του Βασίλη Ρώτα* Βρέθηκα στο Γύθειο, επί Χούντας, τα θυμάμαι όλα γκρίζα. Όταν το ξαναεπισκέφθηκα, μετά την αποκατάσταση της όποιας Δημοκρατίας, διαπίστωσα πόσο όμορφα, αλλά και έντονα χρώματα είχε η γραφική αυτή πόλη της Μάνης. Τότε όμως, γενική μαυρίλα. Αλλά και άπνοια. Ένα «σκιάξιμο φοβέρας» που θα κρατούσε για πάντα… Και ξαφνικά, λίγα φυλλαράκια άρχισαν … Συνεχίστε να διαβάζετε το 17χρονος απ’ έξω….