Η επικείμενη συγκέντρωση για τα Τέμπη τρομάζει την κυβέρνηση και όχι μόνο. Τις τελευταίες μέρες πολλοί καλοθελητές έχουν λάβει βήμα στα συστημικά ΜΜΕ για να μας επιστήσουν την προσοχή στην επικινδυνότητα που ενέχει ο «αντισυστημισμός». Για την κυβέρνηση είναι προφανές ότι τα Τέμπη αποτελούν τεράστιο πρόβλημα. Αυτό έχει φανεί σε όλες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, σύμφωνα με τις οποίες 8 στους 10 ερωτηθέντες συμφωνούν με τις κατηγορίες για συγκάλυψη των ευθυνών και των συνθηκών που οδήγησαν στο δυστύχημα των Τεμπών. Το πρόβλημα όμως αγγίζει ολόκληρο το πολιτικό σύστημα καθώς το ρήγμα των Τεμπών δεν φαίνεται να μπορεί να το πιστωθεί καμία από τις αντιπολιτευτικές δυνάμεις και σίγουρα κανένα από τα συστημικά κόμματα της αντιπολίτευσης. Οπότε τα σενάρια για ακυβερνησία και χάος έχουν αρχίσει να μπαίνουν ξανά στην ημερήσια διάταξη. Επιπλέον, επιχειρείται μια ταύτιση την κοινωνικής διαθεσιμότητας με τις συνθήκες που οδήγησαν στην άνοδο του Τραμπ αλλά και διαφόρων ακροδεξιών δυνάμεων στην Ευρώπη. Τι φταίει λοιπόν; Ο αντισυστημισμός! Αυτό που επιχειρείται είναι η διαχωριστική γραμμή να μπει ανάμεσα σε εκείνες τις δυνάμεις που υποστηρίζουν τη δημοκρατία (sic!) και σε εκείνες που υποστηρίζουν το χάος το οποίο «μοιραία» οδηγεί στην άνοδο ακροδεξιών ή άλλων δυνάμεων που οδηγούν σε απολυταρχικού τύπου μεταβάσεις. Βέβαια, όταν μιλάνε για υποστήριξη της δημοκρατίας εννοούν την υποστήριξη του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος που διαχειρίζεται την χώρα και των εξελίξεων που σχεδιάζονται στο πλαίσιο της κανονικότητας. Οποιοσδήποτε αντιτίθεται σε αυτό αμέσως τσουβαλιάζεται ως επικίνδυνος, ως εσωτερικός εχθρός της δημοκρατίας και της προόδου.
Εκείνο όμως που ενοχλεί πραγματικά είναι η ακηδεμόνευτη κίνηση του κόσμου σχετικά με το έγκλημα των Τεμπών. Δηλαδή, το γεγονός ότι το πολιτικό σύστημα αδυνατεί (εκ φύσεως) να εγκολπώσει και να καναλιζάρει την οργή του κόσμου και κυρίως τη διάθεση της κοινωνίας που αποζητά μια σημαντική πολιτική αλλαγή. Αλλαγή που ο ίδιος ο κόσμος θεωρεί πως δεν είναι δυνατό να έρθει απλά μέσα από κάποιου είδους κυβερνητική εναλλαγή. Η κυβέρνηση κρίνεται ένοχη, η αντιπολίτευση ανεπαρκής και με καιροσκοπικές διαθέσεις, οι θεσμοί ανίκανοι να κάνουν έστω και τα αυτονόητα. Μπροστά λοιπόν σε μια μεγάλης έκτασης πολιτική κρίση επιχειρείται να συκοφαντηθεί ο λαός με κάθε τρόπο, γίνεται λόγος για τα επεισόδια που «προετοιμάζονται» και επιχειρούνται ταυτίσεις με την περίοδο των Μνημονίων και της χρεοκοπίας. Το σύστημα προσπαθεί να τρομοκρατήσει τον κόσμο, να περάσει το μήνυμα «καθίστε καλά γιατί οποιαδήποτε αλλαγή θα επιφέρει μονάχα την καταστροφή». Ωστόσο, εκείνο που αποδεδειγμένα είναι καταστροφικό είναι οι ράγες στις οποίες βρίσκεται η χώρα και ότι μας βουλιάζουν σε μια παρακμή δίχως προηγούμενο. Αντιθέτως, το ρήγμα των Τεμπών, η ακηδεμόνευτη κίνηση του κόσμου, τα αιτήματα για Δικαιοσύνη, Δημοκρατία και μια πραγματικά μεγάλη αλλαγή αποτελούν αχτίδα φωτός σε δύσκολους καιρούς.
Ι.Κ.
