Στη Λάρισα, ο «Ορφέας» δεν υπάρχει πια. Όλοι σχεδόν οι κινηματογράφοι της πόλης έγιναν πολυκατοικίες και σουπερμάρκετ. Ο κινηματογράφος Ολύμπια, στην πλατεία Ταχυδρομείου, είναι ακόμα στη θέση του, αλλά κλειστός. Οι πλατείες είναι γεμάτες καφετέριες. Αυτές δίνουν το πολιτισμικό στίγμα της περιόδου της ανάπτυξης. Αλλά και της κατάρρευσης. Με διαφορά μερικών μηνών, διαπίστωσα ότι μάλλον απότομα κόπηκε η φόρα τους. Ενώ ήταν Σάββατο μεσημέρι, που άλλοτε δεν μπορούσες να περάσεις από την πολυκοσμία, νόμιζες ότι ήταν Τρίτη πρωί, που οι νέοι δουλεύουν, έχουν σχολείο ή κοιμούνται. Πληρώσαμε, Κυριακή γύρω στις 11 το πρωί, σε ένα άδειο μαγαζί, από τα πιο «καλά» της πλατείας, δύο καπουτσίνο και ένα ελληνικό διπλό, 6 ευρώ! Σχεδόν τα μισά από πέρσι!
Δίπλα στο Ολύμπια, επί της πλατείας, σε ένα από τα πιο εμπορικά σημεία του κέντρου, μερικά μεγάλα μαγαζιά είναι εγκαταλειμμένα. Και τα ενοικιαστήρια αυξάνονται μέρα τη μέρα. Όσοι ελπίζανε ότι η Λάρισα θα τη βγάλει καθαρή από την πολιτική της ευρωελληνικής συμμορίας, διαψεύδονται οικτρά.
Οι οικοδεσπότες μου δυσκολεύτηκαν να μου βρουν δωμάτιο, καταχείμωνο. Τι έγινε; ρώτησα. Απέκτησε η Λάρισα χειμερινό τουρισμό; Φτιάχτηκαν στο ίσωμα πίστες για σκι, όπως στο Ντουμπάι; Πήρα την απάντηση ξημερώματα στο ξενοδοχείο. Ο ήχος στο διάδρομο σίγουρα δεν προερχόταν από ζευγάρια ορειβατών, αλλά από τα άρβυλα των μονάδων καταστολής που είχαν αποσταλεί στην πόλη για να αναλάβουν έργο στις αγροτικές κινητοποιήσεις. Τα ΜΑΤ είχαν κατακλύσει τα ξενοδοχεία. Σε μια περιοχή που χρειάζονται γεωπόνους, γεωλόγους, βιολόγους, μηχανικούς, οικονομολόγους και κάθε λογής ειδικούς που θα αναλάμβαναν το δύσκολο έργο της σωτηρίας και αναδιοργάνωσης της τοπικής οικονομίας που κατακρημνίζεται, η κεντρική συμμορία στέλνει εκατοντάδες Ματατζήδες για να αποτρέψει τις διαμαρτυρίες ενάντια στην ανεργία και τη φτώχεια. Κράτος καταστολής εναντίον κράτους ανάπτυξης. Σ’ αυτό το κλίμα, σε μια πόλη που σταθερά χάνει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα και οδηγείται σε μαρασμό, οι τοπικές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, μετά από επίπονες προσπάθειες, διαπραγματεύσεις, διαφωνίες και συνθέσεις, κατάφεραν να αναδείξουν τον Απόστολο Καλογιάννη για υποψήφιο που θα διεκδικήσει τη δημαρχία της πόλης. Η κατάσταση εμφανίζεται πιο δύσκολη σε άλλους Δήμους του Νομού, όπου ενώ η εκλογική απήχηση του ΣΥΡΙΖΑ εκτινάχτηκε στα ύψη, οι οργανωμένες δυνάμεις του δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες του αγώνα. Αν σ’ αυτό προσθέσει κανείς τους τοπικούς παραγοντισμούς, έξω και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, οι δυσχέρειες για τη συγκρότηση ικανοποιητικών ψηφοδελτίων φαίνονται ζόρικες. Και στο ξεπέρασμά τους δεν βοηθάει η ανεπαρκής κεντρική βοήθεια που είτε δεν έρχεται είτε καταφθάνει μετά εορτής. Είναι χαρακτηριστική η επιστολή που έστειλαν στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ τα μέλη της Νομαρχιακής Επιτροπής, στην οποία επισημαίνουν:
«Την Πέμπτη 30/1/2014 πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση της ΝΕ Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ, με θέμα την έγκριση της διαδικασίας ανάδειξης του/της επικεφαλής για τις Περιφερειακές Εκλογές, όσον αφορά στην Περιφέρεια Θεσσαλίας.
