Αρχική περίπτερο ιδεών Οι γαλλικές «αξίες» κόβουν κεφάλια!

Οι γαλλικές «αξίες» κόβουν κεφάλια!

Θέλουν οι μουσουλμάνοι που σκοτώνουν Γάλλους να καταστρέψουν τις γαλλικές «αξίες» και τον γαλλικό «πολιτισμό» όπως είπε ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν (άνθρωπος των τραπεζιτών, εκλεγμένος με 66% στο δεύτερο γύρο και με την απόρριψη της πολιτικής του σε ποσοστό 60% σήμερα), και το επαναλαμβάνουν οι υπουργοί του, οι βουλευτές, οι δημοσιογράφοι και οι ερωτώμενοι πολίτες στους δρόμους των γαλλικών πόλεων; Ή μήπως αυτοί που έκαναν αυτές τις απεχθείς πράξεις στο Παρίσι και στη Νις είναι ακριβώς αυτοί που διαπαιδαγωγήθηκαν από τους Γάλλους ακριβώς μ’ αυτές τις «αξίες» και αυτές εφαρμόζουν τώρα;

Γιατί πρέπει να δούμε ποιες «αξίες» επικαλούνται και ποιες είναι οι «αξίες» που προσπάθησαν να επιβάλλουν με κάθε μέσο, θεμιτό και αθέμιτο, οι Γάλλοι στις πατρίδες αυτών των ανθρώπων, σε βάθος πολλών γενεών.

Να δούμε, για παράδειγμα, μήπως και η μέθοδος του αποκεφαλισμού όσων βαφτίζονται εχθροί είναι μια γαλλική «αξία» που εφαρμόστηκε κατά κόρον και με τον πιο προκλητικό και ειδεχθή τρόπο από του Γάλλους σε βάρος των μουσουλμάνων, και όχι μόνο, που αρνούνταν να δεχτούν αυτές τις «αξίες».

Με ένα κλικ στο διαδίκτυο βλέπει κανείς τις φωτογραφίες των Γάλλων στρατιωτικών που καμαρώνουν κρατώντας τα κεφάλια των αγωνιστών του απελευθερωτικού αντιαποικιακού αγώνα τα οποία είχαν μόλις κόψει! Και, μάλιστα, δείχνοντας ακόμα μεγαλύτερη βαρβαρότητα, σαν να μην έφτανε η πρώτη, με τις ευλογίες, τους επαίνους και τις οδηγίες των πολιτισμένων εκπροσώπων του γαλλικού λαού, μεταφέρανε τα κομμένα κεφάλια στη Γαλλία για να τα εκθέσουν σε προθήκες μουσείων! Να τα προσθέσουν στα εκθέματα που άρπαζαν απ’ όλο τον κόσμο για να εμπλουτίσουν τα διάσημα και τουριστικά πλούσια μουσεία τους, αλλά και για να κάνουν σαφές και αναντίρρητο σε όλους ποιος είναι το αφεντικό και ποιος είναι ο υποτελής.

Μόλις πριν από μερικές βδομάδες, τον περασμένο Ιούλιο, η γαλλική κυβέρνηση του Μακρόν έδωσε επιτέλους την άδεια που ζητούσαν επισήμως από το 2011 οι Αλγερινοί, για να επιστραφούν στην Αλγερία τα κρανία 24 αγωνιστών του απελευθερωτικού αγώνα που βάστηξε 150 ολόκληρα χρόνια άγριας καταπίεσης, εκμετάλλευσης και λεηλασίας από τα γαλλικά στρατεύματα και τους Γάλλους εποίκους και κόστισε εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς. Τα 24 κρανία στα οποία συμπεριλαμβάνονται τα κεφάλια καπετάνιων του αγώνα, ηρώων της Αλγερίας, όπως του Sheikh Bouzian και του Mohammed Lamjad ben Abdelmalek, τα οποία εντοπίστηκαν στις προθήκες του Μουσείου του Ανθρώπου που βρίσκεται κοντά στον πύργο του Άιφελ στο Παρίσι από τον Αλγερινό ιστορικό και ερευνητή Ali Farid Belkadi και αποτελούν μέρος μόνο των κεφαλών αγωνιστών από διάφορες χώρες (Μαρόκο, Νέα Καληδονία κ.λπ.) που είναι διασκορπισμένες σε γαλλικά μουσεία, ιδρύματα και αποθήκες!

