Χρήστος Γιαννούλης, υποψήφιος δήμαρχος Κατερίνης
«Ευαγγέλιο» αποτελεί για τη δημοτική παράταξη Άλλος Δρόμος το τετράπτυχο αλληλεγγύη, διαφάνεια, δημοκρατία, δημιουργία, λέει στον δικό μας Δρόμο ο υποψήφιος δήμαρχος Κατερίνης Χρήστος Γιαννούλης. Στη συνέντευξη που μας παραχώρησε παρουσιάζει όλα τα βασικά στοιχεία του αυτοδιοικητικού του προγράμματος και ξεκαθαρίζει ότι «δήμος χωρίς τη διαρκή συμμετοχή των δημοτών, μέσα από τοπικά δημοψηφίσματα και συνεχή έκφραση της γνώμης και της πρότασής τους, δεν μπορεί να υπάρξει για το μέλλον».
Ποιοι ήταν οι κύριοι λόγοι που σε ώθησαν να κατέβεις υποψήφιος δήμαρχος στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές, στηριζόμενος και από τον ΣΥΡΙΖΑ;
Ο βασικός προσωπικός λόγος που ενέτεινε τη σχέση μου με την πολιτική και την Αυτοδιοίκηση, ήταν η αδιανόητη για τη δημοκρατία και τον πολιτισμό μας, βαρβαρότητα που συντελέστηκε με το κλείσιμο της ΕΡΤ. Σηματοδοτεί τη συγκρουσιακή σχέση, πλέον, με την κυβερνητική λαίλαπα εκατομμύρια συμπολίτες μας. Η στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ στο συνδυασμό του Άλλου Δρόμου για την Κατερίνη, συμβάλλει στο να μην υπάρχουν πολιτικά μισόλογα για το είδος του άλλου δρόμου που επιδιώκουμε και στην πολιτική και στην Αυτοδιοίκηση.
Ποια είναι τα κύρια αξιακά πολιτικά χαρακτηριστικά μιας δημοκρατικής δημοτικής παράταξης;
Το τετράπτυχο που αποτελεί πολιτικό «ευαγγέλιο» για τον Άλλο Δρόμο, συντίθεται από την αλληλεγγύη, τη διαφάνεια, τη δημοκρατία και τη δημιουργία μέσα από την ανασυγκρότηση ενός ανθρώπινου παραγωγικού μοντέλου. Δεν τα διατυπώνουμε από συνήθεια ή με τη λογική του στερεότυπου. Αποτελεί τον Άλλο Δρόμο με πολλά στοιχεία μονόδρομου, πλέον, μετά από 4 χρόνια ανθρωπιστικής, πολιτικής και κοινωνικής κρίσης που βλέπει τους ανθρώπους μόνο ως αριθμούς και στατιστικά δεδομένα.
Σε τι πρέπει να εστιάσει μια αριστερή δημοκρατική Δημοτική Αρχή; Ποια είναι τα πρώτα μέτρα που πρέπει να ληφθούν;
Να υψώσει, αρχικά, ένα δίχτυ προστασίας γύρω από τους ανθρώπους και τον θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ευρύτερα, ο προοδευτικός χώρος διεκδικεί χαρακτήρα τοπικών κυβερνήσεων για τους δήμους και τις περιφέρειες.
Με την πολιτική που ακολουθείται και έπεται μετά την αυλαία των αυτοδιοικητικών εκλογών, εκκολάπτεται το μοντέλο του δήμου-υπηρεσίας περιορισμένης ευθύνης και του δήμου-ιμάντα μεταφοράς των μνημονιακών επιλογών που πνίγουν τις πόλεις, τις βυθίζουν σε διαχειριστική μιζέρια και σκοτώνουν τους ανθρώπους. Δήμος χωρίς τη διαρκή συμμετοχή των δημοτών, μέσα από τοπικά δημοψηφίσματα και συνεχή έκφραση της γνώμης και της πρότασής τους, δεν μπορεί να υπάρξει για το μέλλον.
