Το 4ο Συνεδρίου της ΚΟΕ πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 29 και την Κυριακή 30 Μαΐου στην Αθήνα, με την συμμετοχή μελών της συλλογικότητας από όλη την Ελλάδα. Το συνέδριο αποτέλεσε την κατάληξη μιας τρίμηνης διαδικασίας διαλόγου, στις συνελεύσεις της ΚΟΕ, σε μια πυκνή και έντονη πολιτικά περίοδο με γεγονότα όπως το συστημικό έγκλημα στα Τέμπη, που τροφοδότησαν τον προβληματισμό και τις συνεδριακές θέσεις. Στις διαδικασίες του συνεδρίου, τόσο στο άνοιγμα όσο και στη συζήτηση που ακολούθησε σε ιδιαίτερα ζεστή και συντροφική ατμόσφαιρα, συμμετείχαν πολλοί και πολλές, φίλοι και φίλες της ΚΟΕ, και συνεργάτες της εφημερίδας Δρόμος, δείχνοντας το ευρύτερο ενδιαφέρον που υπήρξε για τη σημαντική αυτή στιγμή της ΚΟΕ, αποδεικνύοντας ταυτόχρονα την επιμονή της συλλογικότητας στην ανοιχτότητα του εγχειρήματός της. Ακόμα πάνω από 20 κόμματα, οργανώσεις και κινήματα από το εξωτερικό χαιρέτησαν τις διαδικασίες του συνεδρίου.
Δύο σημαντικές εισηγήσεις
Η διαδικασία του συνεδρίου ξεκίνησε με την εκτενή παρουσίαση μιας εργασίας για την κατάσταση της νεολαίας στην Ελλάδα σήμερα, από το Ιάσωνα Κωστόπουλο. Μέσα από παρουσίαση στοιχείων από διάφορες έρευνες, σχετικές με την εκπαίδευση, την εργασία, την προοπτική και τις πεποιθήσεις των νέων ανθρώπων επιδιώχθηκε η σκιαγράφηση των κοινών ενοποιητικών στοιχείων της νεολαίας σήμερα. Τα παραπάνω έχοντας την πεποίθηση ότι η αναγνώριση της κατάστασης της νεολαίας είναι σημαντική τόσο για τη χώρα όσο και για κάθε προσπάθεια απελευθέρωσης του λαού «γιατί ο ρόλος του δημογραφικού ζητήματος αποκτά όλο και μεγαλύτερη στο υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας, με την διαρκή γήρανση και μείωση του πληθυσμού και τη μετανάστευση κυρίως της νεολαίας. Γιατί μια άλλη πορεία για την χώρα βασίζεται αντικειμενικά στη συμμετοχή και τον δυναμισμό της νεολαίας. Γιατί η νεολαία σήμερα, στην Ελλάδα αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα, όντας μια κοινωνική ομάδα που έχει χτυπηθεί από την περίοδο των μνημονίων και της πανδημίας. Γιατί βοά η έλλειψη ενδιαφέροντος για τη νεολαία από το πολιτικό σύστημα και τους θεσμούς». Με τα παραπάνω κατά νου, η εισήγηση αναγνώρισε ως ταυτοτικές αλλαγές για τη νεολαία την «ενοποίηση πάνω στις δυσμενείς κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, με το αδυνάτισμα της κοινωνικής κινητικότητας μέσα από την εκπαίδευση, με ταυτόχρονη παράταση της νεότητας παρά την κατά γενική ομολογία υψηλή κατάρτιση, τη συμμετοχή στην εκπαίδευση και τις αυξημένες δυνατότητες». Ενώ κατέληξε περιγράφοντας ως κύριες κατευθύνσεις «α) την ανάγκη για μια ειδική πολιτική για την νεολαία, β) τη στενή σύνδεση της νεολαίας και της χώρας (τόσο από άποψη προβλημάτων όσο και από άποψη προοπτικής), γ) την αντίσταση στο μέλλον ενός τουριστικού νεανικού προλεταριάτου που διευρύνεται ως μοντέλο».
