του Ηρόστρατου
Θαυμάζοντας έναν θησαυρό στη Νεμέα
Βρέθηκα την περασμένη Κυριακή στη Νεμέα και επισκέφθηκα για πρώτη φορά το Αρχαιολογικό της Μουσείο. Ανάμεσα στα εκθέματα που μας εντυπωσίασαν ήταν και αυτά που προέρχονταν από τον περίφημο Θησαυρό των Αηδονιών. Μεγάλης ιστορικής, καλλιτεχνικής και αρχαιολογικής αξίας τα ευρήματα είχαν διατεθεί προς πώληση το 1993 στη Νέα Υόρκη, από αρχαιοκαπήλους που κατάφεραν να αρπάξουν και να διαθέσουν τον θησαυρό αυτό που βρέθηκε στο χωριό Αηδόνια, κοντά στη Νεμέα.
Ήταν από τις λίγες φορές που το Ελληνικό Δημόσιο έκανε τις απαραίτητες ενέργειες και κατάφερε να επαναπατρίσει τα ευρήματα που είδαμε κι εμείς την Κυριακή. Πολλά και σημαντικά για το θέμα αυτό μπορεί κανείς να βρει στο βιβλίο του Ανδρέα Αποστολίδη Αρχαιοκαπηλία και εμπόριο Αρχαιοτήτων που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Άγρα.
Διαβάζοντας τη μαρτυρία του αρχαιολόγου Στίβεν Μίλερ, ότι «ένας από τους λόγους που η τυμβωρυχία έγινε γνωστή, ήταν ότι υπήρχαν δύο αντίπαλες ομάδες τυμβωρύχων που είχαν ριχτεί στους τάφους. Και έγινε ανταλλαγή πυροβολισμών και τράβηξαν την προσοχή των Αρχών. Λέγεται ότι κέρδισε η συμμορία του τότε κοινοτάρχη… Παραμονή των εκλογών του ’77 ήταν η πρώτη μέρα που φυλάχτηκε το νεκροταφείο των Αηδονιών. Όμως, ο ιδιοκτήτης του σπιτιού, που όλο τον υπόλοιπο χρόνο δεν είχε κάνει καμία καταγγελία, και ήταν από τους πρώτους στον κατάλογο των υπόπτων για άλλους λόγους, διορίστηκε σε λίγο επίσημα φύλακας του χώρου. Όπως επίσης και ο ανιψιός του κοινοτάρχη. Διορίστηκαν ύστερα από παρέμβαση ενός ισχυρού πολιτικού από την περιοχή της Νεμέας»!..
Τα αποσπάσματα του βιβλίου που προέρχονται από ένα ενδιαφέρον άρθρο στη Μηχανή του Χρόνου με έκαναν να σκεφτώ πόσα ακόμη τέτοια εγκλήματα έχουν μείνει ατιμώρητα. Αλλά και το τι ακριβώς συμβαίνει τώρα που η χώρα «πωλείται» και επισήμως.
Παράλληλα, θα ήθελα τα εκθέματα που σώθηκαν να μπορεί κανείς να τα απολαύσει πραγματικά και να κατανοήσει τη σημασία τους. Σήμερα φυλάσσονται και εκτίθενται αλλά θα χρειάζονταν κονδύλια και εργασίες για να τα αναδείξουν και να τα τοποθετήσουν ιστορικά.
Η Νεμέα είναι ένας τόπος που μοιάζει να ευημερεί χάρη στην αγροτική του παραγωγή, αλλά νομίζω πως θα μπορούσαν να γίνουν πολύ περισσότερα.
Βεβαίως από το ..τίποτα που γίνεται σε περιοχές όπως η Γκιώνα με τη Δωρική Τετράπολη όπου δεν υπάρχουν καν ταμπέλες να επισημαίνουν τον αρχαιολογικό χώρο ήδη βρισκόμαστε μίλια μακριά…
«Ο σκοπός της Τέχνης είναι να δώσει στη ζωή σχήμα»
Τριάντα (30) Έλληνες εικαστικοί εργάστηκαν πάνω στο θέμα «για να αποτίσουν έναν ελάχιστο φόρο τιμής σε μια προσωπικότητα η οποία, παρ’ όλο που έζησε και δημιούργησε πριν από τέσσερις ολόκληρους αιώνες, σε μια εποχή που σήμερα άστοχα αποκαλείται «οπισθοδρομική» και «σκοτεινή», κατόρθωσε με την ιδιοφυία του, την απαράμιλλη ευρύτητα πνεύματος και καλλιτεχνική του ευαισθησία να υπερβεί το χρόνο, το χώρο, τις πολιτικές και κοινωνικές συμβάσεις».
ΑνάμεσΑ στους καλλιτέχνες και η Κατερίνα Χαδουλού με έργα βασισμένα στον Μακμπέθ, στην ταινία Ο θρόνος του αίματος (Ακίρα Κουροσάβα/1957) κ.ά.
