Αρχική στήλες Της επιστήμης και της κοινωνίας Της επιστήμης και της κοινωνίας (φ.454)

Της επιστήμης και της κοινωνίας (φ.454)

Επιμέλεια: Γιάννης Σχίζας

Τρώγοντας στον Άρη

Στις αρχές του 20ου αιώνα το μεγάλο όνειρο της επιστημονικής φαντασίας ήταν ο εποικισμός του Άρη. Σήμερα, η Space X είναι τόσο αισιόδοξη που δηλώνει ότι δεν θεωρεί απίθανο να έχει πετύχει αυτόν τον στόχο μέχρι το 2025. Επειδή όμως οι προβλέψεις του Elon Musk (προέδρου της Space X) είναι συχνά υπερβολικά αισιόδοξες, καλύτερο είναι να πιστέψουμε εκείνο που ισχυρίζεται η NASA: η ανθρωπότητα θα καταφέρει να ταξιδέψει μέχρι τον Κόκκινο Πλανήτη το αργότερο μέχρι το 2035.

Φυσικά, το ταξίδι είναι μονάχα το πρώτο βήμα. Ο εποικισμός του Άρη, ενός πλανήτη με αρκετές ομοιότητες με την Γη, ίσως μακροπρόθεσμα αποτελέσει την ιδανική λύση ενάντια στον υπερπληθυσμό που καλπάζει. Δυστυχώς, όμως, παρότι ο Κόκκινος Πλανήτης έχει τεράστια αποθέματα νερού (έστω σε μορφή πάγου) δεν διαθέτει αντίστοιχα όλα εκείνα τα στοιχεία για να ευδοκιμήσει η ζωή: το έδαφός του είναι γεμάτο από τοξικές ουσίες ακατάλληλες για τους ανθρώπους, λαμβάνει μόλις τη μισή ποσότητα ηλιακού φωτός σε σχέση με τη Γη, ενώ η ακτινοβολία που δέχεται είναι καταστροφική για τους γήινους οργανισμούς.

«Το φαγητό θα είναι ήδη πέντε με εφτά χρόνια παλιό όταν θα φτάσουμε στον Άρη» προειδοποιεί η Vickie Kloeris, υπεύθυνη διατροφής των αστροναυτών της NASA. Γιατί; Επειδή προφανώς η τροφή θα πρέπει να φτάσει στον Κόκκινο Πλανήτη πριν από την επανδρωμένη αποστολή. Τα τρία χρόνια που χρειάζεται το ταξίδι, σε συνδυασμό με την αναμονή να ευθυγραμμιστούν τα δύο ουράνια σώματα, δημιουργούν ένα διάστημα αναμονής τουλάχιστον πενταετίας. «Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο ώστε οι τροφές να διατηρήσουν μεγάλη ποσότητα από τα θρεπτικά τους στοιχεία. Είμαστε σε θέση να δημιουργήσουμε προϊόντα που αντέχουν τόσα χρόνια, οφείλουμε όμως να ελέγξουμε την διατροφική τους αξία» σημειώνει η υπεύθυνη.

Πώς, λοιπόν, θα καταφέρουμε να εποικίσουμε τον Άρη παρ’ όλες τις τρομερές δυσκολίες; Η απάντηση φαίνεται ότι έρχεται μέσα από δύο διαφορετικές τεχνικές: τις υδροπονικές καλλιέργειες (σ.σ: η πλέον τεχνολογικά εξελιγμένη μέθοδος καλλιέργειας θερμοκηπιακών μονάδων) και τη συνθετική βιολογία. Η πρώτη θα μας λύσει το πρόβλημα που παρουσιάζει το τοξικό έδαφος του Κόκκινου Πλανήτη, ενώ η δεύτερη, με τη βοήθεια του τροποποιημένου DNA, θα μας δώσει φυτά που θα μπορούν να αντεπεξέλθουν στις εξωγήινες συνθήκες.

Αν κρίναμε από παλιότερες εποχές, θα λέγαμε ότι για να γίνουν πραγματικότητα όλα αυτά θα χρειαστεί η συνεργασία της παγκόσμιας κοινότητας… Τελικά, όμως, το μεγαλύτερο διακύβευμα από όλα είναι άλλο και λέγεται terraforming: Οι συνδυασμός τεχνικών και επιστημών, δηλαδή, που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη μεταμόρφωση του Κόκκινου Πλανήτη (αλλά και κάθε πλανήτη) σε έναν πλανήτη όμοιου με τη Γη.

