Αρχική πολιτική Γιώργος Γαβρίλης, αντιπεριφερειάρχης Πειραιά: Στο όνομα συμφερόντων οι δανειστές βιάζονται για το...

Γιώργος Γαβρίλης, αντιπεριφερειάρχης Πειραιά: Στο όνομα συμφερόντων οι δανειστές βιάζονται για το λιμάνι

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον Χρήστο Πραμαντιώτη

 

Την ίδια ημέρα με την κατάθεση του υπομνήματος από την Περιφέρεια Αττικής, ο αντιπεριφερειάρχης Πειραιά, Γιώργος Γαβρίλης, μίλησε στον Δρόμο για τη νέα Σύμβαση Παραχώρησης του ΟΛΠ, για το ΤΑΙΠΕΔ, τις κινηματικές διαδικασίες που οφείλουν να ανοίξουν, και εν τέλει για το αν είναι μονόδρομος ή όχι η πώληση του ΟΛΠ.

 

Η διαδικασία που αφορά την πώληση του πλειοψηφικού πακέτου μετοχών του ΟΛΠ φαίνεται να προχωρά με βάση τη συμφωνία που υπέγραψε το καλοκαίρι η κυβέρνηση. Πώς κρίνετε την ακολουθούμενη διαδικασία από το ΤΑΙΠΕΔ, με βάση και τα χρονοδιαγράμματα της συμφωνίας;

Το ΤΑΙΠΕΔ και στην περίπτωση του ΟΛΠ συμπεριφέρεται σαν «μεσίτης ευκαιρίας», προωθώντας με διάτρητες νομικά διαδικασίες την πώληση του πρώτου λιμανιού της χώρας. Μόνο και μόνο το γεγονός ότι έχει συντάξει μια νέα Σύμβαση Παραχώρησης του Δημοσίου προς τον ΟΛΠ ενώ βάσει του νόμου αυτή αποτελεί αντικείμενο διαλόγου μεταξύ του Δημοσίου, δηλαδή των υπουργείων Οικονομικών και Ναυτιλίας και του Οργανισμού, δείχνει ότι το ΤΑΙΠΕΔ κινείται χωρίς καμία νομιμοποίηση.

Επίσης, φαίνεται ότι το ΤΑΙΠΕΔ κινείται στη βάση υλοποίησης συγκεκριμένου σχεδίου για το ξεπούλημα του ΟΛΠ, που είχε εκπονηθεί από τον Ιούλιο του 2014, από τη διαβόητη Τασκ Φορς του κ. Ράιχενμπαχ.

Τι κι αν πέρασε από τότε ένας χρόνος, άλλαξε η Διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ, έγιναν δύο εκλογικές αναμετρήσεις και ένα δημοψήφισμα, όπου ο λαός εξέφρασε με μαζικό και δυναμικό τρόπο την αντίθεσή του σε αυτές τις πολιτικές;

Για το ΤΑΙΠΕΔ μοιάζει σαν να μην πέρασε ούτε μέρα: Κινείται με το ίδιο, καταστροφικό σχέδιο, απλά με πιο βιαστικές κινήσεις και ασφυκτικές προθεσμίες, με κύριο στόχο να περιορίσει τις αντιδράσεις και να περάσει όσο πιο γρήγορα γίνεται το πρώτο λιμάνι της χώρας σε ιδιωτικά συμφέροντα, τα οποία πλέον ξεπερνάνε την Cosco και φτάνουν στην ντόπια ολιγαρχία.

 

Τόσο η προηγούμενη κυβέρνηση, όσο και το ΤΑΙΠΕΔ έχουν κάνει λόγο για επανασχεδιασμό των όρων που περιείχε η αρχική σύμβαση παραχώρησης, πάνω στην οποία είχε στηριχτεί αρχικά ο διαγωνισμός. Έχουν γίνει γνωστές οι παράμετροι πάνω στις οποίες επανασχεδιάζεται η σύμβαση; Εκτιμάτε ότι έχουν ληφθεί υπόψη τα ενδιαφέροντα όλων των εμπλεκόμενων φορέων;

Τόσο η συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ, που ξεκίνησε τη διαδικασία πώλησης του ΟΛΠ όσο και η σημερινή κυβέρνηση άφηναν, κατά καιρούς, να εννοηθεί ότι πολλά κρίσιμα θέματα θα ρυθμίζονταν στο νέο σχέδιο Σύμβασης Παραχώρησης ανάμεσα στο Δημόσιο και στον ΟΛΠ.