Σύμφωνα με το Middle East Monitor (27 Οκτ. 2020), πέρα από τους αποκεφαλισμούς στις συγκρούσεις, από το 1947 ως το 1958, μόνο ο αρχιδήμιος Fernand Meyssonnier, αποκεφάλισε στη γκιλοτίνα 200 Αλγερινούς! Μάλιστα, 45 απ’ αυτούς την εποχή που υπουργός Δικαιοσύνης ήταν ο Φρανσουά Μιτεράν!

Κυνηγοί κεφαλών

Αυτές είναι οι «αξίες», όχι οι θεωρητικές, οι πρακτικές, τις οποίες μοιράζονταν οι Γάλλοι με τους Άγγλους, τους Γερμανούς, τους Βέλγους, τους Ολλανδούς και τους λοιπούς αποικιοκράτες που είχαν υποδουλώσει το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας για να το εκπολιτίσουν και να το φέρουν στο δρόμο του θεού που χάραζαν οι μισιονάριοι! Κι αυτές τους τις «αξίες» μεταλαμπάδευσαν στους εντόπιους συνεργάτες τους. Όπως το βιώσαμε τραγικά κι εμείς στην ελληνική του εκδοχή. Οι σύμμαχοι, και δη οι Εγγλέζοι του Τσόρτσιλ, μεταλαμπάδευσαν τις «αξίες» τους στους συνεργάτες των ναζί, τους δοσίλογους, τους Χίτες, τους Μάυδες και τις συμμορίες των αδέσποτων φονιάδων του Σούρλα και των ομοίων του, για να τις εφαρμόσουν με περισσό ζήλο και με την πλήρη ενθάρρυνση, υλική υποστήριξη και απαλλαγή από κάθε ποινική ευθύνη εκ μέρους των κηδεμόνων μας και των εντόπιων υποτακτικών τους. Σε βάρος των εθνικών μας ηρώων, των αντιφασιστών αγωνιστών! Και τις εφάρμοσαν και στον Άρη Βελουχιώτη, το σύμβολο της Εθνικής Αντίστασης! Γι’ αυτό, όταν γέμιζαν τους φανοστάτες, από την Πελοπόννησο ως τη Μακεδονία με τα κρεμασμένα κεφάλια των αγωνιστών, πουθενά στην Ευρώπη, ούτε στο βρετανικό Κοινοβούλιο και τον Τύπο, ούτε στη Γαλλική Δημοκρατία με τα φώτα του Διαφωτισμού, δεν εκδηλώθηκε η παραμικρή αντίδραση, όχι αποδοκιμασία, ούτε καν σύσταση αποτροπής, γι’ αυτή την απερίγραπτα φρικαλέα πρακτική των μαζικών αποκεφαλισμών των αντιπάλων που αυτοί κάθε φορά στοχοποιούσαν. Οι αποκεφαλισμοί επί τόπου, από στρατό, χωροφυλακή, ειδικά τμήματα και συμμορίες, αποτελούν εγκλήματα και ανοσιουργήματα που μόνο σε κοινωνίες πλήρως εκφυλισμένες μπορείς να συναντήσεις. Κι αυτά τα ανοσιουργήματα, τα έκαναν και τα δίδασκαν ως θεμιτές συμπεριφορές οι Γάλλοι, οι Άγγλοι, οι Βέλγοι, οι Γερμανοί και οι Ιάπωνες στις χώρες που είχαν κατακτήσει και καταπατήσει. Όχι κατ’ εξαίρεση, κατά κανόνα! Κι αυτές είναι οι «αξίες» τους. Οι μαζικές γενοκτονίες, τα βασανιστήρια, οι αποκεφαλισμοί και η περιφορά των κεφαλών από πόλη σε πόλη σε πόλη κι από χωριό σε χωριό προς παραδειγματισμό!