Το ψηφοδέλτιο, απ’ όσο φαίνεται και από τις πρώτες 100 υπογραφές στήριξης, δεν θα είναι μονοκομματικό, αλλά διευρυμένο. Συνεργασία λοιπόν με ποιους και με βάση ποιους όρους;
Συστράτευση θα προσδιόριζα αυτό που ζητάμε και αυτό που προκρίνουμε. Οι όροι για το τι θέλουμε περιγράφηκαν και παραπάνω. Δεν πρόκειται να κάνουμε δίκη ή αξιολόγηση των ιδεολογικών ή πολιτικών διαδρομών κανενός. Εκτός, βέβαια, αν έχουν διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στο πολυετές αλισβερίσι εξουσίας και παραγοντισμού των κομμάτων εξουσίας που στραγγάλισαν τη ζωή και τα όνειρά μας.
Η Πιερία και ο Δήμος Κατερίνης είναι μια αγροτουριστική περιοχή. Τι πιστεύεις ότι πρέπει να γίνει για την παραγωγική ανασυγκρότηση αυτών των δύο τομέων;
Βασικά πρέπει να κατανοήσουμε πως δεν αποδεχόμαστε να υπάρχει ένας δήμος με δημότες και πολίτες δύο ταχυτήτων. Υπάρχουν διακριτές διαφορές στις ανάγκες της πεδινής και ορεινής Κατερίνης. Διακριτές διαφορές και ανάγκες της πόλης και των χωριών. Κλείνοντας την ψαλίδα με πρωτοβουλίες για την αναπτυξιακή συνοχή αυτών των δύο δήμων στα όρια του ενός, θα προκύψει και το μοντέλο σύζευξης του τουριστικού με τον αγροτουριστικό τομέα και την ενίσχυση της πρωτογενούς παραγωγής.
Πολλές Δημοτικές Αρχές, μεταξύ αυτών και ο νυν δήμαρχος Κατερίνης, «γκρινιάζουν» επειδή «θέλουν μεν, δεν μπορούν, δε». Τι περιθώρια πιστεύεις ότι έχει ένας καλλικρατικός δήμος σε ένα ασφυκτικό οικονομικό μνημονιακό πλαίσιο;
Τα περιθώρια έγιναν ασφυκτικά από τα πολλά «ναι» που ειπώθηκαν τα προηγούμενα χρόνια σε παράλογες πολιτικές επιλογές για την Αυτοδιοίκηση. «Ναι» που προέκυψαν από την ανάγκη των επικεφαλής των δήμων να μη στενοχωρήσουν τους πολιτικούς τους φίλους. Και τώρα θέλουν να διατηρήσουν ακέραιη την αμαρτωλή και αδιαφανή διαδικασία που τους εξασφαλίζει την επανεκλογή τους, εις βάρος των αναπτυξιακών αναγκών μίας πόλης και ενός δήμου. Διεκδικώ, σημαίνει υπάρχω. Λειτουργώ διάφανα και όχι υπέρ των συμφερόντων μόνο εργολάβων και κατασκευαστών, σημαίνει εξοικονομώ χρήματα για τους ανθρώπους. Για τους πολλούς και όχι για τους λίγους.
Σε συνεντεύξεις σου τονίζεις ότι σημαντική είναι η, σε κάθε φάση, συμμετοχή των πολιτών. Πώς την εννοείς; Ποια συγκεκριμένα μέτρα θα πρέπει να πάρει η νέα Δημοτική Αρχή σε αυτήν την κατεύθυνση;
Αρχικά θα πρέπει να εμπνεύσουμε και να πείσουμε πως ό,τι λέμε το εννοούμε. Και αυτό γίνεται ήδη γιατί δεν έχουμε θητεία και ούτε πρόκειται να αποκτήσουμε στο παραγοντίστικο αλισβερίσι των επαγγελματιών παραγόντων. Ανέφερα και προηγουμένως ότι ένας δήμος που σέβεται, αναζητά, ακούει και μετράει τη γνώμη των δημοτών, κι όχι μόνο παραμονές των εκλογών, έχει ελπίδες να είναι και συμμετοχικό πρότυπο.
Πιστεύεις ότι είναι εύκολο να χτυπηθεί η τοπική διαφθορά και διαπλοκή; Τι θα έκανες στην περίπτωση, π.χ., που θα έπρεπε να επιβληθεί πρόστιμο σε μια τοπική επιχείρηση, αλλά ερχόταν ο επιχειρηματίας και σου έλεγε: «Ξέρεις Χρήστο, εγώ σε ψήφισα – και εσένα και τη δημοτική παράταξη»;
Ελπίζω και εύχομαι αυτός που έχει την προσδοκία να μου ζητήσει κάτι τέτοιο, να μην με ψηφίσει. Γιατί θα πρέπει να έχει ήδη καταλάβει ότι στον Άλλο Δρόμο θέτουμε τέρμα για το καλό όλων μας στην παρακμή της προσωπικής ή πολιτικής συναλλαγής. Όχι γιατί είμαστε καλοί άνθρωποι ή καλοί χριστιανοί. Αλλά γιατί είναι μονόδρομος η αλλαγή για τη ζωή μας. Αν, παρ’ ελπίδα, υπάρξει τέτοια περίπτωση, μάλλον θα χάσουμε μία ψήφο για τις επόμενες εκλογές.