Ακολούθησε η κεντρική εισήγηση, από τον Ρούντι Ρινάλντι. Στην εισήγηση του, συνέδεσε τη διεξαγωγή του συνεδρίου, την ίδια την ύπαρξη και δράση της ΚΟΕ, με το υπαρξιακό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο λαός και η χώρα, καθώς και με τις αναγκαίες προσπάθειες υπέρβασης του προβλήματος. Όπως τόνισε χαρακτηριστικά «η χώρα έχει γίνει χώρος, τώρα μετατρέπεται σε κόμβο ενεργειακό και στρατιωτικό, συρρικνώνεται η κυριαρχία της, αποκτά χαρακτηριστικά μετανεοτερικής αποικίας. Όλα αυτά προωθήθηκαν με τον λαό στη γωνία, με την υποχώρηση του λαϊκού παράγοντα τα προηγούμενα χρόνια». Συνέχισε χαρακτηρίζοντας το 4ο Συνέδριο της ΚΟΕ μια «απόδειξη της ανθεκτικότητας της προσπάθειας της ΚΟΕ, σε δύσκολες συνθήκες, αλλά και της θέλησης μας να συνεχίσουμε τον αγώνα μας με επίγνωση, σεμνότητα και πάθος. […] Είμαστε υποχρεωμένοι να προχωρήσουμε με όσα έχουμε και όσα μας λείπουν, στηριζόμενοι στην πρόθεση μας να συμβάλουμε όπως και όσο μπορούμε ώστε η χώρα, η Ελλάδα, ο λαός, η κοινωνία, η ελληνικότητα να συνεχίσουν να υπάρχουν. Να συμβάλουμε όπως και όσο μπορούμε, η ανθρωπότητα και το διευρυμένο προλεταριάτο, οι λαοί και τα έθνη να βρουν τρόπους διεξόδου από τον καπιταλισμό για την γενική τους χειραφέτηση. Να συμβάλουμε ώστε η υποκειμενική μας συλλογικότητα, όπως διαμορφώθηκε και όπως διαπλάθεται να συνεχίσει την ύπαρξη της αξιοποιώντας την ιστορικότητά της, τα διδάγματα που βγάζει από αυτή, την ιδιαιτερότητά της και τη μετάβαση της, γιατί δεν είμαστε αυτό που νομίζαμε πως θα είμαστε». Συνέχισε μέσα από εκτενείς αναφορές, στις θέσεις και τις εκτιμήσεις της ΚΟΕ, για την πορεία του σύγχρονου κόσμου, για την κρίση και τη μετάβαση του κεφαλαίου, για τη γεωπολιτική αντιπαράθεση που τραντάζει τον πλανήτη διαμορφώνοντας μια νέα πολυκεντρική τάξη πραγμάτων, για τη θέση, τις προκλήσεις και τον ρόλο των μικρών και ενδιάμεσων χωρών όπως η δική μας, αλλά και για τον ρόλο της ίδιας της κινητοποίησης και ενεργοποίησης του λαϊκού παράγοντα. Ειδική αναφορά έγινε τέλος για την κεντρική ανάγκη που υπάρχει σήμερα στην χώρα μας, να οικοδομηθεί ένα Σχέδιο για την Εθνική Κυριαρχία, κόντρα στο μπλοκάρισμα κάθε εναλλακτικής που αναπαράγει το πολιτικό σύστημα και η κυρίαρχη πολιτική. Στην εισήγησή του ο Ρούντι Ρινάλντι αναγνώρισε ως κρίσιμο πεδίο ειδικής συμβολής και συνεισφοράς της ΚΟΕ σε αυτό το εν δυνάμει κίνημα και σχέδιο, την οπτική γύρω από την αξεδιάλυτη σύνδεση του κοινωνικού / ταξικού με το εθνικό / πατριωτικό στοιχείο στη χώρα μας, γιατί η αγάπη και η υπεράσπιση του τόπου συνδέεται όλο και περισσότερο τόσο με την ανάγκη επιβίωσης, πολύπλευρης ανάπτυξης και χειραφέτησης της ίδιας της κοινωνίας, όσο και με το αίτημα για δημοκρατία και ενεργό συμμετοχή των πολλών και το γκρέμισμα του υπάρχοντος καθεστώτος.
