Περπάτησα ελεύθερος στην κατεχόμενη πατρίδα μου. Ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Σε ένα χωματόδρομο είδα μια οικογένεια με παιδιά. Πλησίασα και, αφού ζήτησα από τους γονείς την άδεια, τα αγκάλιασα και τα φίλησα. Είχα να δω παιδιά πολλά χρόνια! Ήμουν στην πατρίδα μου, ευτυχισμένος. Γεύτηκα σύκα, αλόη και πόμελο από τα δέντρα της Παλαιστίνης. Ήταν οι πέντε ομορφότερες μέρες της ζωής μου. Το ηθικό μου είναι ακμαίο. Κι όσο είμαι ζωντανός, θα αποζητώ την ελευθερία, ξανά και ξανά.
Αυτά ήταν τα λόγια του Γιακούμπ Κάντρι, ενός από τους έξι Παλαιστίνιους που απέδρασαν με θρυλικό τρόπο στις 6 Σεπτεμβρίου από το κελί στο οποίο τους έκλεισε το κατοχικό καθεστώς: έφτιαξαν ένα τούνελ σκάβοντας επί μήνες με κουτάλια και θραύσματα από πιάτα, ρεζιλεύοντας έτσι το «πανίσχυρο» ισραηλινό κράτος, τα υπερσύγχρονα συστήματά του και –κυρίως– τις απόπειρές του να καθυποτάξει το αειθαλές αντιστασιακό πνεύμα του παλαιστινιακού λαού.
Οι τέσσερις από τους έξι συνελήφθησαν μετά από πέντε μέρες, και βασανίστηκαν σκληρά. Ένας από αυτούς, ο Ζακαρία Ζουμπάιντι, πρώην διοικητής των Ταξιαρχιών των Μαρτύρων του Αλ-Ακσά στην Τζενίν (τον οποίο είχε στοχοποιήσει και η «Παλαιστινιακή Αρχή» επειδή κατήγγειλε τη διαφθορά και εθελοδουλεία της…), παρουσιάστηκε στο δικαστήριο με σπασμένη τη σιαγώνα και τα πλευρά του. Όλοι οι συλληφθέντες κατήγγειλαν ότι χτυπήθηκαν, γυμνώθηκαν και υπέστησαν στέρηση ύπνου και άλλα φυσικά και ψυχολογικά βασανιστήρια, ενώ τώρα κρατούνται σε «πειθαρχικά κελιά» διαστάσεων 1×2 μέτρων…
Ο Ζουμπάιντι δήλωσε στον δικηγόρο του, τον φημισμένο ισραηλινό νομικό Άβιγκντορ Φέλντμαν, ότι κι αυτός και οι σύντροφοί του δεν ζήτησαν βοήθεια από κανέναν Παλαιστίνιο στη διάρκεια των πέντε ημερών που περιπλανούνταν ελεύθεροι: «Δεν θέλαμε να υποστεί οποιοσδήποτε συμπατριώτης μας σύλληψη και βασανιστήρια εξαιτίας μας», είπε. Ο Φέλντμαν τόνισε ότι, παρά τον εμφανή βασανισμό του, το ηθικό του Ζουμπάιντι είναι υψηλό.
Στις 19 Σεπτεμβρίου, σχεδόν δύο εβδομάδες μετά την απόδρασή τους, συνελήφθησαν και οι δύο τελευταίοι Παλαιστίνιοι που παρέμεναν ελεύθεροι. Τους επιφυλάχθηκε η ίδια «μεταχείριση» από τους δεσμώτες τους. Αλλά κι αυτών το ηθικό παραμένει ακμαίο: «Δεν μετανιώνω για τίποτα, δεν θα σταματήσω να παλεύω για την ελευθερία μου και για την απελευθέρωση της πατρίδας μου» δήλωσε ο Αϊχάμ Καμαμτζί. «Οι Έξι αποτελούν από μόνοι τους μια Ταξιαρχία Ελευθερίας, και συμβολίζουν την αδάμαστη παλαιστινιακή θέληση για Ζωή και Αγώνα, η οποία ανθίζει ακόμα και κάτω από φαινομενικά ανέφικτες συνθήκες», σχολιάζει το δίκτυο αλληλεγγύης στους Παλαιστίνιους φυλακισμένους Samidoun.