Ζούμε σε καιρούς μεγάλης ανθρωπιστικής κρίσης. Πολίτες δεν έχουν να πληρώσουν το ρεύμα, η ανεργία μαστίζει και την περιοχή μας, άλλοι απειλούνται με έξωση από τα σπίτια τους γιατί δεν έχουν να πληρώσουν το νοίκι. Με ποια μέτρα θα πρέπει η καινούργια Δημοτική Αρχή να στηρίξει, έμπρακτα, την αλληλεγγύη και τα πληττόμενα κοινωνικά στρώματα;
Στον Δήμο της Κατερίνης, ακόμη και αν θα χρειαστεί ο δήμαρχος και η δημοτική Διοίκηση να κάνει τον ήλιο να βγαίνει από τη δύση, δεν θα υπάρχει δημότης που να πεινάει και να κρυώνει. Από εκεί ξεκινάμε.
Πώς σκέφτεσαι ότι θα πρέπει να αντιμετωπιστεί το «παραεμπόριο» ούτως ώστε να βοηθηθούν και οι μετανάστες, άνθρωποι δηλαδή που «δεν έχουν στον ήλιο μοίρα», αλλά να μην παρακωλυθεί και η λειτουργία των τοπικών καταστημάτων;
Το παραεμπόριο είναι γνωστό ότι έχει ως βιτρίνα τους οικονομικούς μετανάστες, αλλά η πηγή των προϊόντων βρίσκεται στους συμπατριώτες μας. Καταλαβαίνω και την αγωνία των επαγγελματιών. Η κατάργηση της δημοτικής αστυνομίας επιβαρύνει το πρόβλημα, αλλά και πάλι η λύση είναι πολιτική από το σύνολο των δημοτικών Διοικήσεων που θα πρέπει να συγκροτήσουν όπως και για πολλά ακόμη ζητήματα, εθνικό μέτωπο απέναντι στην κυβέρνηση για να χτυπηθούν τα προβλήματα στη ρίζα τους και όχι επιφανειακά.
Και οι Ρομά;
Η φτώχεια, η πείνα και η αμορφωσιά πολλαπλασιάζουν τα προβλήματα ενσωμάτωσης και αποδοχής αυτών των ομάδων. Αν θέλει, πραγματικά, κάποιος να συμβάλει, πρέπει να πρωταγωνιστεί στη στήριξή τους και όχι στο διωγμό ή τον εμπαιγμό τους.
Μεγάλο πρόβλημα της περιοχής είναι και η τοπική συγκοινωνία. Τα λεωφορεία και η σύνδεση των χωριών και των όμορων δήμων με την Κατερίνη δεν είναι συχνή και τακτική. Τι θα πρέπει και τι μπορεί να γίνει;
Η εικόνα της πόλης και των σημείων δράσης που πρέπει να σχεδιαστούν από την αρχή, σημαίνει και έναν άλλο σχεδιασμό της αστικής συγκοινωνίας. Το αυτονόητο για συχνότερη και καλύτερη συγκοινωνία δεν αρκεί. Πρέπει να προσθέσουμε και πτυχές που έχουν να κάνουν με αστική συγκοινωνία σε κέντρο με περισσότερους πεζοδρόμους και λιγότερα αυτοκίνητα. Και τη σύνδεση ακόμη και συνοικιών της πόλης με το κέντρο για να μην χρησιμοποιούνται αυτοκίνητα. Είναι στην πρώτη γραμμή προτεραιότητας η πόλη και τα χωριά να είναι προσπελάσιμα με δημόσια Μέσα.
Τη συνέντευξη πήρε η Μπέττυ Σκούφα. Με ερωτήσεις τους συνέβαλαν και οι Νίκος Ορνιθόπουλος, Χρήστος Ζουμπουλίδης