Περίληψη άρθρου της Esquire IT

 

In this March 26, 2018 photo, pigs belonging to Jeff Rehder stand in their shed, in Hawarden, Iowa. Rehder stands to lose potential revenue on his hogs after China responded to Trump’s announced plans to impose tariffs on products including Chinese steel, with a threat to tag U.S. products, including pork, with an equal 25-percent charge. (AP Photo/Nati Harnik)

Αυξάνεται η τιμή στο σουβλάκι;

Σε παγκόσμιο επίπεδο οι διεθνείς τιμές χοιρινού κρέατος έχουν αυξηθεί σημαντικά ως αποτέλεσμα της αφρικανικής πανώλης των χοίρων που αποδεκατίζει την χοιροτροφία στην Κίνα, τον μεγαλύτερο παραγωγό και καταναλωτή χοιρινού στον κόσμο. Η τάση είναι πιθανό να συνεχιστεί καθώς η ασθένεια εξαπλώνεται γρήγορα σε όλη την Κίνα. Στην Ευρώπη, υπάρχουν φόβοι ότι ο ιός, που εντοπίστηκε στους αγριόχοιρους στο Βέλγιο πέρυσι, θα μπορούσε να μολύνει κατοικίδια γουρουνάκια σε μεγάλους εξαγωγείς, όπως η Γαλλία και η Γερμανία. Η Γαλλία βρίσκεται στη διαδικασία κατασκευής ενός φράχτη που εκτείνεται σε δεκάδες χιλιόμετρα κοντά στα σύνορα σε μια προσπάθεια να περιοριστεί η ασθένεια.

eapaseges.gr, 22/4/2019

 

Οι κρεοπώλες αντιδρούν

Η διευρυμένη συνεδρίαση του 25μελούς Διοικητικού Συμβούλιου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Καταστηματαρχών Κρεοπωλών (Λάρισα, 7/4/2019) εξελίχθηκε σε μια μορφή διεπαγγελματικής συνάντησης της κτηνοτροφίας, των σφαγείων, των χονδρεμπόρων και της λιανικής πώλησης. «Ο πρωτογενής παραγωγικός τομέας του κρέατος, ενώ μπορεί να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης, πυλώνα και λύση στο αδιέξοδο της ελληνικής οικονομίας, η αδιαφορία και ο εμπαιγμός της Πολιτείας, τον οδηγούν στην απαξίωσή του. Ζητείται: Η άμεση λειτουργία του συστήματος «Άρτεμις» μέχρι και του χώρου της εστίασης, η τοποθέτηση των ταυτοτήτων των σφαγίων σε εμφανές σημείο σε κάθε κατάστημα, η σωστή ενημέρωση για την προέλευση και ποιοτική κατάταξη του κρέατος των προσφορών και η πάταξη των ελληνοποιήσεων κ.λπ.».

meatnews.gr, 15/4/2019

 

Νέος βηματοδότης καρδιάς

Ερευνητές σε ΗΠΑ και Κίνα δημιούργησαν τον πρώτο βηματοδότη που δεν χρειάζεται μπαταρία, αλλά τροφοδοτείται με ενέργεια από τους χτύπους της καρδιάς. Η εμφυτεύσιμη συσκευή, η οποία προς το παρόν έχει δοκιμασθεί με επιτυχία σε πειραματόζωα, εκτός από την παραγωγή ηλεκτρικών παλμών για τη ρυθμική σύσπαση της καρδιάς, μπορεί επίσης να διορθώσει την καρδιακή αρρυθμία. Η νανογεννήτρια μέσα στο βηματοδότη είναι βιοσυμβατή και ανθεκτική στο χρόνο.

Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Τζόρτζια (GeorgiaTech) στην Ατλάντα και του Ινστιτούτου Νανοενέργειας και Νανοσυστημάτων της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών στο Πεκίνο, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Communications».

Presspublica.gr, 23/4/2019

 

Τείχος πράσινου

Έχει μήκος 8.000 χλμ., από τις ακτές της Σενεγάλης (δύση) έως τις παραλίες του Τζιμπουτί (ανατολή), και στην φύτευσή του συμμετέχουν πάνω από 20 κυβερνήσεις. Ο λόγος για το Μεγάλο Πράσινο Τείχος, μια λωρίδα πρασίνου και δενδρυλλίων ανθεκτικών στην ξηρασία, που θα διασχίζει το νότιο κομμάτι της Σαχάρα και αποτελεί ένα φιλόδοξο περιβαλλοντικό πρόγραμμα παγκοσμίως.

Το πράσινο τείχος θα συμβάλει δραστικά στον περιορισμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στην υποσαχάρια Αφρική και θα είναι το μεγαλύτερο οικοσύστημα χλωρίδας του πλανήτη. Ξεκίνησε το 2008, και έχει ολοκληρωθεί μέχρι σήμερα το 15%. Στη Νιγηρία, όπου 50 εκ στρέμματα γης έχουν αποκατασταθεί και βρίθουν από πλούσια βλάστηση, τα κάποτε ξηρά πηγάδια είναι πλέον γεμάτα με πόσιμο νερό, ενώ στη Σενεγάλη, τα 120 εκατομμύρια στρέμματα δενδρυλλίων που φυτεύτηκαν προσφέρουν πλέον γόνιμο έδαφος για την άνθηση της γεωργίας.

Καθημερινή. Green Agenda, 13/4/2019

Σχόλια

Exit mobile version