Μ’ αυτές τις «αξίες», οι Γάλλοι επιβλήθηκαν και επιμόρφωσαν και εμβολίασαν τους λαούς που καθυπέταξαν με τη δύναμη της υπεροπλίας τους.

Έκτοτε, έχοντας τον έλεγχο στο επίπεδο της επικοινωνίας, της εκπαίδευσης και της ενημέρωσης, οι αγριότητες που έχουν διαπράξει δεν είναι γνωστές ούτε στις νέες γενιές των Γάλλων, αν εξαιρέσει κανείς σε κάποιο βαθμό το ζήτημα της Αλγερίας που είναι πιο ενεργό λόγω της μεγάλης παρουσίας Αλγερινών στη Γαλλία. Αλλά στους λαούς των χωρών που υπήρξαν αποικίες των Γάλλων, τα εγκλήματά τους δεν έχουν ξεχαστεί. Και οι Γάλλοι συνεχίζουν, σήμερα, με το ίδιο αποικιοκρατικό και αλαζονικό πνεύμα και ύφος, να αναζωπυρώνουν τις μνήμες με τις συνεχιζόμενες επεμβάσεις και αναμίξεις τους στην Αφρική κι αλλού.

Παρ’ όλο που, τελικά, εκδιώχθηκαν κακήν κακώς από πολλές σημαντικές χώρες που είχαν κατακτήσει, όπως από την Αλγερία και το Βιετνάμ όπου πραγματικά ξεφτιλίστηκαν, εφαρμόζουν μέχρι σήμερα τις ίδιες μεθόδους και πρακτικές, τις ίδιες «αξίες» αλλά με πιο τεχνολογικά προηγμένα μέσα.

Στο πλευρό του Χίτλερ

Όχι, δεν αναφέρομαι στην εποχή που οι Γάλλοι ήταν πάνω στα δέντρα, όπως λέγεται μεταξύ αστείου και σοβαρού στο καφενείο. Στο πολύ πρόσφατο παρελθόν, πολύ μετά τον Βολτέρο και 150 χρόνια μετά την περίφημη γαλλική επανάσταση, οι Γάλλοι στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, είχαν φιλοναζιστικό καθεστώς. Να μην ξεχνάμε ποτέ ότι ο ήρωας των Γάλλων του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, ο στρατηγός Πετέν, τα βρήκε με τον Χίτλερ και εγκατέστησε στη Γαλλία ένα φιλογερμανικό καθεστώς που έστειλε τους Εβραίους στα στρατόπεδα εξόντωσης και υπονόμευσε το τόσο κρίσιμο αντιφασιστικό μέτωπο στην Ευρώπη. Γιατί Γαλλία ήταν αυτή, κοσμοκράτειρα, δεν ήταν καμιά βήτα κατηγορίας μικρή χώρα. Η προσκόλλησή της στους ναζί ήταν πάρα πολύ σοβαρό πλήγμα για τον αγώνα απόκρουσης του φασισμού. Επίσης, μ’ αυτή την προσχώρηση, η κυβέρνηση του Βισί, όπως αποκαλείται, απελευθέρωσε μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις του άξονα που αλλιώς θα ήταν υποχρεωτικό να παραμένουν δεσμευμένες στη Γαλλία. Είχαν αναλάβει οι ίδιοι οι Γάλλοι το ρόλο των γερμανικών δυνάμεων κατοχής στην ίδια τους τη χώρα, κυνηγώντας αυτοί τους Γάλλους αντιστασιακούς, τους μακί. Κι έτσι μπορούσαν οι γερμανικές δυνάμεις που περίσσευαν, ολόκληρες μεραρχίες δηλαδή, να σταλούν στο ανατολικό μέτωπο να πολεμήσουν εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης. Αυτή ήταν η μεγάλη βοήθεια της Γαλλίας στον Χίτλερ.

