Αρχική διεθνή Οι προβοκάτορες στην Ευρώπη

Οι προβοκάτορες στην Ευρώπη

Η Αναλένα Μπέρμποκ, ηγέτιδα των Γερμανών Πράσινων και υπουργός Εξωτερικών της τρικομματικής κυβέρνησης Σολτς, δεν περίμενε την τεχνητή όξυνση του ουκρανικού ζητήματος για να ξεχωρίσει ως ένας από τους πιο κραυγαλέους και πολεμοχαρείς προβοκάτορες στην κάθε άλλο παρά ενωμένη Ευρώπη. Εδώ και μήνες καταφέρεται ενάντια στον «ολοκληρωτισμό της Μόσχας και του Πεκίνου» και υπεραμύνεται της «Δυτικής δημοκρατίας», ενώ πρωτοστάτησε και στο πάγωμα του αγωγού Nord Stream 2¨. Δεν δίστασε μάλιστα να δηλώσει ότι δεν την ενδιαφέρει πόσο βαρύ θα είναι το τίμημα για την «ανακοπή της κακόβουλης ρωσικής επιρροής» (μιλώντας βέβαια εκ του ασφαλούς, καθώς η ίδια και το σινάφι της δεν ανήκουν στην κατηγορία των υποψήφιων να ξεπαγιάσουν…).

Προσπαθεί η Μπέρμποκ να αποδείξει ότι έχει οριστικά ξεφορτωθεί την ειρηνιστική κληρονομιά των Πράσινων, κι ότι άρα αυτή και το κόμμα της είναι άξιοι της υπερατλαντικής εμπιστοσύνης; Ίσως. Το σίγουρο είναι ότι είναι ΝΑΤΟϊκότερη του ΝΑΤΟ και πρόθυμη να προκαλέσει δεινά σε όλη την Ευρώπη. Μόλις προχθές επανέλαβε ότι το πάγωμα για «νομικούς» λόγους του Nord Stream 2 μπορεί να μονιμοποιηθεί ως τμήμα των γερμανικών κυρώσεων. Είναι βέβαια πολύ πιθανό αυτή και το μαύρο πλέον κόμμα της να πεταχτούν σαν στυμμένη λεμονόκουπα αφού βγάλουν τη βρωμοδουλειά: οι Σοσιαλδημοκράτες και ο Σολτς (που είχε πει ότι ο Nord Stream 2 είναι «ιδιωτικό πρότζεκτ» κι άρα δεν πρέπει να θεωρηθεί μέσο πίεσης), την περιμένουν στη γωνία.

Στη χορεία των προβοκατόρων –πέραν των Πολωνών κ.ά. παρόμοιων– πρωτοστατεί και ο (στριμωγμένος στο εσωτερικό) Βρετανός πρωθυπουργός Τζόνσον, που γαβγίζει υπέρ του αποκλεισμού της Ρωσίας από το διεθνές σύστημα πληρωμών Swift και άλλων «σκληρότατων κυρώσεων». Ταυτόχρονα καλεί τους λοιπούς Ευρωπαίους σε ευθυγράμμιση, προειδοποιώντας ότι ο Πούτιν σχεδιάζει την ανασύσταση της «σοβιετικής αυτοκρατορίας», ενώ απειλεί τους Ρώσους ότι «η Ουκρανία θα γίνει νέα Τσετσενία» (κάτι ξέρουν κι οι Βρετανοί για το πώς φτιάχνονται οι Τσετσενίες…). Γαβγίζει λοιπόν, και φτιάχνει κλίμα για λογαριασμό του αδύναμου Μπάιντεν. Αλλά όταν φτάσει στο διά ταύτα, δεν δαγκώνει: όπως και οι Γερμανοί, αδειάζει την κυβέρνηση του Κιέβου κάνοντας σαφές διά του εκπροσώπου του ότι «δεν υπάρχει απολύτως κανένα σχέδιο για την αποστολή Βρετανών στρατιωτών στην Ουκρανία»…

Σχόλια

Exit mobile version