Αρχική πολιτική αριστερά Σκέψεις σχετικά με το 1ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ

Σκέψεις σχετικά με το 1ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ

Όταν υπάρχει πολιτική βούληση όλα τα προβλήματα επιλύονται χωρίς συγκρούσεις και διαιρέσεις. Του Γιάννη Θεωνά

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το 1ο και ιδρυτικό, όπως με μεγάλη επιμονή χαρακτηρίζεται, Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορούσε να πάρει ιστορικό χαρακτήρα, όπως με μεγάλη επίσης επιμονή τονιζόταν σε πάρα πολλές ομιλίες αντιπροσώπων στο Συνέδριο.
Δύο παρατηρήσεις σχετικά με το ζήτημα αυτό.
Ο ιστορικός χαρακτήρας ενός συνεδρίου εξαρτάται, κατ’ αρχήν, από το βάθος και τη λαϊκότητα των πολιτικών του επεξεργασιών. Από τη συμβολή των αντιπροσώπων με τις προτάσεις, τις θέσεις και τον ουσιαστικό διάλογο, που αναπτύσσουν με τις ομιλίες τους. Από το βάθεμα, επίσης, της ενότητας των δυνάμεων που συγκροτούν τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό, όμως, μένει να αποδειχθεί στην πορεία και με βάση την ικανότητά του να συνθέτει τις διαφορετικές απόψεις στα προβλήματα, όπως έκανε όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Όσον αφορά την έννοια του ιδρυτικού που, επίσης, τονίστηκε υπέρμετρα, το ενωτικό μας εγχείρημα έχει ζωή 13 χρόνων, 3 χρόνια ως Χώρος Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς (Μάης 2001 έως Δεκ. 2003) και 10 χρόνια ως ΣΥΡΙΖΑ (Γεν. 2004 έως σήμερα). Δεν γεννήθηκε με το Συνέδριο αυτό. Απλά με το υπ’ όψιν Συνέδριο επιχειρείται ο μετασχηματισμός του σε μορφή ενιαίου Κόμματος, παρά το γεγονός ότι στερείται ενιαίας ιδεολογίας.
Η άστοχη πρωτοβουλία της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ να θέσει δύο πολύ σημαντικά ζητήματα: Τη διάλυση των Συνιστωσών (με τη μορφή της αυτοδιάλυσης) και των Τάσεων (με την επιβολή του ενιαίου ψηφοδελτίου) και ο πολωτικός χαρακτήρας των εισηγητικών ομιλιών, τίναξε στον αέρα την πολιτική λειτουργία του Συνεδρίου. Χωρίς υπερβολή, δεν δικαιολογούσε τα χαρακτηριστικά αριστερού Ριζοσπαστικού κόμματος, ενώ μετατράπηκε σε ρωμαϊκό θέατρο και κάποιες φορές σε αρένα.
Επί της ουσίας, ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε διαζύγιο από δύο σπουδαία κεκτημένα της προηγούμενης περιόδου της ζωής του:
α) Τον Ριζοσπαστισμό των ιδεολογικών ρευμάτων που τον δημιούργησαν, και
β) Τη δημοκρατική κατάκτηση από το Κόμμα του ΣΥΝ, ο οποίος αναγνώριζε Καταστατικά τις Τάσεις και είχε κατοχυρώσει θεσμικά την έκφρασή τους στα όργανα (Κεντρική Πολιτική Επιτροπή και Πολιτική Γραμματεία) του ΣΥΝ.
Το ενιαίο ψηφοδέλτιο στο Συνέδριο επιβεβαίωσε ότι ούτε την ενότητα υπηρετεί, ούτε στη συνοχή του εγχειρήματος συμβάλλει, αφού τόσα ικανά και χρήσιμα στελέχη των Συμμάχων του ΕΚΜ και των Συνιστωσών, που βρέθηκαν στο ενιαίο ψηφοδέλτιο δεν εκλέχτηκαν στην Κεντρική Επιτροπή.
Τα χαρτάκια και οι γραμμές σταυροδοτήσεων δεν προωθούν ούτε την ενότητα, ούτε τη δημοκρατία.

