Σήμερα στην ευρύτερη Μέση Ανατολή τα κράτη σε ρόλο χωροφύλακα και δυνάστη είναι κυρίως τρία: Τουρκία, Ισραήλ και Σαουδική Αραβία. Αποτελούν τα μακριά χέρια των ΝΑΤΟϊκών σχεδίων αλλά και των εταιριών όπλων, που αποκομίζουν αμύθητα κέρδη βουτηγμένα στο αίμα των Κούρδων, των Παλαιστινίων και των Υεμενιτών. Για τους τελευταίους στο παρόν σημείωμα ο λόγος. Αν κανείς αναζητήσει πληροφορίες για το τι διαδραματίζεται σήμερα στα νοτιοδυτικά της Αραβικής Χερσονήσου, θα βρει μερικές πληροφορίες στο διαδίκτυο ενώ, από τα επίσημα ΜΜΕ καθώς και τις αστικοφυλλάδες, τέτοιου είδους πληροφορίες είναι πενιχρές.
Αναφερόμαστε φυσικά στο σφαγείο της Υεμένης, στο οποίο πρωτοστατούν η Σαουδική Αραβία και οι παρατρεχάμενοί της, δηλαδή μερικά από τα κράτη του Περσικού Κόλπου. Πρόσφορο έδαφος για την επιθετική πολιτική της Σαουδικής Αραβίας εναντίον της Υεμένης αποτελεί ο εμφύλιος πόλεμος που εξερράγη το 2015, όταν ο ευνοούμενος του σαουδαραβικού βασιλείου Χάντι κατέφυγε στο Ριάντ, ενώ το κενό εξουσίας κατέλαβαν οι σιίτες Χούθι υποστηριζόμενοι από το Ιράν. Οι περισσότερες μάχες μεταξύ των πιστών του Χάντι και των Χούθι διεξάγονται στην Χοντέιντα, στη βόρεια Υεμένη, αν και το ζουμί της υπόθεσης βρίσκεται στα στενά του Άντεν, στο Μπάμ Ελ Μπαντέμπ, μέσω του οποίου διακινείται το μεγαλύτερο ποσοστό αργού πετρελαίου στη μείζονα περιοχή.
Στην Υεμένη βομβαρδίζονται ανηλεώς, πέραν των μαχητών του μη αρεστού στη Σαουδική Αραβία καθεστώτος των Χούθι, κατοικημένες περιοχές, λαϊκές υπαίθριες αγορές, νοσοκομεία αλλά και σχολεία. Κατά τους τελευταίους μήνες το βάρβαρο καθεστώς του Ριάντ έχει δολοφονήσει εκατοντάδες αμάχους, πέραν των στρατευμένων που αντιστέκονται στα σαουδαραβικά πυρά. Το κύριο έργο σ’ αυτήν τη «θεάρεστη» πρακτική το παίζει η αεροπορία της Σαουδικής Αραβίας, που εξοπλίζεται αφειδώς από κράτη της… «πολιτισμένης» Δύσης (ΗΠΑ, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο). Τα αποτελέσματα αυτών των επιθέσεων είναι τρομακτικά, αφού παιδιά και ασθενείς νοσοκομείων είναι μεταξύ των εκατοντάδων θυμάτων. Πρέπει να αναφέρουμε επιπροσθέτως ότι ο υεμενίτικος λαός μαστίζεται από τρομερές επιδημίες χολέρας και ελονοσίας, οπότε φαντάζεται κάποιος το κοκτέιλ αυτής της φρίκης.
Όμως το ερώτημα που δικαιολογημένα πλανάται αφορά στην απουσία μαζικής διαμαρτυρίας και καταγγελίας αυτού του σφαγείου. Για ποιο λόγο δεν φαίνεται στον ορίζοντα κάποια εκδήλωση μαζικού χαρακτήρα στη χώρα μας εναντίον των χασάπηδων του Ριάντ; Ενώ είναι αρκετές και δίκαιες οι διαμαρτυρίες που λαμβάνουν χώρα ενώπιον πρεσβειών στη χώρα μας για παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου (πρεσβείες ΗΠΑ, Τουρκίας, Ισραήλ), για ποιο λόγο απουσιάζουν εκδηλώσεις διαμαρτυρίας μαζικού χαρακτήρα κατά του βαρβάρου μεσαιωνικού καθεστώτος της Σαουδικής Αραβίας; Μήπως μας πέφτει λίγο μακριά ο λαός της Υεμένης;
Γιάννης Ζήβας
