Γράφει ο Ηρόστρατος
Το βιβλίο, η ενιαία τιμή και η υποκρισία…
«Την πλήρη διαφωνία τους για την κατάργηση της ενιαίας τιμής του βιβλίου, εξέφρασαν η Εταιρία Συγγραφέων, η Ένωση Ελληνικού Βιβλίου (ΕΝΕΛΒΙ), ο Σύλλογος Εκδοτών Βιβλίου Αθηνών (ΣΕΒΑ), ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου (ΣΕΚΒ) και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εκδοτών Βιβλιοπωλών (ΠΟΕΒ), σε συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε σήμερα στη Στοά του Βιβλίου… Tόνισαν ότι η ενιαία τιμή προστατεύει τον πλουραλισμό και την πολυφωνία των ιδεών, το ποιοτικό και αντιεμπορικό βιβλίο, τη βιωσιμότητα και την ανάπτυξη πολλών σημείων πώλησης» (Καθημερινή 14/1/2014)
Το γεγονός ότι οι ίδιοι οι μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι καταστρατηγούν τη νομοθεσία περί ενιαίας τιμής, φαίνεται να είναι άγνωστο στους φορείς που ασχολούνται με το βιβλίο. Τους είναι άγνωστες οι προσφορές και οι υπέρογκες εκπτώσεις που κάνουν κάποια μεγάλα βιβλιοπωλεία, συντρίβοντας τον «ανταγωνισμό»…
Δεν είδα, επίσης, καμιά άποψη να εκφράζεται για τις προσφορές των εφημερίδων -τις οποίες στηρίζουν μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι- ευτελίζοντας το βιβλίο: Αυτό δεν καταστρέφει τα μικρά βιβλιοπωλεία, δεν δημιουργεί προβλήματα σε μικρούς εκδότες και συγγραφείς; Δεν συμβάλλει στον αθέμιτο ανταγωνισμό μεταξύ των εφημερίδων και στην απαξίωση της ενημέρωσης;
Αν και συμφωνώ με την ενιαία τιμή, θεωρώ τη στάση των «φορέων του βιβλίου» υποκριτική. Όχι μόνο για όσα προαναφέρθηκαν, αλλά και γιατί αγνοείται η τραγική πραγματικότητα στο χώρο του βιβλίου, που λίγο έχει να κάνει με… νόμους: Βιβλιοθήκες που μαραζώνουν, παιδεία που προσανατολίζεται στην οικονομία της αγοράς, ΕΚΕΒΙ που μόνο κατ’ όνομα ήταν Κέντρο Βιβλίου και τώρα το κλείνουν.
Κυνικότατη, βεβαίως, και η δήλωση του Β. Τρικεριώτη της Πρωτοπορίας στα όσα είπε για την ενιαία τιμή: «Επλήγησαν και πράγματι έκλεισαν πολλά και λοιπόν; o καταναλωτής αγοράζει φθηνότερα τα βιβλία του; Τελικά, τι θέλουμε να διατηρήσουμε ένα νόμο που προστατεύει -υποτίθεται- τα μικρά βιβλιοπωλεία σε βάρος του βιβλιόφιλου καταναλωτή;».
Το βιβλίο είναι κι αυτό ένα ιδιόμορφο εμπόρευμα στον καπιταλισμό και θα άξιζε να συζητήσουμε, πέρα από κυνισμούς και κροκοδείλια δάκρυα, για το ποια θα ήταν η απάντηση της Αριστεράς.
Πώς θα εξακολουθήσουν να γράφονται και να κυκλοφορούν βιβλία; Πώς θα μπορεί να τα διαβάζει ο καθένας μας; Ποιο είναι το μέλλον του βιβλίου σε περιόδους οικονομικής κρίσης;
Υπάρχουν άραγε προτάσεις που να ξεφεύγουν από τα -κατά τη γνώμη μου- ψευτοδιλήμματα;
Θα μπει, επιτέλους, ένα τέλος στις προσφορές των εφημερίδων;
Θα ρυθμιστεί ποτέ το χάος του Διαδικτύου;
Πώς θα αναπτύξουμε παντού βιβλιοθήκες και πώς θα κάνουμε τους ανθρώπους να τις επισκέπτονται;
Με ποιον τρόπο θα στηριχτούν συγγραφείς και ερευνητές;
Ένα αντίο…
Στον αυλόγυρο των κοιμητηρίων/ εκεί που κυκλοφέρνει /στη σιωπή και τη θλίψη των νεκρών / η σκοτεινή και άυλη φιγούρα / παρίσταται / ο Ποιητής.
