του Μάριου Διονέλλη
Το ζοφερό μέλλον που προμηνύει για τους πολίτες της χώρας η πώληση της ΔΕΗ, έφερε στο φως η τραγική ιστορία της 56χρονης τετραπληγικής από τα Χανιά. Η οικογένειά της, την ώρα που κηδεύει τον δικό της άνθρωπο οφείλει να αναζητήσει τη λύση σε έναν απίστευτο κύκλο γραφειοκρατίας για να διαπιστώσει αν όντως είχε ενημερωθεί η ΔΕΗ για την κατάσταση της γυναίκας. Και σαν να μην έφταναν αυτά, η ιατροδικαστική έρευνα καθυστερεί (σκόπιμα, λένε οι συγγενείς) για ένα δεκαήμερο, μέχρι να βγουν οι ιστολογικές εξετάσεις ή μέχρι να κοπάσει κάπως ο θόρυβος για το θέμα. Ήδη από τις πρώτες ώρες υπήρξε ένταση όταν έγινε γνωστό πως η ΔΕΗ στέλνει και δικό της παρατηρητή στη νεκροψία, δείχνοντας να μην εμπιστεύεται τον ιατροδικαστή του δημόσιου νοσοκομείου.
Όλα τα παραπάνω δείχνουν πως ήδη η ΔΕΗ λειτουργεί σαν μια στυγνή ιδιωτική εταιρία. Θα κάνει ό,τι μπορεί να κουκουλώσει το θέμα, να σκεπάσει τις ευθύνες της και να περιορίσει τη χασούρα. Και έχει και αρκετές πιθανότητες να τα καταφέρει, αφού η γραφειοκρατία πάντα είναι υπέρ του ισχυρότερου.
Και σε κάνει να αναρωτιέσαι: Τι θα συμβαίνει σε όλους εμάς όταν θα πουληθεί οριστικά η ΔΕΗ και τότε θα είναι πράγματι 100% ιδιωτική. Τότε που δεν θα έχει ούτε καν την επίφαση του δημοσίου χαρακτήρα ούτε η εταιρία αλλά ούτε και το αγαθό που προσφέρει;
Αν σήμερα (ως ημιδημόσια) κατεβάζει τους διακόπτες στερώντας ανθρώπινες ζωές και μετά κρύβεται πίσω από στοίβες με χαρτούρα, τότε τι θα κάνει αύριο ο ιδιώτης που θα είναι στην ίδια θέση;
Η περίπτωση της Ευτυχίας Ποποδάκη δεν είναι εύκολο να ξεχαστεί. Όχι επειδή θα κάνουν μήνυση οι συγγενείς της, ούτε επειδή θα καταπέσουν τα επιχειρήματα της ΔΕΗ.
Κυρίως επειδή έρχεται από το… λαμπρό μας μέλλον και μας αφορά όλους. Μας φωνάζει πως πλέον το ρεύμα θα είναι και αυτό όχι ένα αγαθό αλλά ένα προϊόν. Έχεις να πληρώσεις; Το αγοράζεις. Δεν έχεις; Μένεις στο σκοτάδι και αν είσαι και λίγο παραπάνω άτυχος, πεθαίνεις…
Μάριος Διονέλλης