Θα πει κανείς, μα ο Ντε Γκολ; Βέβαια, υπήρχε και ο Ντε Γκολ, αλλά ήταν εκτός Γαλλίας και είχε ασήμαντες δυνάμεις για να παίξει σημαντικό ρόλο. Κι απ’ αυτές τις λίγες δυνάμεις που είχε, σημαντικό μέρος αποτελείτο από μαύρους Αφρικανούς, γιατί ο Ντε Γκολ που με τη βοήθεια των συμμάχων πάτησε πόδι στις γαλλικές αποικίες, επιστράτευσε Αλγερινούς, Τυνήσιους, Μαροκινούς, Σενεγαλέζους κ.λπ., τους οποίους έντυσε και έστειλε κατά χιλιάδες να πολεμούν χωρίς καν να ξέρουν εναντίον ποίου και γιατί πολεμούσαν, σκοτώνονταν και ακρωτηριάζονταν αφού οι χώρες τους ήταν υπό την κατοχή όχι των Γερμανών, αλλά των Γάλλων!

Είναι ατέλειωτα τα στοιχεία για το ρατσισμό των Γάλλων, τον επίσημο και ανεπίσημο, σε βάρος των Αφρικανών και των Ασιατών, για να μην πάμε πιο πίσω και στη Βόρεια και Νότια Αμερική όπου η Γαλλία πρωτοστάτησε σε φρικιαστικά εγκλήματα, κατοχές και λεηλασίες σε βάρος των απανταχού ανθρώπων με διαφορετικό χρώμα δέρματος, από τη Νέα Ορλεάνη ως την Αϊτή που κατέπνιξαν με τρομερή βία την προσπάθεια των σκλάβων για τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης δημοκρατικής πολιτείας. Ακόμα και στην περίφημη «Διακήρυξη για τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη» της Γαλλικής Επανάστασης, η αναφορά στην κατάργηση της δουλείας απουσιάζει! Για να μη μιλήσουμε για το δουλεμπόριο που έκαναν οι Γάλλοι και συσσώρευαν αιμόστικτα πλούτη διαδίδοντας «αξίες»…

Άνθρωποι και γορίλες

Αλλά αυτή η μέγιστη αγριότητα που σπάνια επιδεικνύουν οι όποιοι κατακτητές για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα στις χώρες που κυριαρχούν, δεν ήταν μόνο μια ανάγκη για οικονομική επέκταση και πλουτισμό από τη λεηλασία και την εκμετάλλευση. Οι Γάλλοι, με τις «αξίες» που συνεχώς επικαλείται ο πρόεδρος, έκαναν παγκόσμια επίδειξη ρατσισμού. Μαζί με τους Αμερικάνους, δηλαδή τους μετανάστες Ευρωπαίους που είχαν γίνει πολίτες των ΗΠΑ, και τους Άγγλους, έστησαν μεγάλο σκηνικό για να πείσουν τους πολιτισμένους λαούς ότι όλοι οι κατακτημένοι λαοί αποτελούνταν από φυλετικά κατώτερα, πνευματικά καθυστερημένα και σωματικά τερατώδη όντα που απλά έμοιαζαν με ανθρώπους, αλλά ήταν υπάνθρωποι.

