Εδώ και τουλάχιστον τρεις μήνες επίμονες πληροφορίες, αμερικανικής προέλευσης, υποστήριζαν ότι θα γίνει θερμό ελληνοτουρκικό επεισόδιο με τα εξής χαρακτηριστικά: 1) Οι δυο πλευρές θα έχουν αλληλοενημέρωση ώστε καμία πλευρά να μην αιφνιδιάσει την άλλη. Σχόλιο: Στημένη δουλειά. 2) Το επεισόδιο θα είχε σοβαρές υλικές και ανθρώπινες απώλειες. Σχόλιο: Σκάσε και κολύμπα. 3) Χρόνος του επεισοδίου ο Ιούνιος-Ιούλιος, που θα ήταν περίοδος εκλογών, ανέφεραν οι πληροφορίες, όταν όλοι, τότε, μιλούσαν για εκλογές τον Οκτώβριο. Σχόλιο: Οι εκλογές δεν είναι υπόθεση των υποτελών αβορίγινων, ερυθρόδερμων ή Ελλήνων (εθνομηδενιστών τε και πατριωτών). Συνέπεια του θερμού επεισοδίου, συνέχιζαν οι πληροφορίες, θα ήταν η αναβολή, για άγνωστο διάστημα, των εκλογών. Αυτό το τελευταίο θυμίζει ότι ο υφυπουργός των ΗΠΑ Ηγκλμπέργκερ ή ο Γουώρεν (δεν θυμάμαι καλά) ανακοίνωσε, φθάνοντας εν μέσω θέρους στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, ότι θα γίνουν εκλογές στην Ελλάδα τον επόμενο Οκτώβριο ενώ ο τότε πρωθυπουργός Κων/νος Μητσοτάκης έπεσε από τα σύννεφα. Πρώτο συμπέρασμα: Θερμό επεισόδιο θα γίνει ή δεν θα γίνει ανάλογα με την προγραμματισμό των ΗΠΑ. Δεύτερο συμπέρασμα: Η διεξαγωγή εκλογών υπόκειται, κατά περίπτωση, στον προηγούμενο κανόνα. Σε κάθε περίπτωση οι ΗΠΑ δεν ενοχλούνται αν μια φιλική κυβέρνηση δημιουργεί κλίμα, π.χ. θερμού επεισοδίου, για να βελτιώσει τη θέση της στις εκλογές.
***
Το θερμό επεισόδιο παίχτηκε στα πρωτοσέλιδα και στα τηλεοπτικά δελτία με οδηγό τις κυμαινόμενες δηλώσεις Αποστολάκη. Το κλίμα βελτιώθηκε μόλις πήγαμε στην Τουρκία για να συζητήσουμε τα (αμερικανικής έμπνευσης) ΜΟΕ. Αυτό λέγεται υπερήφανη εξωτερική πολιτική χωρίς Κοτζιά. Με τον Κοτζιά υπογράφουμε υπερήφανα στις Πρέσπες. Παρατήρηση: Ο κ. Πάιατ διαμήνυσε στην Τουρκία ότι αντί να απειλεί πρέπει να συζητήσει. Τι να συζητήσει; Το ιδιοκτησιακό καθεστώς του Αιγαίου και των νησιών; Αν δεν ήταν τόσο πολύ φίλοι μας οι ΗΠΑ τι θα έλεγαν στην Τουρκία; Ίσως ότι «τα λόγια είναι περιττά», όπως το 1974;
Η κυβέρνηση δεν έδειξε πρόθεση να ενημερώσει την αξιωματική αντιπολίτευση, περί επικείμενου εθνικού κινδύνου. Μάλλον επειδή το «πολεμικό» κλίμα συσπειρώνει στην όποια κυβέρνηση φοβισμένους ψηφοφόρους. Στην αποκλιμάκωση η ενημέρωση βούλιαξε.
Οι φίλοι και σύμμαχοι είναι έτοιμοι να (μας) κάνουν κηδεία με ξένα κόλλυβα. Να δώσουν στην Τουρκία αυτά που μας ανήκουν και να κρατήσουν οι ίδιοι αυτά που θέλουν
Σε κάθε περίπτωση: Όσα συμβαίνουν έως τώρα αντιγράφουν πιστά τις οδηγίες Κίσινγκερ για την ελληνοτουρκική «κρίση» του Μαρτίου του 1987: Ο τρόπος να ξεπεραστεί η απόλυτη άρνηση των λαών σας να συνομιλήσουν οι δυο κυβερνήσεις (είπε ο Κίσινγκερ στον Α. Παπανδρέου τον Οκτώβριο/Νοέμβριο του ‘86) είναι να προκληθεί κίνδυνος πολέμου, οπότε οι δυο λαοί θα συνετιστούν. Απειλήθηκε «πόλεμος» και ακολούθησε η συνάντηση Παπανδρέου-Οζάλ στο Νταβός. Έκτοτε οι συνομιλίες των δυο πλευρών συνεχίζονται. Με τα γνωστά αποτελέσματα.
