Christian Juhl: Ο σοσιαλιστής οφείλει να συνδυάζει την καθημερινή δουλειά με το όνειρο
Συνέντευξη στην Τίνα Στρίκου
Τι νέο έφεραν οι πρόσφατες εκλογές στη Δανία;
Καταρχήν ας ξεκινήσω από το ευχάριστο γεγονός ότι το κόμμα μας ενισχύθηκε κι άλλο. Επίσης ένα νέο κόμμα, «Η Εναλλακτική», κέρδισε 8 έδρες. Είναι μάλλον κεντροαριστερό κόμμα, το οποίο όμως είναι πολύ κοντά σε εμάς σε πολλά εθνικά θέματα, και πιστεύουμε ότι μπορεί να είναι σύμμαχός μας. Η επιτυχία του ήταν αναπάντεχη όσον αφορά τα δεδομένα της Δανίας για ένα νέο κόμμα, με επικεφαλής ανθρώπους μέχρι πρόσφατα άγνωστους. Η τρίτη αριστερή δύναμη της χώρας, το Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, πριν ένα χρόνο αποχώρησε από τον κυβερνητικό συνασπισμό όπου ανήκε μαζί με τους Σοσιαλδημοκράτες και το Φιλελεύθερο Κόμμα, καθώς ουσιαστικά είχε διαλυθεί από τη συμμετοχή στην κυβέρνηση. Αλλά ακόμη κι έτσι, έχασε πάνω από τη μισή εκλογική του βάση σε σχέση με το 2011.
(Κάντε κλικ και δείτε τον Πίνακα σε μεγαλύτερο μέγεθος)
Και όσον αφορά τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις;
Οι Σοσιαλδημοκράτες, αν και ήταν στην κυβέρνηση, αύξησαν λίγο το ποσοστό τους – αλλά όχι αρκετά για να κρατηθούν στην εξουσία. Απογοήτευσαν πολύ κόσμο επειδή υποστηρίζουν την Ε.Ε. με έναν πολύ ξεπερασμένο τρόπο, τελείως ενάντια στο κοινό αίσθημα των Δανών. Η ακροδεξιά, το Λαϊκό Κόμμα, κέρδισε ακριβώς χάρη στη γραμμή κριτικής προς την Ε.Ε., αλλά και την έμφαση που έδωσε στην καταπολέμηση της «παράνομης μετανάστευσης». Λόγω της ανόδου της ακροδεξιάς οι προοπτικές είναι πολύ δυσμενείς, ειδικά για τους ανέργους, την κοινωνική ασφάλιση, τους πρόσφυγες και όλους τους ξένους που βρίσκονται στη Δανία. Επίσης η νέα κυβέρνηση έχει ήδη αρχίσει να ανατρέπει ως δαπανηρά μια σειρά μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος…
Ποιες είναι οι προοπτικές σε αυτό το αντιφατικό τοπίο;
Όσον αφορά το κοινωνικό κράτος που είχαμε, σίγουρα πηγαίνουμε προς τα πίσω. Αναμένεται να δούμε αύξηση της ανισότητας όπως και την περίοδο 2007-11, όταν πάλι κυβερνούσαν οι Φιλελεύθεροι. Αυτό οφείλεται στην παραδοσιακή γραμμή τους: «Ό,τι λέει η Ε.Ε. πρέπει να το εφαρμόζουμε μέχρι την τελευταία λέξη». Εμείς βλέπουμε δύο άξονες: τον εθνικό άξονα και την αντίσταση εναντίον της Ε.Ε. Είμαστε τυχεροί που, χάρη στη λαϊκή κινητοποίηση, δεν ανήκουμε στην ευρωζώνη. Εμείς κερδίσαμε την εκτίμηση πολλών πολιτών επειδή η γραμμή και η δράση μας ήδη από τη δεκαετία του ’90 στρεφόταν ενάντια στο σχέδιο του ευρώ.
