Του Ηρόστρατου

Μια σχεδόν φυσιολογική οικογένεια στη… Στέγη!

Τον γνώρισα μέσα από το βιβλίο του Μια σχεδόν φυσιολογική οικογένεια. Βρέθηκα να γελάω διαβάζοντας, χωρίς να μπορώ να σταματήσω. Κατεδαφιστική σάτιρα, σαρκασμός, βιτριολικό χιούμορ. Ο Ελληνοαμερικανός συγγραφέας David Sedaris δεν αφήνει τίποτε όρθιο στο πέρασμά του. Και κυρίως την πολιτική ορθότητα. Εννοείται πως έκτοτε δεν έχασα κανένα από τα βιβλία του (κυκλοφορούν όλα από τις Εκδόσεις Μελάνι). Πάντα είχε και νέες εκπλήξεις. Όπως στα Ημερολόγια από τη χώρα των Χριστουγέννων με την πλήρη απομυθοποίηση αυτής της μεγάλης γιορτής του καταναλωτισμού, μέσα από τα μάτια ενός ανθρώπου που εργάζεται ως «ξωτικό» σε ένα πολυκατάστημα. Ούτε τα ζώα γλίτωσαν από το πέρασμά του. Ο Αίσωπος σίγουρα θα ανατρίχιαζε με το Σκίουρος ζητεί βερβερίτσα.
Την προηγούμενη φορά που ήρθε στην Ελλάδα μια γερή γρίπη με κράτησε μακριά από την εκδήλωση που είχε γίνει. Τώρα δεν το χάνω με τίποτα. Έτσι, την Τρίτη 18 Φεβρουαρίου στις 19:00, θα πάω κι εγώ στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. Εκεί, στη Μικρή Σκηνή, ο συγγραφέας θα συζητήσει με τον Γιώργο Αρχιμανδρίτη για Τη σύγχρονη κοινωνία και τον παραλογισμό της, τον αμερικανικό τρόπο θεώρησης των πραγμάτων και τον κοσμοπολιτισμό, τους αντιήρωες της καθημερινής ζωής και τη γλυκόπικρη γεύση της ύπαρξης.
Στο επόμενο φύλλο της εφημερίδας θα γράψω περισσότερα…
Σημείωση: Η είσοδος είναι δωρεάν και τηρείται σειρά προτεραιότητας. Η διανομή των δελτίων εισόδου ξεκινά 1 ώρα πριν από κάθε εκδήλωση.

Μπέλα Ταρ

Δύο ξεχωριστές κινηματογραφικές βραδιές, αφιερωμένες στο σημαντικό Ούγγρο ποιητή της εικόνας Μπέλα Ταρ οργανώνουν η Bibliotheque και το Clipart Radio στη Βιβλιοθήκη Βολανάκη, ένα νέο χώρο εκδηλώσεων.
Την Πέμπτη, 20/2, θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε τις Αρμονίες του Werckmeister (19:00) και το Κολαστήριο (22:45). Την Παρασκευή (19:30) θα προβληθεί ο Άνθρωπος από το Λονδίνο -με συν-σεναριογράφο τον Ζορζ Σιμενόν και στις 23:00 το βραβευμένο και πολυσυζητημένο Άλογο του Τορίνο που αναφέρεται σε ένα γνωστό και σημαντικό επεισόδιο που σημάδεψε τη ζωή του Νίτσε, όταν προσπάθησε να σταματήσει έναν αμαξά που μαστίγωνε το άλογό του. Όπως έγραψε ο ίδιος ο Μπέλα Ταρ:
«…Ο Νίτσε μπαίνει στη μέση με φούρια για να δώσει τέλος σε αυτή τη βίαιη σκηνή, αγκαλιάζοντας το λαιμό του αλόγου, και κλαίγοντας. Ο σπιτονοικοκύρης του τον παίρνει μέσα στο σπίτι, τον βάζει να ξαπλώσει ακίνητο και σιωπηλό για δύο μέρες, μέχρι που ο Νίτσε θα μουρμουρίσει τα απαραίτητα τελευταία του λόγια και θα ζήσει για ακόμα 10 χρόνια, βουβός και παράφρων, με τη φροντίδα της μητέρας του και των αδελφών του. Δεν γνωρίζουμε τι απέγινε το άλογο…».
Πληροφορίες: Βιβλιοθήκη του Μίνου Βολανάκη, Στουρνάρα 11, Εξάρχεια

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!