Η συζήτηση
Στη συνέχεια πήραν τον λόγο μέλη και φίλοι της ΚΟΕ, με πάνω από 35 τοποθετήσεις συμβολής στον συνεδριακό διάλογο. Το Σάββατο κυριάρχησαν οι τοποθετήσεις και οι χαιρετισμοί, φίλων της ΚΟΕ, αλλά και εκπροσώπων οργανώσεων από το εξωτερικό, ενώ την Κυριακή μίλησαν κυρίως οι σύνεδροι-μέλη της συλλογικότητας τόσο από την Αθήνα όσο και από άλλες πόλεις της χώρας. Σε όλες τις τοποθετήσεις εκφράστηκε η εκτίμηση για την ιδιαίτερη ύπαρξη και συμβολή της ΚΟΕ και η ατομική και συλλογική διάθεση ενίσχυσης της προσπάθειας αυτής. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι τοποθετήσεις περιστράφηκαν γύρω από το κεντρικό ερώτημα / ζητούμενο, που τέθηκε και στις θέσεις, και δεν ήταν άλλο από τους όρους και τις προϋποθέσεις μιας νέας εισόδου της ΚΟΕ στο πολιτικό πεδίο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν έλειψαν και οι επιμέρους επισημάνσεις για θέσεις, οπτικές και τρόπο ύπαρξης και δράσης της ΚΟΕ, που τροφοδότησαν με τη σειρά τους και τις αποφάσεις / καταλήξεις της συνεδριακής διαδικασίας.
Οι αποφάσεις
Το συνέδριο κατέληξε με τη ψήφιση των αποφάσεων και την ανάδειξη της νέας πολιτικής επιτροπής της ΚΟΕ. Πιο συγκεκριμένα, το σώμα του συνεδρίου ενέκρινε το κείμενο των θέσεων και της προφορικής εισήγησης του συνεδρίου, τα οποία αποτελούν από εδώ και στο εξής το σώμα θέσεων της συλλογικότητας σχετικά α) με τον απολογισμό της ΚΟΕ, β) τη νέα ιστορική φάση, γ) τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και δ) τις κατευθύνσεις της ΚΟΕ. Στις αποφάσεις δόθηκε μεταξύ άλλων ιδιαίτερη έμφαση στο θέμα της νεολαίας, με στόχο την «ενίσχυση της νεολαιίστικης δουλειάς και την εμπλοκή περισσότερων νέων ηλικιακά ανθρώπων στο εγχείρημα μας». Παράλληλα επιβεβαιώθηκε η πολύπλευρη στήριξη της ΚΟΕ στα εγχειρήματα του Δρόμου, των εκδόσεων Α/συνεχεια και του Resistance Festival. Τέλος το συνέδριο προσδιόρισε πιο συγκεκριμένα τη στάση της ΚΟΕ στις εκλογές, όπως αυτή διαμορφώθηκε και στις εσωτερικές διαδικασίες που προηγήθηκαν του συνεδρίου και συνοψίζεται στη θέση: «Καταψηφίζουμε τα συστημικά κόμματα που με διάφορες παραλλαγές κυβερνούν τα τελευταία χρόνια, όπως και τα διάφορα ακροδεξιά ψηφοδέλτια. Δεν στηρίζουμε τα κόμματα που τοποθετούνται στον χώρο της Αριστεράς χωρίς να αντιμετωπίζουν τα κρίσιμα ζητήματα και χωρίς να συμβάλλουν στη γέννηση ενδιαφερόντων εγχειρημάτων. Πρακτικά προτείνεται η στάση του λευκού άκυρου στις κάλπες, όχι ως θέση αρχής ή “μη συμμετοχής”, αλλά με βάση τα σημερινά δεδομένα, με παράλληλη έντονη προβολή, με αφορμή τις εκλογές όλων των θέσεων μας για τις εξελίξεις, για τη χώρα, για το τι πραγματικά λείπει και χρειάζεται σήμερα».
Δ.Γκ.