Και τόσο πρόσφατα! Μέχρι το τέλος της δεκαετίες του 1930, δηλαδή τις παραμονές του πολέμου, στις ΗΠΑ, τη Γαλλία, την Αγγλία, τη Γερμανία, την Ολλανδία και την Πορτογαλία πραγματοποιούνταν τεράστιες αποικιακές εκθέσεις, στις οποίες αντί για ζώα ή μαζί με ζώα, παρουσίαζαν ανθρώπους από τις αποικίες μέσα σε κλουβιά και περίφρακτους χώρους! «Εκθέσεις» που αποτελούσαν εξέλιξη των ανθρώπινων ζωολογικών κήπων που είχαν μεγάλη επιτυχία στη Δύση. Που παρουσίαζαν τους ιθαγενείς από τις αποικίες τους, από την Αφρική ως τον Ειρηνικό Ωκεανό, ως άγριους μαζί με τους γορίλες!

Το 1931, στον Jardin dacclimatation, στον «Κήπο του εγκλιματισμού», στην καρδιά του Παρισιού, σε μια έκταση μεγαλύτερη από τη σημερινή Ντίσνεϊλαντ, σε ένα υπερθέαμα, με αληθινά σκηνικά, παρουσίαζαν τους «άγριους», τους sauvages από τις αποικίες τους, για να διασκεδάσει ο λαός και για να δικαιολογηθεί η αποικιοκρατία για την οποία ήταν τόσο περήφανοι οι Γάλλοι. 33 εκατομμύρια άτομα επισκέφτηκαν τον «κήπο» με τους «άγριους» μέσα σε μερικές βδομάδες! Μεταξύ των επισκεπτών ο πρωθυπουργός, υπουργοί, βουλευτές και όλος ο καλός ο κόσμος με τις ακριβές τουαλέτες, τα κοσμήματα με μαργαριτάρια από τις αποικίες και τους σοφέρ με τα καπέλα και τα γάντια. Μόνο οι κομμουνιστές και μερικοί φιλελεύθεροι που ένιωσαν ντροπή διαμαρτυρήθηκαν πολύ έντονα γι’ αυτό το αίσχος και τη φρίκη, με αποτέλεσμα να σταματήσει στη Γαλλία τουλάχιστον αυτό το κτηνώδες πανηγύρι.

Οι ιστορικοί και οι ερευνητές που ασχολούνται τώρα με τους ανθρώπινους ζωολογικούς κήπους και τις «εκθέσεις», γιατί επί δεκαετίες ήταν θαμμένο το ζήτημα για προφανείς λόγους, εκτιμούν με βάση τα στοιχεία που είναι διαθέσιμα ότι αυτές οι καθαρόαιμα ρατσιστικές εκδηλώσεις στη Γαλλία κι αλλού, μαζί με τις ψευτοεπιστημονικές απόψεις που κυκλοφορούσαν ευρέως τότε στη Δύση για τη διαβάθμιση των ανθρώπων σε ανώτερους και κατώτερους, επιδράσανε καταλυτικά στη διαμόρφωση, την τεκμηρίωση και διάδοση των φασιστικών φυλετικών θεωριών που οδήγησαν στην άνοδο του Χίτλερ και του ναζισμού στην Ευρώπη.

 

Ούτε μία δημοκρατία

Κι αυτά όλα συνέβαιναν μέχρι πριν από λίγες δεκαετίες. Όχι στο μακρινό παρελθόν, στο μεσαίωνα. Κι αυτό έχει σημασία γιατί η επιρροή τους παραμένει ενεργή, όπως αποδεικνύεται από γεγονότα και στατιστικά στοιχεία.