Τα δεδομένα τώρα από την πλευρά της Τουρκίας είναι ότι ο Ερντογάν ανακοίνωσε ότι θα απολυθούν εκατό χιλιάδες κληρωτοί. Ταυτόχρονα συνεχίζονται οι συλλήψεις αξιωματικών, υποτίθεται οπαδών του Γκιουλέν. Η ένταση με τις ΗΠΑ κορυφώνεται με αφορμή την παραλαβή, περί τα τέλη Ιουλίου, των S400. Με αποδυνάμωση των Ε.Δ. και ανοιχτούς λογαριασμούς με την υπερδύναμη ποιος διακινδυνεύει θερμό επεισόδιο; Αν ο Ερντογάν προκαλέσει επεισόδιο και δεν μπορεί να κομπάσει για περιφανή νίκη επί των γκιαούρηδων, πάει για να χάσει το κεφάλι του. Ο Ερντογάν ασχολείται τώρα με τις εξορύξεις στην Κύπρο όπου, όμως, την ευθύνη έχουν οι μεγάλες πετρελαϊκές εταιρίες και οι χώρες τους, ΗΠΑ, Γαλλία. Ο Ερντογάν ούτε να χτυπήσει την πόρτα τους δεν τολμάει.
Ο Ερντογάν συμπεριφέρεται, λένε, στην Κυπριακή Δημοκρατία σαν να είναι κράτος περιορισμένης κυριαρχίας. Σάμπως οι δυτικές δημοκρατίες, οι ΗΠΑ, η Γαλλία του Μακρόν ή η Ιταλία του, τόσο άνετα αναιδούς προς τους ευρωκράτες, Σαλβίνι αναγνωρίζουν στους Κύπριους δικαιώματα και σεβασμό;
Τα ελληνικά ΜΜΕ λένε ότι η Τουρκία είναι απομονωμένη διεθνώς. Η Ελλάδα τι είναι; Με συμμάχους όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος, με τόσες κολακείες περί διεθνούς ρόλου της αναβαθμισμένης Ελλάδας, ούτε ένας δεν βρίσκεται να πει ότι αν σας την πέσει η Τουρκία εμείς θα αντιταχθούμε, μαζί σας. Ούτε ένας. Ο Ντε Γκωλ το είχε πει: Όταν υπερασπίζεσαι την πατρίδα σου είσαι μόνος.
***
Ο Κίσινγκερ έδωσε το 1974 πράσινο φως να καταληφθεί τμήμα της Κύπρου αλλά οι ΗΠΑ δεν νομιμοποίησαν την Κατοχή. Έτσι ώστε η Τουρκία να είναι τώρα σε θέση παρανομίας. Ο Ερντογάν τώρα παζαρεύει. Και το κάνει με τον τρόπο που το κάνουν και οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι: Απειλώντας και εκβιάζοντας. Όχι αυτούς αλλά εμάς. Επειδή είμαστε ο αδύναμος κρίκος. Οι φίλοι και σύμμαχοι είναι έτοιμοι να (μας) κάνουν κηδεία με ξένα κόλλυβα. Να δώσουν στην Τουρκία αυτά που μας ανήκουν και να κρατήσουν οι ίδιοι αυτά που θέλουν. Υπάρχουν μερικοί πολύ πρόθυμοι να βοηθήσουν να παιχτεί το έργο. Επιφανείς, όπως ο Σημίτης και ο Κοτζιάς. Ο πρώτος είπε καθαρά να δώσουμε ότι μας ζητούν για να αποφύγουμε τα χειρότερα. Ποια χειρότερα; Ο δεύτερος είπε ότι δεν πρέπει να είμαστε «μοναχοφάηδες». Και οι δυο συγκεντρώνουν τα λεγόμενα «φώτα της δημοσιότητας». Που όλο και πιο συχνά μοιάζουν με κατάφωτη δημόσια διαπόμπευση. Οι προηγούμενοι δεν το κατάλαβαν ούτε οι τωρινοί. Και τιμωρήθηκαν.
