Συνέντευξη στην Μαίρη Ευθυμιάτου
Έναν χρόνο επιστρατευμένοι έκλεισαν πριν από λίγες μέρες οι εργαζόμενοι στο Μετρό και σε συγκέντρωση που διοργάνωσαν στο Σύνταγμα δήλωσαν αφενός «υπερήφανοι» για την αγωνιστική τους στάση, αφετέρου επεσήμαναν σε ενημέρωση που έκαναν προς το επιβατικό κοινό, την ανάγκη να διευρυνθεί η αντίσταση στην πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση, ώστε να ανατραπεί η κατάσταση «μη-δημοκρατίας» όπως τη χαρακτήρισαν.
Στον Δρόμο μίλησε ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Λειτουργίας Μετρό Αθηνών, Αντώνης Σταματόπουλος, που προχώρησε ένα βήμα παρακάτω δηλώνοντας ότι είναι καιρός να διευρυνθεί στους εργατικούς χώρους η αντίσταση, με σκοπό να φύγει επιτέλους η καταστροφική κυβέρνηση και η πολιτική της από τον τόπο.
Κύριε Σταματόπουλε, είστε έναν χρόνο επιστρατευμένοι και διοργανώσατε μια απεργιακή συγκέντρωση στο κτίριο της ΣΤΑΣΥ. Ποιο ήταν το επίδικό της;
Είμαστε έναν χρόνο επιστρατευμένοι και υπό τον φόβο των απολύσεων ή της διαθεσιμότητας. Η αντιδημοκρατική τρικομματική τότε, δικομματική τώρα κυβέρνηση, επιχειρεί με αυτόν τον τρόπο να φοβίσει μια μερίδα εργαζόμενων που πάει κόντρα σε όλους τους μηχανισμούς κοινωνικού αυτοματισμού που αυτή χρησιμοποιεί. Εμείς παρ’ όλα αυτά παραμένουμε εδώ και αγωνιζόμαστε ενάντια στις αντεργατικές και τις γενοκτόνες πολιτικές που η κυβέρνηση ακολουθεί, με όποιον τρόπο μπορούμε. Αν και σε επιστράτευση, έχουμε συμμετάσχει στις πιο πρόσφατες απεργίες της ΓΣΕΕ και δηλώνουμε ευθαρσώς ότι δεν φοβόμαστε την τρομοκρατία τους. Θέλουμε να είμαστε, και αυτό είναι σύμφωνη γνώμη όλων, ένα σωματείο αγωνιστικό και προς την κοινωνία. Από τον καιρό των πλατειών κρατούσαμε σε πείσμα όλων τα ρολά του μετρό ανοικτά, βοηθώντας όπου και όσο μπορούσαμε, μετατρέποντας αν θυμάστε το μετρό στο Σύνταγμα σε χώρο νοσηλείας των τραυματιών από την αστυνομική βία. Οι κυβερνώντες αυτό είναι που τρέμουν και γι’ αυτό φοβήθηκαν και την αποδοχή του αγώνα μας από το κοινό. Χρησιμοποίησαν τα ΜΜΕ και όλους τους μηχανισμούς κοινωνικού αυτοματισμού για να πλήξουν την εικόνα του αγώνα μας, του Σωματείου και μεμονωμένων συνδικαλιστών. Και μας επιστράτευσαν ύστερα από μακρόχρονο αγώνα.
Αυτή τη στιγμή, ένα χρόνο μετά, με ποια συνδικαλιστικά μέσα και με ποιο συνδικαλιστικό μήνυμα συνεχίζει τον αγώνα το ΣΕΛΜΑ;
Αυτό που πρέπει να τονίσουμε και θέλουμε να το γνωρίζουν όλοι, συνδικαλιστές από άλλα Σωματεία του χώρου, εργαζόμενοι και επιβάτες, είναι ότι εμείς δεν έχουμε σταματήσει τον αγώνα ούτε μία ημέρα. Αν και εκκρεμεί πάνω από το κεφάλι μας η απόλυση ή η διαθεσιμότητα, όντας σε επιστράτευση, εμείς συνεχίζουμε τον αγώνα. Πριν λίγο καιρό προχωρήσαμε σε διαμαρτυρία στο κτίριο της οδού Αθηνάς και αμέσως επιστρατεύτηκαν τα ΜΑΤ που μας χτύπησαν ανηλεώς.
Επειδή εμφανιζόμαστε αποφασισμένοι να πάμε κόντρα στο σύστημα που θέλουν να επιβάλουν, εκείνοι επιστρατεύουν όποιο μέσο εκφοβισμού έχουν. Αυτό πρέπει να καταλάβουν οι εργαζόμενοι σε όλους τους κλάδους. Φοβούνται την αντίδραση και τον αγώνα. Γι’ αυτό και εμείς καλούμε όλες τις συλλογικότητες ή τους φορείς που αντιλαμβάνονται αυτήν την πραγματικότητα να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, και αξιοποιώντας όποιο συνδικαλιστικό μέσο μας έχει απομείνει, αλλά και μαζί με την κοινωνία που αντιδρά μεμονωμένα, να σπάσουμε τη μη-δημοκρατία τους. Να τους διώξουμε, δεν υπάρχει άλλη λύση.
Θεωρείτε ότι ένα χρόνο μετά και σε κλίμα γενικής απαγόρευσης των συγκεντρώσεων, όπως τείνει να επιβληθεί, ο κόσμος, οι επιβάτες-χρήστες του μετρό, έχουν την ίδια στάση απέναντι στον αγώνα σας όσο και έναν χρόνο πριν;
Είναι πραγματικά συγκινητικό για όσους επιμένουμε σε αυτόν τον αγώνα, το πόση στήριξη έχουμε λάβει από τον ίδιο τον κόσμο. Ακόμη και μερίδα επαγγελματιών που πριν από ένα χρόνο δυσφορούσε με τις απεργίες μας -βλέπε εμποροβιοτέχνες του κέντρου- αυτή τη στιγμή και οι ίδιοι αναγνωρίζουν πως σαφώς δεν έφταιγε το κλειστό μετρό για τα άδεια μαγαζιά τους, αλλά οι πολιτικές που ακολουθούνται. Κάθε φορά, εδώ και ένα χρόνο, που σηκώνουμε πανό του Σωματείου σε συγκεντρώσεις και πορείες, ακόμη και στην πρόσφατη «απαγορευμένη» λόγω της ελληνικής προεδρίας, η αποδοχή των συναγωνιστών απεργών είναι συγκινητική, γιατί αναγνωρίζουν ότι επιμένουμε και είμαστε συσπειρωμένοι γύρω από το Σωματείο μας. Τους ευχαριστούμε γι’ αυτό, γιατί μας δίνει δύναμη και για να συνεχίσουμε και εκτιμούμε ότι δίνουμε και ένα μήνυμα στους υπόλοιπους κλάδους εργαζομένων.