του Δημήτρη Κοδέλα*
Ένας κινηματογραφιστής θα μπορούσε να βάλει ως θέμα σε αυτό που συμβαίνει στην χώρα μας: Το μεγάλο πλιάτσικο. Δημόσιες εκτάσεις, ακίνητα, παραλίες, αρχαιολογικοί χώροι υπεξαιρούνται από το Δημόσιο και τους πολίτες και μεταβιβάζονται στο Ταμείο των Δανειστών. Μιλάμε για τη μεγαλύτερη κλοπή δημόσιας περιουσίας που έχει συμβεί στον τόπο μας. Και όχι μόνο της δημόσιας περιουσίας, αφού μέσω της φορο-λεηλασίας, των χαρατσιών και των κόκκινων δανείων προχωρά παράλληλα και η κλοπή της ιδιωτικής περιουσίας των φτωχών και μικρομεσαίων.
Τελευταίο παράδειγμα είναι αυτό της ΔΕΗ, η οποία κόβεται κομμάτι-κομμάτι για να μεταβιβαστεί σε ιδιώτες και ΤΑΙΠΕΔ. Η ενέργεια, αυτό το αγαθό για το οποίο έγινε ένας τιτάνιος αγώνας ώστε να μπει σε κάθε σπίτι, αφού πρώτα το στέρησαν από χιλιάδες οικογένειες με τη μνημονιακή πολιτική τους, προχωρούν τώρα και στην πλήρη εκχώρησή του σε ιδιωτικά ξένα και ντόπια συμφέροντα.
Εκχωρούν έτοιμες παραγωγικές μονάδες: Λιγνιτικές μονάδες, υδροηλεκτρικές, λιγνιτωρυχεία, μονάδες φυσικού αερίου. Εκχωρούν μέχρι και δύο εκατομμύρια καταναλωτές, αντιμετωπίζοντάς μας όλους όχι ως πολίτες αλλά ως πελάτες!
Το εθνικό, κοινωνικό και οικονομικό έγκλημα που διαπράττεται πρέπει να αποτραπεί.
Το σύστημα κλεπτοκρατίας που έχει εγκαθιδρυθεί και εμπορεύεται ερήμην μας τις ζωές μας, τον πλούτο μας, το μέλλον της χώρας πρέπει να γκρεμιστεί.
Και, δεν είναι μόνο ότι κλέβουν τον πλούτο μας αλλά και κυβερνούν «σαν κλέφτες». Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί ότι ενώ το Σ/Ν για τη ΔΕΗ φέρει την υπογραφή Στουρνάρα-Μανιάτη και ημερομηνία 31/4/2014 το κατέθεσαν αυτούσιο, χωρίς καν να αλλάξουν τις υπογραφές και την ημερομηνία, τον Ιούλιο -μεταξύ θάλασσας και μουντιάλ- σε θερινό τμήμα που λειτουργεί με συμμετοχή 100 βουλευτών; Ποια Δημοκρατία είναι αυτή όπου πενήντα και κάτι βουλευτές, σε σύνολο 300, θα αποφασίσουν για το ξεπούλημα της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού; Ούτε τα προσχήματα πλέον δεν τηρούν…
Το δημοψήφισμα είναι μια δημοκρατική διέξοδος. Ειδικά όταν μια κυβέρνηση που στηρίζεται από μια κοινωνική μειοψηφία και από τα μπόνους ενός καλπονοθευτικού νόμου, επιχειρεί πραξικοπηματικά τέτοιας έκτασης και σημασίας χτύπημα με συνέπειες στην εθνική ανεξαρτησία, στην ασφάλεια, στην αναγκαία πορεία ανασυγκρότησης που έχει ο τόπος.
Όμως ούτε καν αυτό δεν θα δεχτούν, γιατί απεχθάνονται τη Δημοκρατία και φοβούνται τη λαϊκή βούληση. Ακόμα κι αυτό πρέπει να επιβληθεί και να κερδηθεί από την κοινωνία. Και οποιαδήποτε, έστω και απλά δημοκρατική, νίκη μπορεί να σημάνει ή και να προϋποθέτει το τέλος συνολικά αυτής της αντιδημοκρατικής κυβέρνησης.
Το χρέος μας, ο αγώνας για να είναι ο λαός κυρίαρχος στον τόπο του και για να σταματήσει το «μεγάλο πλιάτσικο» είναι αγώνας για τον ιδρώτα, το αίμα και τους κόπους των προηγούμενων γενιών, είναι αγώνας για τις ζωές μας, είναι αγώνας για να έχει μέλλον ο τόπος μας.
* Ο Δημήτρης Κοδέλας είναι βουλευτής Αργολίδας του ΣΥΡΙΖΑ