Έχει για μάτια δυο θολά/ Ποτάμια / Και στην καρδιά / Μια λόγχη.
Όταν διαβάζω τα ποιήματα ποιητών που δεν ζουν πια, νιώθω παράξενα. Αυτές οι φωνές που συνεχίζουν να αντηχούν βαθιά μέσα μας, μου φαίνονται ώρες-ώρες παράξενες. Έτσι σκέφτομαι διαβάζοντας κι αυτούς τους στίχους για τον «αυλόγυρο των κοιμητηρίων» του ποιητή Θανάση Βενέτη που έφυγε από κοντά μας την περασμένη Κυριακή. Κι αντί για τα δικά μου φτωχά λόγια δίνω το λόγο σε έναν άλλο ποιητή, τον Φαίδωνα Θεοφίλου:
«…Τριανταπέντε χρόνια φιλίας. Τα βότσαλα και οι φλοίσβοι της παραλίας του Αλίμου μας ήξεραν και άκουγαν τις συζητήσεις μας. Για την ποίηση, τους δημιουργούς, τις τέχνες, την πολιτική, τον έρωτα, τις κοινωνικές αλλαγές, αλλά και για την κοινή μας αγάπη, τον Ολυμπιακό, καθώς και για τους ήρωες των γηπέδων της Κυριακής. Τα ταβερνάκια με τα θαλασσινά και το λευκό κρασί, που πηγαίναμε, γινόταν μαζί με τη διάθεσή μας, κορυφές του Ολύμπου. Βουλιμικός της ζωής, με μια παιγνιώδη εφηβική εκρηκτικότητα, μετουσίωνε τις μικρές χαρές της καθημερινότητας, σε λαμπερά θέματα ζωής και τα ζούσε. Συχνά για να κρύψει τις εσωτερικές του τρικυμίες… Κατείχε την τέχνη της ζωής να ελίσσεται, αποφεύγοντας τα μάταια και τα ασήμαντα, τον τρόπο να ακυρώνει τα προβλήματα. Κι όπως είπε σήμερα ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, τώρα ο Θανάσης θα κάνει μια ντρίπλα και θα βρεθεί στον Παράδεισο. Όσο για μας, μετά την απώλεια ανθρώπων που αγαπάμε, ο κόσμος δεν είναι πια ο ίδιος… Αντίο Θανάση».
Οι πρώτοι δύο υποψήφιοι για το Βραβείο Νέου Λογοτέχνη 2013
Σε ειδικές συναντήσεις στο Βιβλιοκαφέ Έναστρον, μία φορά το μήνα, από τον Ιανουάριο έως τον Μάιο, θα παρουσιάζονται από μέλη της Συντακτικής Ομάδας του Περιοδικού Κλεψύδρα, οι προτεινόμενοι για το Βραβείο Νέου Λογοτέχνη που εξέδωσαν βιβλία μέχρι το τέλος της προηγούμενης χρονιάς.
Για φέτος θα συμπεριληφθούν βιβλία που εκδόθηκαν από 1/1/2013 μέχρι 31/12/2013.
Την ερχόμενη Τρίτη στις 20.30 θα παρουσιάσουν τα βιβλία τους οι δυο πρώτοι υποψήφιοι.
Πρόκειται για τον Γιάννη Τσίρμπα (Η Βικτώρια δεν υπάρχει – Εκδ Νεφέλη) και τη Τζούλια Γκανάσου (Ώς το τέλος – Εκδ. Γκοβόστης)
Την πρωτοβουλία και το σχεδιασμό των εκδηλώσεων έχει ο συγγραφέας Βαγγέλης Μπέκας.
Πληροφορίες: Βιβλιοκαφέ Έναστρον (Σόλωνος 101) – υπεύθυνη Επικοινωνίας: Άρτεμις Σκύφα τηλ.: 210-3828161, 210-3828139, e-mail: [email protected].