Οι βασικές παράμετροι αυτού του νέου σχεδίου έχουν γίνει ήδη γνωστές στην Αυτοδιοίκηση και ίσως και σε άλλους φορείς. Δυστυχώς, ένα πρώτο συμπέρασμα είναι ότι κινείται με βάση το αρχικό σχέδιο, που υπήρχε από τον Ιούλιο του 2014 και είχε δημιουργηθεί από τον κ. Ράιχενμπαχ. Αυτό επιβεβαιώνει αυτό που λέγαμε παραπάνω.

Σε αυτό το πρώτο σχέδιο, το οποίο βέβαια θα συμπληρωθεί από μια σειρά Παραρτήματα, που δεν γνωρίζουμε και μόνο ανησυχία μπορεί να μας προκαλούν, δυστυχώς δεν υπάρχει καμία κατοχύρωση του δημόσιου συμφέροντος.

Για παράδειγμα, στη σημερινή σύμβαση παραχώρησης αναφέρεται ρητά ότι ο ΟΛΠ πρέπει να κινείται με βάση την εθνική ασφάλεια, την εφαρμογή της εθνικής λιμενικής πολιτικής, την προστασία του περιβάλλοντος κ.ο.κ. Αντίθετα, τώρα δεν υπάρχει καμία τέτοια ρητή δέσμευση και το χειρότερο: το Δημόσιο δεν κατοχυρώνει καμία δυνατότητα ελεγκτικής παρέμβασης στο πρώτο λιμάνι της χώρας ακόμα και σε έκτακτα, μεγάλα γεγονότα, όπως πόλεμος, σεισμός κ.ά.

Επίσης, σε αντίθεση με το τι ίσχυε μέχρι τώρα δεν κατοχυρώνεται με ξεκάθαρο τρόπο ότι ο ΟΛΠ είναι υποχρεωμένος να ασκεί όλες τις λειτουργίες του, ώστε να μην έχει ο ιδιώτης το δικαίωμα να αναστείλει κάποια από αυτές, π.χ. ναυπηγοεπισκευή, με το πρόσχημα ότι είναι ζημιογόνα.

Είναι φανερό, λοιπόν, ότι τουλάχιστον το πρώτο μέρος του σχεδίου της νέας σύμβασης παραχώρησης δεν κατοχυρώνει στο ελάχιστο όχι μόνο τα ενδιαφέροντα εμπλεκομένων φορέων αλλά «ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου» για την ασύδοτη λειτουργία ενός ιδιωτικού μονοπωλίου στο πρώτο λιμάνι της χώρας.

 

Προσφάτως, ανακινήθηκε από τους δήμους περιμετρικά του Πειραιά και το ζήτημα της χρήσης της λιμενικής ζώνης που ο ΟΛΠ με αντίστοιχες συμβάσεις είχε παραχωρήσει στους παραλιμένιους δήμους, είτε αυτοί αφορούν πολιτιστικούς-αρχαιολογικούς χώρους, είτε λιμενικές ζώνες κ.λπ. Για το ζήτημα αυτό υπάρχει κάποια ξεκάθαρη εικόνα εάν περιλαμβάνονται και με ποιον τρόπο στο τελικό αναδιαμορφωμένο κείμενο του ΤΑΙΠΕΔ;

Η πρώτη εικόνα που έχει δοθεί απέχει πολύ απ’ αυτά που απαιτεί και διεκδικεί η Αυτοδιοίκηση. Μπορεί να παραχωρούνται στους δήμους και να εξαιρούνται από την πώληση ορισμένες εκτάσεις, μετά από παρεμβάσεις που έγιναν από την Τοπική Αυτοδιοίκηση όπως οικόπεδα, που έχουν κατασκευαστεί και λειτουργούν σχολεία, η έκταση του Αρμού στο Πέραμα, μια έκταση για την δημιουργία Κέντρου Υγείας, και το Καστράκι στο Κερατσίνι, αλλά τα κρίσιμα θέματα, όπως η λιμενική ζώνη της έκτασης του πρώην εργοστασίου Λιπασμάτων, η έκταση Παλατάκι που είναι περιουσιακό στοιχείο του Δήμου Πειραιά, η Πολιτιστική Ακτή και ό,τι άλλο σε γη, σε κτίριο και υποδομές βρίσκεται πάνω στην ακτογραμμή και στο θαλάσσιο χώρο παραχωρείται στον επενδυτή.

