της Βάννας Σφακιανάκη*

Η είδηση αναρτήθηκε γρήγορα παντού: «Η Δανική κυβέρνηση ανακοίνωσε σχέδια για την κατασκευή εννέα νέων τεχνητών νησιών νότια της Κοπεγχάγης, σε μια προσπάθεια να προωθήσει την ανανεώσιμη ενέργεια και να αυξήσει την ανθεκτικότητα της πρωτεύουσας της Δανίας.»

Χάρηκαν οι απανταχού λάτρεις της «πράσινης ανάπτυξης», χωρίς να προβληματίζονται, ούτε για το πώς μπορεί να βελτιωθεί η βιοποικιλότητα από την εκ του μηδενός δημιουργία εδάφους μέσα στη θάλασσα, ούτε για το αν χρειάζεται περισσότερη ενέργεια η Δανία τη στιγμή που ήδη την εξάγει, ούτε για το αν η Ευρώπη έχει διδαχθεί από τις αστοχίες του παρελθόντος σε έργα που χρειάστηκε να ξαναπληρώσει για να αποκαταστήσει την οικολογική ισορροπία.

Όσο λιγότερο γνωστό τόσο καλύτερα, το γεγονός ότι οι κάτοικοι της Δανίας, από το 2010 (τότε που ο Γ. Παπανδρέου ήθελε να μας κάνει «Δανία του Νότου»), είχαν αντιδράσει τόσο έντονα, ώστε να ανακοινωθεί ότι θα σταματήσει η εγκατάσταση χερσαίων αιολικών σταθμών σε όλη τη χώρα. «Τώρα στρέφουμε όλες μας τις ενέργειες για την δημιουργία τέτοιων εγκαταστάσεων στο θαλάσσιο χώρο» είχε πει τότε ο υπεύθυνος Τύπου της εταιρείας ενέργειας Dong Energy. Την ίδια χρονιά, δημιουργήθηκε ένα νέο εθνικό αντί-αιολικό κόμμα, με μέλη περισσότερες από 40 ομάδες πολιτών (xiotikisfigga.blogspot.com).

Η είδηση στα οικονομικά ΜΜΕ τόνισε άλλες παραμέτρους: «Η Δανία φτιάχνει εννέα τεχνητά νησιά για την δική της Silicon Valley». «Στόχος είναι να εγκατασταθούν εκεί 380 εταιρείες υψηλής τεχνολογίας οι οποίες θα συμβάλλουν σε οικονομική δραστηριότητα άνω των 8 δισεκατομμυρίων δολαρίων στο ΑΕΠ της Δανίας». «Όλα αυτά δεν γίνονται τυχαία μια και είναι μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου της Δανίας για την οικονομική ανάπτυξη μέσω της επιχειρηματικότητας και της τεχνολογίας». «Η ιδέα της δημιουργίας μιας ομάδας εννέα μικρότερων νησιών, παρά μιας ενιαίας ξηράς, αναπτύχθηκε από την Urban Power. Μπορεί να αναπτυχθεί σταδιακά, χωρίς να αφήνει την εντύπωση ενός ημιτελούς έργου εάν εμφανιστεί μια νέα οικονομική ύφεση». «Η χρηματοδότηση του έργου θα γίνει με πώληση ακινήτων στα 3,1 εκατομμύρια τ.μ. γης που θα δημιουργηθούν»

Χάρηκαν έτσι και οι απανταχού λάτρεις της επιχειρηματικότητας, που ούτως ή άλλως δεν αναρωτιούνται για όρια και λοιπά φιλοσοφικά ερωτήματα, ούτε καν για τα ρίσκα που έχουν τέτοια εγχειρήματα, ακόμα και για τα ίδια.

Υπάρχουν κι αυτοί που δεν χάρηκαν.

Είναι αυτοί που διαφωνούν με εγχειρήματα τύπου Ντουμπάι και τα βλέπουν τώρα να θεωρούνται φυσιολογικά και στην Ευρώπη. Αυτοί που γνωρίζουν ότι το τίμημα της αντίληψης ότι ο άνθρωπος μπορεί και πρέπει να καθυποτάξει τη φύση είναι τεράστιο και θεωρούν την αντίληψη αυτή ξεπερασμένη. Αυτοί που πιστεύουν ότι η λογική της ανάπτυξης κάθε χρώματος, έχει καταστρέψει λαούς, εντείνοντας τις ανισότητες για όσους επέζησαν, και είναι η κύρια αιτία ανυπολόγιστων καταστροφών στο περιβάλλον. Αυτοί που προσβάλλονται από την παραπλάνηση που γίνεται με τα νέα αφηγήματα που έχουν χαρακτηριστικά νέας θρησκείας, υποτιμώντας την ανθρώπινη νοημοσύνη με τις αντιφάσεις που εμπεριέχουν. Αυτοί που θυμώνουν όταν βλέπουν να οδεύουμε σε ένα νέο Μεσαίωνα, με τους ανθρώπους ενοχοποιημένους και φοβισμένους, επειδή απλά συντάχθηκαν με όσα άλλοι αποφάσισαν για τους όρους ζωής στον πλανήτη. Αυτοί που αγανακτούν όταν το αρχαιοελληνικό «μέτρο» γίνεται αντιληπτό ως «μετριότητα».

* Η Βάννα Σφακιανάκη είναι αρχιτέκτων

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!