του Γιώργου Ουρσουζίδη*
Στα χρόνια της μεγαλύτερης ύφεσης που γνώρισε ο τόπος, δεν πουλάς, δεν αυξάνεις φόρους, δεν λαϊκίζεις.
Δεν πουλάς, διότι απλά δεν μπορείς να διαπραγματευτείς ισότιμα -ενώ αντίθετα- η άλλη πλευρά επιβάλλει τους δικούς της όρους καθιστώντας την οποιαδήποτε συναλλαγή απολύτως επιζήμια. Όταν, μάλιστα, προσπαθείς να διαπραγματευθείς με τους πλέον κερδοσκοπικούς οργανισμούς «αξιοποίησης κεφαλαίων» που έχουν ξεκάθαρη εικόνα της δεινής οικονομικής κατάστασης που βιώνει η χώρα, αφού είναι οι εμπνευστές του σχεδίου αποδόμησής της, τότε έχεις απολέσει κάθε διαπραγματευτική δυνατότητα και ουσιαστικά γίνεσαι συνένοχος στο έγκλημα.
Δεν αυξάνεις φόρους, διότι στερείς την αγορά από ρευστό, οδηγώντας την πραγματική οικονομία σε ασφυξία. Όταν μάλιστα οι φόροι δεν αξιοποιούνται με στόχο την ανάπτυξη, αλλά οδεύουν στην αποπληρωμή ενός επαχθούς χρέους -που έχει καλά μελετηθεί- ώστε να εγκλωβίσει το φυσικό μας πλούτο στις ορέξεις των «δανειστών», τότε η επιβολή φόρων σίγουρα δεν εξυπηρετεί εθνικούς στόχους, αλλά «σπρώχνει» τις αποταμιεύσεις των πολιτών στην αγκαλιά των «δανειστών».
Δεν λαϊκίζεις, διότι υφίστασαι τον εξευτελισμό και τη χλεύη εκείνων που βιώνουν τα αποτελέσματα των επιλογών σου. Μετά από έξι χρόνια ύφεσης -ακολουθώντας τις επιταγές του Mνημονίου- που εθελόδουλα αποδέχθηκε ως κυρίαρχη επιλογή η κυβέρνηση, η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε κατά 30%, η ανεργία ξεπέρασε το 28%, η επενδυτική δραστηριότητα στο ναδίρ, είναι ολοφάνερο ότι η μείωση του χρέους καθίσταται ανέφικτη!
Σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, συνεχίζουν το παραλήρημα περί «πλεονάσματος», ενώ ο κόσμος βρίσκεται σε απόγνωση και οι αυτοκτονίες έγιναν καθημερινότητα. Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι η αυτοχειρία είναι λύση, όμως είναι μια οδυνηρή πραγματικότητα, που μόνον οι βολεμένοι και οι αργυρώνητοι του συστήματος προσποιούνται πως δεν αντιλαμβάνονται.
Ενώ 6.300.000 Έλληνες βρίσκονται κάτω απ’ τα όρια φτώχειας, το καθεστώς των «εταίρων» αποφάσισε να επιβάλει έναν ακόμη φόρο σε όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες -τον ΕΝΦΙΑ- θαρρείς και τα αρρωστημένα τους μυαλά έβαλαν σκοπό να σκοτώσουν κάθε ελπίδα στην ψυχή των ανθρώπων που ζουν σ΄ αυτή τη χώρα.
Ο «πολύς» κ. Χαρδούβελης, αγνοώντας την αδυσώπητη πραγματικότητα αδυναμίας καταβολής κάθε επιπλέον φόρου, αγνοώντας επίσης με προκλητικό τρόπο το ζήτημα της συνταγματικότητας, προκαλεί την άρνηση ακόμη και αυτών που έχουν δυνατότητα!
Ένας νόμος που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί στη δήμευση της περιουσίας των πολιτών, όχι εκείνων που έχουν κληρονομήσει μεγάλη ακίνητη περιουσία (βλ. Πάγκαλος), αυτοί θα πουλήσουν, έστω και κοψοχρονιά -μήπως ίδρωσαν να την αποκτήσουνα-, αλλά εκείνων που χρεώθηκαν και επένδυσαν τους κόπους μιας ζωής!
Εκείνων στις ουρές της ανυποληψίας, που προσφέρουν τον οβολό τους υπό την απειλή των προστίμων. Όχι, το προχθεσινό δυστύχημα δεν ήταν αυτοχειρία, ήταν η κατάντια, η ξεφτίλα του συστήματος και όσων το υπηρετούν! Ντροπή!
Κατά τ’ άλλα… «Οι δυνάμεις της δημαγωγίας δεν θα καθηλώσουν τον τόπο. Η πατρίδα θα προχωρήσει»! (Ευ. Βενιζέλος).
* Ο Γιώργος Ν. Ουρσουζίδης είναι πολιτικός μηχανικός