Είπατε ότι βλέπετε θετικά μια συνεργασία με το νέο κόμμα, την «Εναλλακτική»…
Κοιτάξτε: Επί 12 χρόνια λέγαμε ότι το κομβικό είναι οι καθημερινοί αγώνες για κοινωνικά ζητήματα, για μικρά ζητήματα σε τοπικό επίπεδο. Από την άλλη, «Η Εναλλακτική» λέει ότι πρέπει να σκεφτούμε, σαν κοινωνία, πού θα είμαστε σε μερικές δεκαετίες. Αυτή είναι μια σημαντική κριτική και προς εμάς, γιατί παραμένοντας περιορισμένοι σε μικρές μάχες της καθημερινότητας δεν σκεφτόμασταν στρατηγικά. Επιδιώξαμε μεταρρυθμίσεις για ομάδες προσφύγων, ανέργων, ημιαπασχολούμενων… αλλά πάψαμε να ονειρευόμαστε ποια κοινωνία θέλουμε. Αναγνωρίζουμε λοιπόν ότι «Η Εναλλακτική» πραγματικά μας βοήθησε να θυμηθούμε ότι για κάθε σοσιαλιστή είναι σημαντικό να συνδυάζει την καθημερινή δουλειά με το όνειρο!
Μια και μιλήσατε για στρατηγικά ζητήματα, πώς βλέπετε την εξωτερική πολιτική της χώρας σας;
Αντιτασσόμαστε στην εξωτερική πολιτική της Δανίας. Είμαστε το μόνο κόμμα που λέμε σαφώς: «Καμιά συμμετοχή σε πολέμους», στο Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Συρία, τη Λιβύη… Αντιτασσόμαστε στην αγορά 30 νέων βομβαρδιστικών αεροσκαφών, και στην τυφλή υποταγή στις ΗΠΑ. Θεωρούμε ότι είναι προτιμότερο να παρεμβαίνουμε με μη βίαια μέσα. Δηλαδή με τη διεθνή συνεργασία και οικονομική βοήθεια, με το κίνημα ειρήνης και με δραστηριότητες διεθνούς αλληλεγγύης. Πολλές συγκρούσεις σήμερα ξεκινούν λόγω των ξένων επεμβάσεων, της πείνας και των ασθενειών που προκαλούνται από την καταλήστευση μιας σειράς χωρών. Ελπίζουμε λοιπόν να συμβάλουμε σε ένα μεγάλο κίνημα που θα λέει «Όχι» στην εξωτερική πολιτική που εφαρμόζεται μέχρι σήμερα.
Πώς είδατε το μεγάλο «Όχι» των Ελλήνων και τις εξελίξεις στην Ελλάδα;
Βλέπαμε πολύ θετικά τις εξελίξεις στη χώρα σας. Από το 2012 ο ΣΥΡΙΖΑ αναπτυσσόταν και είχε μια σθεναρή στάση απέναντι στις πολιτικές λιτότητας και τις απαιτήσεις της Ε.Ε. Βλέπαμε επίσης τις διαδηλώσεις και τους ανθρώπους στο δρόμο, και αυτό μας έδινε μεγάλη ελπίδα – όχι μόνο μια διέξοδο στην Ελλάδα, που είναι σημαντική και για εμάς, αλλά επίσης ότι η Ευρώπη συνολικά θα σπρωχθεί σε μια άλλη κατάσταση.
Ήρθαμε λοιπόν στην Ελλάδα για να καταλάβουμε καλύτερα τι έχει γίνει. Ομολογώ ότι είμαστε πολύ αμήχανοι με τις τελευταίες εξελίξεις. Σίγουρα είναι αδύνατο οποιαδήποτε χώρα να εφαρμόσει τις πολιτικές που η τρόικα απαίτησε από την Ελλάδα. Οπότε, ακόμα και αν η Βουλή σας τις δεχτεί, σύντομα θα φανεί ότι είναι αντικειμενικά αδύνατο να ικανοποιηθούν αυτές οι απαιτήσεις. Είμαστε λοιπόν ανήσυχοι, και θέλουμε να συζητήσουμε με πολλούς συντρόφους εδώ στην Ελλάδα για να δούμε ποια διέξοδο βλέπουν.