Για το θέμα των Λιπασμάτων περιμένουμε ο κ. πρωθυπουργός να φανεί συνεπής με την προεκλογική εξαγγελία του, ότι οι κάτοικοι του Κερατσινίου και της Δραπετσώνας θα αποκτήσουν πρόσβαση στη θάλασσα και η ανάπλαση της έκτασης θα γίνει προς όφελός τους.

Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι η περιοχή δεν θα γυρίσει, περιβαλλοντικά, πίσω στα χρόνια που τα φουγάρα «έπνιγαν» εργάτες και περίοικους.

 

Εάν, τελικώς, οι χώροι αυτοί ενσωματωθούν στο προς πώληση κομμάτι του λιμένα, ποιες νομίζετε ότι είναι οι πολιτικές κινήσεις που πρέπει να γίνουν είτε κεντρικά, είτε από την περιφέρεια, είτε από τους δήμους και τα κινήματα που έχουν αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια, ώστε να διασφαλιστεί η χρήση του δημόσιου χαρακτήρα τους;

Για εμάς είναι ξεκάθαρο ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα χρειαστεί να υπάρξει πολύπλευρος αγώνας, σε όλα τα επίπεδα, για να κατοχυρωθεί το δημόσιο συμφέρον. Οι μορφές του αγώνα θα πρέπει να καθοριστούν για κάθε περίπτωση ξεχωριστά. Για παράδειγμα, άλλες μορφές θα πρέπει να ακολουθηθούν π.χ. για τα Λιπάσματα και άλλες για κάτι άλλο. Σε κάθε περίπτωση η Περιφέρεια θα είναι παρούσα, στο πλευρό των δήμων, των φορέων και των κατοίκων της περιοχής, στηρίζοντας τις αποφάσεις τους.

 

Από τις πρόσφατες σχετικές ανακοινώσεις φαίνεται να προκύπτει μια αντίθεση της ηγεσίας του υπουργείου Ναυτιλίας στη διαδικασία που ακολουθείται αναφορικά με το λιμάνι. Είναι, τελικώς, η πώλησή του αναγκαίο κακό ή υπάρχουν εναλλακτικές; Ποια είναι η θέση της Περιφέρειας αναφορικά με τον διαγωνισμό και το αποτέλεσμά του;

Είναι σαφές ότι η πώληση του λιμανιού δεν είναι μονόδρομος. Ο ΟΛΠ είναι κερδοφόρος, το Δημόσιο έχει συγκεκριμένα οφέλη από τον δημόσιο ΟΛΠ, τα οποία κινδυνεύει να χάσει από τον ιδιωτικό ΟΛΠ, ενώ είναι προφανές ότι όταν το πρώτο λιμάνι της χώρας γίνει ένα ιδιωτικό μονοπώλιο, οι επιπτώσεις θα αφορούν όλους. Ας πούμε, η επαναφορά του σχεδίου για την κατασκευή σε χώρο του λιμανιού ενός εκθεσιακού κέντρου με καταστήματα, δηλαδή ενός Mall στην πόλη, δεν θα έχει δυσμενείς συνέπειες στο εμπόριο του Πειραιά, που με «νύχια και δόντια» κατάφερε να αποτρέψει, μέχρι τώρα, τέτοια σχέδια;

Γιατί γίνεται, λοιπόν, η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ και επιμένουν τόσο πολύ οι «δανειστές»; Για δύο λόγους: Αρχικά, διότι θέλουν να δουν στην πράξη να εφαρμόζονται οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές, που θέλουν ένα εξασθενημένο Δημόσιο προς όφελος του ιδιώτη και δεύτερον για να εξυπηρετήσουν ντόπια και ξένα συμφέροντα.

Γι’ αυτό, υπερασπιζόμαστε και διεκδικούμε να παραμείνει ο ΟΛΠ δημόσιος.

Σχόλια

Exit mobile version