Εξάλλου, οι Γάλλοι συνεχίζουν απτόητοι να ταλαιπωρούν εκατομμύρια ανθρώπους και να μην τους αφήνουν να ορθοποδήσουν με τις «αξίες» τους. Και, βέβαια, σ’ αυτές τις «αξίες» πουθενά και ποτέ δεν περιλαμβάνεται η δημοκρατία, η ελευθερία της έκφρασης, η ισότητα, η αυτοδιαχείριση των πόρων και η ειρήνη. Σε καμία γαλλική αποικία δεν εφάρμοσαν ποτέ οι Γάλλοι τη δημοκρατία σαν πολίτευμα. Ούτε στην Αλγερία, το Μαρόκο, την Τυνησία, τη Σενεγάλη, τη Γουιάνα, το Βιετνάμ ή τη Νέα Καληδονία. Η δημοκρατία, σε όποιο βαθμό, εφαρμόστηκε μόνο αφού εκδιώχτηκαν οι Γάλλοι. Και η Γαλλία εξακολουθεί μέχρι σήμερα να καταστρέφει χώρες, να λεηλατεί χώρες, να κρατάει χώρες σε υπανάπτυξη.

Καμία άλλη από τις αποικιακές δυνάμεις, παρ’ όλη τη βαρβαρότητά τους, δεν κατάφερε τον εξανδραποδισμό των κατακτημένων λαών και την ολική καταστροφή των πολιτισμών τους στο βαθμό που το έκανε η Γαλλία, δια πυρός και σιδήρου. Γι’ αυτό σήμερα ακούς τους Αφρικανούς να μιλάνε αυτά τα ιδιότυπα γαλλικά και να προσκυνούν τον πάπα! Έτσι αιχμαλωτίζονται οι λαοί πολιτισμικά. Για να είναι πιο αποτελεσματική σε βάθος χρόνου η εξάρτηση. Δεν τους πήραν μόνο τα εκατοντάδες χιλιάδες έργα τέχνης, θρησκευτικά σύμβολα και χειροποίητα εργαλεία, που τα περισσότερα παραμένουν φυλακισμένα σε κιβώτια στις αποθήκες των μουσείων∙ έσβησαν τους θεούς τους και τις γλώσσες τους! Τι άλλο είναι η περίφημη φρανκοφωνία, από την εξουδετέρωση των παραδοσιακών γλωσσών και αντικατάστασής τους από τη γαλλική;

 

«Αξίες» σε δολάρια

«Όταν το Sékou Touré της Γουινέας αποφάσισε το 1958 να αποχωρήσει από τη γαλλική αποικιακή αυτοκρατορία και επέλεξε την ανεξαρτησία της χώρας, η γαλλική αποικιακή ελίτ στο Παρίσι έγινε τόσο έξαλλη, και σε μια ιστορική πράξη οργής, η γαλλική διοίκηση στη Γουινέα κατέστρεψε τα πάντα στη χώρα που αντιπροσώπευαν αυτό που αποκαλούσαν τα οφέλη από τον γαλλικό αποικισμό.

Τρεις χιλιάδες Γάλλοι έφυγαν από τη χώρα, παίρνοντας όλη τους την περιουσία και καταστρέφοντας οτιδήποτε δεν μπορούσε να μετακινηθεί: σχολεία, βρεφονηπιακοί σταθμοί, κτίρια δημόσιας διοίκησης, αυτοκίνητα, βιβλία, φάρμακα, όργανα ερευνητικών ινστιτούτων, τρακτέρ καταστράφηκαν. Άλογα και αγελάδες στα αγροκτήματα σκοτώθηκαν και τρόφιμα σε αποθήκες κάηκαν ή δηλητηριάστηκαν.

Ο σκοπός αυτής της εξωφρενικής πράξης ήταν να στείλει ένα σαφές μήνυμα σε όλες τις άλλες αποικίες ότι οι συνέπειες για την απόρριψη της Γαλλίας θα ήταν πολύ υψηλές.