Τα συμπεράσματα της συνεδρίασης μπορούν να συνοψιστούν καταρχήν στην ομόφωνη και έντονη δυσαρέσκεια εκ μέρους των μελών της ΝΕ απέναντι στους χειρισμούς και τη διαδικασία που ακολούθησε η ΚΕ στο συγκεκριμένο θέμα, χωρίς να τεθεί ζήτημα ως προς το πρόσωπο το οποίο τελικά επελέγη.
…δεν κλήθηκε να συνεδριάσει κανένα περιφερειακό ή άλλο όργανο του κόμματος (Νομαρχιακή) εδώ και τόσο διάστημα, άρα αυτό το γεγονός αποδεικνύει ότι η απόφαση ελήφθη χωρίς να υπάρξει διαβούλευση των μελών του κόμματος σε τοπικό επίπεδο.
Υπό αυτούς τους όρους, η ΝΕ αρνήθηκε να μπει σε μία διαδικασία η οποία αποδείχτηκε τύποις δημοκρατική και ως τέτοια, δεν θέλησε να νομιμοποιήσει.
…πρόκειται για μία διαδικασία η οποία δεν προβλέπεται από το Καταστατικό και εκφράστηκε ο προβληματισμός ότι χρειαζόμαστε ακόμη πολύ χρόνο για να γίνουμε κόμμα των μελών…»
Επιπλέον ασκήθηκε έντονη κριτική για «τη μακρόχρονη απουσία» του «κέντρου», «δεδομένου ότι ήταν περίοδος έντονων διεργασιών στο αυτοδιοικητικό, αλλά και στο συνολικότερο πολιτικό επίπεδο.»
Είναι πολύ δυσάρεστο, από μια σημαντική περιοχή όπως η Λάρισα, να επιβεβαιώνεις πόσο το δημοκρατικό έλλειμμα και η οργανωτική ανεπάρκεια που χαρακτηρίζει κεντρικά το κόμμα, εμποδίζει την απογείωσή του ΣΥΡΙΖΑ πανελλαδικά.
Το ευχάριστο ήταν η επιτυχία των εγκαινίων της έκθεσης ζωγραφικής της Άννυς Ψάρρα, που μου έδωσε την ευκαιρία, μέσα σε ένα φωτεινό από έμπνευση και εκτέλεση σύνολο έργων, σε μία κατάμεστη από κόσμο σάλα του Γαλλικού Ινστιτούτου, να αναπτύξω τις απόψεις μου για την τέχνη του σήμερα και την πολιτική του χτες και του αύριο.
Στη σύντομη παραμονή μου στη Λάρισα, εκτός από τον υποψήφιο δήμαρχο, είχα επίσης την ευκαιρία να συναντήσω τον σκηνοθέτη Κώστα Τσιάνο που διευθύνει το Δημοτικό Θέατρο, τον πρόεδρο των Μικρασιατών της Λάρισας, τη σκηνοθέτη Νάνσυ Σπετσιώτη, τη διευθύντρια του Γαλλικού Ινστιτούτου Χρύσα Βουλγαράκη, τον εικαστικό Αντώνη Καρακωνσταντάκη, τη δημοσιογράφο Δέσποινα Θεοδώρου, την ηθοποιό Χρυσούλα Χρήστου, την παραμυθατζού Κρυσταλλία Μακάτου, εκπαιδευτικούς, επιστήμονες και άλλους φιλότεχνους, Συριζαίους και μη, που αγωνιούν για την τύχη αυτού του τόπου.
Δυστυχώς, όσο και να απομακρύνεται κανείς, δεν γλιτώνει από τη στεναχώρια που προκαλεί η ρημαγμένη Αθήνα, γιατί η πανούκλα τρόικας-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ απλώνεται και απονεκρώνει την Ελλάδα ολόκληρη.
Στέλιος Ελληνιάδης
