, που ξεκίνησε ως διαμαρτυρία για την αύξηση της τιμής των καυσίμων και εξελίχθηκε σε μια πεισματάρικη εξέγερση που αγκαλιάζει όλη τη Γαλλία, απονομιμοποιεί το πολιτικό σύστημα και αμφισβητεί τα ιερά και τα όσια των ελίτ.
Δεν είναι ότι δεν δοκιμάστηκαν κι άλλοι τρόποι ώστε να γυρίσουν στα σπίτια τους οι περιφρονημένοι: και παροχές έδωσε η κυβέρνηση (ήταν πολύ αργά πια…), και εθνικό διάλογο ξεκίνησε (στον οποίο δεν δίνει σημασία κανείς), και εκπροσώπους των Κίτρινων Γιλέκων εξαγόρασε (που γρήγορα κατέληξαν αντικείμενο χλεύης των πάντων). Ακόμη και τη λεγόμενη σιωπηλή πλειοψηφία προσπάθησε να βγάλει στο δρόμο την περασμένη Κυριακή για να υπερασπιστεί τους «θεσμούς» και να καταγγείλει τη βία των… διαδηλωτών. Σημείωσε παταγώδη αποτυχία καθώς, παρά τα δωρεάν πούλμαν από την επαρχία και τη διαρκή διαφήμιση από τα ΜΜΕ, συγκεντρώθηκαν στο Παρίσι λιγότεροι κι από όσους διαδηλώνουν με τα Κίτρινα Γιλέκα σε μια μεσαίου μεγέθους γαλλική πόλη!
Δεν πείθει πια ούτε η φθαρμένη κασέτα περί «αγροίκων», «ακροδεξιών», «λαϊκιστών» και δεν συμμαζεύεται, κι ας την παίζουν μονότονα από το πρωί ως το βράδυ τα μεγάλα ΜΜΕ. Όλοι καταλαβαίνουν ότι τα Κίτρινα Γιλέκα είναι άλλο πράγμα. Και δύσκολα μαντρώνονται ή χειραγωγούνται, αφού βρίσκονται εκτός επίσημου πολιτικού σκηνικού και υπερασπίζονται με θρησκευτική ευλάβεια την αυτονομία τους από εχθρούς και «φίλους». Ποιος ασχολείται σήμερα με το τι είπε η Λεπέν, ο Μελανσόν ή το… Γαλλικό Κ.Κ.; Κανείς, διότι η πραγματική αντιπολίτευση βρίσκεται αλλού. Γι’ αυτό και η γυμνή, δολοφονική καταστολή έχει καταλήξει να είναι το τελευταίο και βασικό ατού των από πάνω.
Το ατού αυτό το ενισχύει τώρα ο Μακρόν και με ένα νομοθετικό οπλοστάσιο σιδηρόφρακτης «δημοκρατίας». Μεταξύ άλλων επιχειρείται η απαγόρευση διαδηλώσεων και η καθιέρωση των προληπτικών κρατήσεων! Την αρχή βέβαια έκανε, για να είμαστε δίκαιοι, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο – που τις θεωρεί πλέον νόμιμες «υπό προϋποθέσεις», τσαλαπατώντας έτσι βασικές συνταγματικές εγγυήσεις και ανατρέποντας τη νομική παράδοση αιώνων. Φυσιολογικό: όλοι βρίσκονται στο ίδιο στρατόπεδο. Και κάνουν πράξη αυτά που μόνο στα όνειρά της βλέπει η κάθε Λεπέν, την οποία κατά τα άλλα χρησιμοποιούν οι ίδιοι ως μπαμπούλα για να κρύψουν ότι αυτοί τώρα, κι όχι η Ακροδεξιά στο μέλλον, επιβάλλουν έναν βάρβαρο μεταδημοκρατικό ολοκληρωτισμό.