Σιγά-σιγά ο φόβος εξαπλώθηκε δια μέσου της αφρικανικής ελίτ, και κανείς μετά τα γεγονότα της Γουινέας δεν βρήκε ποτέ το θάρρος να ακολουθήσει το παράδειγμα του Sékou Touré, του οποίου το σύνθημα ήταν «Προτιμάμε την ελευθερία στη φτώχεια από την πολυτέλεια στη δουλεία». […]

14 αφρικανικές χώρες υποχρεούνται από τη Γαλλία, μέσω ενός αποικιακού συμφώνου, να τοποθετούν το 85% των συναλλαγματικών τους αποθεμάτων στην κεντρική τράπεζα της Γαλλίας υπό τον έλεγχο του Γάλλου υπουργού Οικονομικών. Αφρικανοί ηγέτες που αρνούνται, δολοφονούνται ή πέφτουν θύματα πραξικοπήματος. Όσοι υπακούουν υποστηρίζονται και ανταμείβονται από τη Γαλλία με πλούσιο τρόπο ζωής, ενώ οι άνθρωποι τους υποφέρουν από ακραία φτώχεια και απελπισία. Έτσι, η Γαλλία διατηρεί τα εθνικά αποθέματα δεκατεσσάρων αφρικανικών χωρών από το 1961: Μπενίν, Μπουρκίνα Φάσο, Γουινέα-Μπισάου, Ακτή Ελεφαντοστού, Μάλι, Νίγηρας, Σενεγάλη, Τόγκο, Καμερούν, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Τσαντ, Κονγκό-Μπραζαβίλ, Ισημερινή Γουινέα και Γκαμπόν… 500 δισεκ. δολάρια μπαίνουν έτσι στα ταμεία της Γαλλίας κάθε χρόνο. Η Γαλλία τους επιτρέπει να έχουν πρόσβαση μόνο στο 15% των χρημάτων σε αυτών σε κάθε δεδομένο έτος. Εάν χρειάζονται περισσότερα από αυτό, πρέπει να δανειστούν τα επιπλέον χρήματα από το δικό τους 65% από το γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών σε εμπορικές τιμές.» (Mediapart)

Αδιαλείπτως, οι Γάλλοι ή συμμετέχουν σε πολεμικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ και των Αμερικάνων ή επεμβαίνουν και δρουν αυτοτελώς στα παλιά τους λημέρια. Άμεσα ή έμμεσα συμμετείχαν στην καταστροφή της Λιβύης, της Συρίας και άλλων χωρών με μουσουλμάνους τα τελευταία χρόνια. Κάθε μέρα σκοτώνουν κόσμο τα γαλλικά στρατεύματα στο Μάλι, στο Τσαντ, στο Νίγηρα κι όπου αλλού έχουν στρατεύματα που υποτίθεται ότι πολεμούν την Αλ Κάιντα ενώ σκοπός τους είναι να παραμείνουν στην εξουσία οι πολιτικοί που επιθυμεί το Παρίσι για να συνεχίζεται απρόσκοπτη η λεηλασία των οικονομικών τους πόρων.

Όταν είσαι, λοιπόν, Αφρικάνος ή μουσουλμάνος και ζεις στη Γαλλία έχοντας εμπειρία από τις «γαλλικές αξίες», τι σε εμποδίζει –ειδικά όταν είσαι οργισμένος με τις πολιτικές των Γάλλων– να συμπεριφερθείς αλά γαλλικά;

Υ.Γ. 1: Η ταινία του Λατζ Λι «Οι άθλιοι» (2019) δείχνει εκ των έσω πώς εφαρμόζονται οι γαλλικές «αξίες» στους μαύρους πολίτες που μένουν στα προάστια του Παρισιού και πώς οι «αξίες» αυτές επιδρούν στα νέα παιδιά που μεγαλώνουν στα γκέτο…

Υ.Γ. 2: Στην Αλγερία, η υποδοχή και η ταφή των κρανίων των 24 αγωνιστών έγινε με μεγάλες τιμές, με οργή και δάκρυα…

Υ.Γ. 3: Προχτές, σε πράξη αντιποίνων, αλά ναζί, γαλλικά ντρόουν σκότωσαν 50 μουσουλμάνους στο Μάλι…

Σχόλια

Exit mobile version