του Ηρόστρατου
Ο αριθμός 11 του Τζόναθαν Κόου
«…Δύο δημοσκοπήσεις που δημοσιεύθηκαν χθες δείχνουν ότι το στρατόπεδο υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ανακτήσει έδαφος, μετά από τη δολοφονία της βουλευτή Τζο Κοξ…»
(Ναυτεμπορική 21/6/2016)
«…Εντείνονται οι πιέσεις στον πρωθυπουργό της Βρετανίας, Τόνι Μπλερ, μετά τον θάνατο του Ντέιβιντ Κέλι, κορυφαίου συμβούλου της βρετανικής κυβέρνησης στο θέμα των φακέλων για το οπλοστάσιο του Ιράκ… Η αστυνομία αποκάλυψε ότι ο καθηγητής Κέλι πέθανε από αιμορραγία του τραύματος που έφερε στον καρπό. Κοντά στο σημείο που βρέθηκε το πτώμα του την Παρασκευή βρέθηκε και ένα μαχαίρι…»
(BBC Greek, 19/7/2003)
Μια ιστορία που ξεκινά με τον μυστηριώδη θάνατο του Ντέιβιντ Κέλι, του ανθρώπου που είχε ουσιαστικά αποκαλύψει την απάτη με το «οπλοστάσιο του Σαντάμ»:
«…Ώς τότε ήμαστε επιφυλακτικοί με τον πόλεμο στο Ιράκ. Υποψιαζόμασταν πως η κυβέρνηση δεν μας έλεγε όλη την αλήθεια. Αλλά η μέρα που πέθανε ήταν η μέρα που έγινε απολύτως ξεκάθαρο: το όλο πράγμα βρομούσε. Αυτοκτονία ή δολοφονία, δεν είχε πραγματικά σημασία. Ένας καλός άνθρωπος είχε πεθάνει και τον είχαν σκοτώσει τα ψέματα που είχαν ειπωθεί για τον πόλεμο, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Οπότε αυτό ήταν. Κανείς μας δεν μπορούσε να συνεχίσει να υποκρίνεται ότι μας κυβερνούσαν έντιμοι άνθρωποι…».
Διαβάζοντας αυτό το απόσπασμα, λίγες μέρες πριν από το δημοψήφισμα για την παραμονή ή όχι της Μεγάλης Βρετανίας στην Ε.Ε., δεν μπορούσα παρά να σκέφτομαι τη δολοφονία της Τζο Κοξ και την πρώτη σκέψη που μου ήρθε στο μυαλό όταν άκουσα την είδηση: Μια πολύ «βολική» δολοφονία για την ομάδα που προσπαθεί με νύχια και με δόντια να αντιστρέψει το κλίμα που υπήρχε μέχρι πριν λίγες μέρες υπέρ του Brexit. Πάντοτε στην ιστορία βρίσκεται ο αναγκαίος «τρελός» ή «εξτρεμιστής». Οι Βρετανικές Μυστικές Υπηρεσίες φημίζονται για τον τρόπο που χειρίζονται τα δύσκολα θέματα.
Θα το φτώχαινα πολύ το βιβλίο μένοντας μέσα σε ένα από τα πολλά θέματα που θίγει με καυστικό τρόπο και δεν απέχουν στα όσα ζούμε κι εμείς στην Ελλάδα. Ανελέητη η κριτική του συγγραφέα στις μεγάλες εταιρίες, στα Μέσα Ενημέρωσης, στη λιτότητα που μας έχουν οδηγήσει διασώζοντας τις τράπεζες. Πολύ ενδιαφέρουσες και οι σκέψεις του για την ίδια τη σάτιρα και κατά πόσο τελικά λειτουργεί κατευναστικά έναντι της δράσης.
Εξαιρετική γραφή και χιούμορ, θέματα πολλά που τα συνδέει ένας ιστός με το Τι ωραίο πλιάτσικο, τη Λέσχη των τιποτένιων και τον Κλειστό κύκλο.
Όταν θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές θα γνωρίζουμε πια τι αποφάσισαν οι Βρετανοί. Δεν ξέρω, όμως, τι θα κάναμε εμείς αν διαβάζαμε με προσοχή τα απολαυστικά μυθιστορήματα του Τζόναθαν Κόου.
Υπενθυμίζω το μήνυμά του για το περυσινό δημοψήφισμα:
«Οι πιστωτές της Ελλάδα επιμένουν ότι τα λάθη του παρελθόντος πληρώνονται, ξανά και ξανά, όχι από τους υπαίτιους, αλλά από τους πιο αδύναμους, τους νέους και τα πιο ευάλωτα μέλη της κοινωνίας. Αυτό είναι απαράδεκτο και έχει ήδη δημιουργήσει απερίγραπτη δυστυχία στον ελληνικό λαό και ο μόνος τρόπος για να εκφράσετε την οργή σας και το αίσθημα αδικίας είναι την Κυριακή να ψηφίσετε “όχι”.
Τζόναθαν Κόου»
Ο Θεός Διόνυσος και οι πειρατές
Το βιβλίο Ο Θεός Διόνυσος και οι πειρατές – ένα ταξίδι στον μύθο και στην ιστορία μέσα από το παραμύθι, έκδοση του Μουσείου Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης, θα παρουσιαστεί στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του Μουσείου τη Τετάρτη, 29 Ιουνίου, στις 7.30.
Τη συζήτηση θα συντονίσει η Γιούλη Τσακάλου. Θα μιλήσουν: Κωνσταντίνος Δ. Μαλαφάντης, καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών – πρόεδρος της Παιδαγωγικής Εταιρίας Ελλάδος. Βασιλική Νίκα, εκπαιδευτικός – πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος ΙΒΒΥ – Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, Ιωάννα Δεκατρή, υπεύθυνη Πολιτιστικών Θεμάτων Γ΄ Δ. Δ.Ε. Αθήνας, Χρύσα Κουράκη, υπεύθυνη Πολιτιστικών Θεμάτων Δ/νσης Π.Ε. Ανατολικής Αττικής, δρ Εύη Παπαδοπούλου, αρχαιολόγος-συγγραφέας, δρ Ευαγγελία Κανταρτζή, σχολική σύμβουλος, πρόεδρος Μουσείου Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης.
Ο συγγραφέας του βιβλίου Κώστας Στοφόρος θα κάνει την ξενάγηση στο Μνημείο του Λυσικράτη και θα παρουσιάσει τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες του βιβλίου.