Σχετικά με το πολιτικό περιεχόμενο
Είναι, ίσως, εντυπωσιακό, αλλά το κατά τα άλλα «ιδρυτικό» Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ δεν ασχολήθηκε καθόλου σε 4 μέρες συζητήσεων με τις προγραμματικές επιλογές και με την καθημερινότητα του πολίτη, που βασανίζεται κυριολεκτικά από τη βάρβαρη πολιτική των τροϊκανών και των ντόπιων υποτακτικών τους.
Η έλλειψη αυτή γίνεται ακόμη πιο σημαντική από το γεγονός ότι ο τρόπος και το περιεχόμενο της καθημερινής αντιπαράθεσης με την Ν.Δ. δεν εξυπηρετεί τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τη Ν.Δ. και την προσπάθεια του κ. Σαμαρά, που με όχημα την πόλωση, οικοδομεί ένα ακροδεξιό πολιτικό κέντρο, με στόχο να λεηλατήσει όσο μπορεί τη Χρυσή Αυγή, τα υπολείμματα του Καρατζαφέρη και ό,τι άλλο ακροδεξιό υπάρχει, για την αποκατάσταση της δεξιάς πολυκατοικίας, προκειμένου να του εξασφαλίσει ξανά τη θέση του πρώτου κόμματος στις εκλογές.
Το Συνέδριο, αξιοποιώντας και την τηλεοπτική μετάδοση, έπρεπε να αναδείξει εμφαντικά το Πρόγραμμα της Αθηναΐδας, για ακύρωση των μνημονίων, καταγγελία -και όχι επαναδιαπραγμάτευση- των επαχθών όρων των δανειακών συμβάσεων και επαναδιαπραγμάτευση (εδώ ναι, επαναδιαπραγμάτευση) του δημόσιου χρέους με στόχο την οριστική διαγραφή στο σύνολο ή του πολύ μεγαλύτερου μέρους του, με ρύθμιση του υπόλοιπου σε μακροχρόνια βάση με χαμηλό επιτόκιο και ρήτρα ανάπτυξης, όπως έγινε το 1953 με τη Γερμανία.
Το Συνέδριο έπρεπε να ασχοληθεί με τα συγκεκριμένα προβλήματα της καθημερινότητας του πολίτη και τις συγκεκριμένες δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ γι’ αυτά, καθώς και με το πρόγραμμα της παραγωγικής ανασυγκρότησης, με ιδιαίτερη προτεραιότητα την ανασυγκρότηση του πρωτογενούς τομέα, με στόχο η χώρα μας να γίνει επαρκής στην παραγωγή γεωργικών και κτηνοτροφικών ειδών διατροφής.
Να επαναβεβαιώσει τις δεσμεύσεις μας για μια άλλη οικονομική και κοινωνική πολιτική που περιέχονται στους 15 Άμεσους Στόχους και έχουν εκδοθεί σε φυλλάδιο πριν από 5 χρόνια ακριβώς (15/7/2008), αλλά παραμένουν στα συρτάρια ή στις ντουλάπες.

Κυβερνησιμότητα και Μαζικό Λαϊκό Κίνημα
Ο στόχος να διεκδικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ την κυβερνητική εξουσία, είναι και σωστός και συνέβαλε, μαζί με την επιλογή της Ενότητας όλης της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, στα θεαματικά εκλογικά αποτελέσματα των Μάη και Ιούνη του 2012.
Σήμερα, όμως, δεν αρκεί να προβάλουμε μόνο την κυβερνησιμότητα. Χρειάζεται να αναδείχνουμε τους συμμάχους μας και τα στηρίγματα της αυριανής αριστερής κυβέρνησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ για να επιβάλει την πολιτική του και να αποκρούσει τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές των κάθε λογής κέντρων της Ε.Ε. και του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, χρειάζεται τη λαϊκή συμπόρευση.
Να προωθήσουμε την ετοιμότητά μας, για παύση πληρωμών προς τους διεθνείς δανειστές, ανάλογα με τις εξελίξεις, και κυρίως να ασχοληθούμε συστηματικά και να συμβάλουμε με τις κοινωνικές δυνάμεις στην ανάπτυξη ενός ρωμαλέου, αγωνιστικού, διεκδικητικού μαζικού και συνδικαλιστικού κινήματος, ικανού να στηρίξει, με τους αγώνες του, μια αποφασιστική και αποτελεσματική αριστερή ριζοσπαστική πολιτική, ενάντια στα μνημόνια και τις γενικότερες επιλογές του νεοφιλελευθερισμού. Η σχετική πείρα του εργατικού μας κινήματος είναι σημαντική και πρέπει κάποτε να την αξιοποιήσουμε.

Η συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ
Τέλος, όλα αυτά απαιτούν πρώτ’ απ’ όλα την εδραίωση της ενότητας και της συσπείρωσης όλων των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η κατεύθυνση θα εδραιωθεί με την εφαρμογή της τακτικής που πολύ καλά γνωρίζει να εφαρμόζει από το παρελθόν ο ΣΥΡΙΖΑ και να καταλήγει σε κοινές θέσεις και κοινή τακτική για την υλοποίησή τους. Κάτι που έλειψε δραματικά από το Συνέδριο.
Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι όταν υπάρχει πολιτική βούληση, όλα τα προβλήματα μπορούν να επιλύονται χωρίς συγκρούσεις και διαιρέσεις. Σε μια τέτοια βάση, έχουμε τη βεβαιότητα ότι θα μπορέσουμε να κινηθούμε την επόμενη περίοδο, να αντιμετωπίσουμε κάθε εμπόδιο που στέκεται στο δρόμο μας και να υλοποιήσουμε τους κοινούς μας στόχους.

* Ο Γιάννης Θεωνάς είναι μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ

Σχόλια

Exit mobile version