Όταν υπάρχει αμοιβαίο συμφέρον, η Ινδία και η Κίνα ξέρουν να βάζουν στην άκρη τις διαφορές τους. Εδώ και χρόνια σχεδίαζαν το άνοιγμα ενός δρόμου που θα διευκόλυνε το μεταξύ τους εμπόριο μέσω του ορεινού συνοριακού περάσματος Λιπουλέκ. Μοναδικό εμπόδιο ήταν ότι ο δρόμος θα έπρεπε να περάσει και μέσα από έδαφος του Νεπάλ, το οποίο ζητούσε σε αντάλλαγμα να πάψει η πολύπλευρη ινδική διείσδυση και επέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις του. Τελικά το πρόβλημα «λύθηκε» χάρη στην… πανδημία: πάνω στην αναμπουμπούλα, υπό την προστασία του ινδικού στρατού και με την Κίνα να σφυρά αδιάφορα, οι μπουλντόζες μπήκαν σε νεπαλέζικο έδαφος και σε χρόνο-ρεκόρ ο δρόμος φτιάχτηκε. Η κυβέρνηση του Νεπάλ, χωρίς πια το αντίπαλο δέος του Πεκίνου να συγκρατεί τον ινδικό επεκτατισμό, περιορίστηκε σε μια διπλωματική νότα διαμαρτυρίας. Και οι Νεπαλέζοι, νιώθοντας διπλά προδομένοι, αψηφούν την απαγόρευση συγκεντρώσεων λόγω κορωνοϊού και διαδηλώνουν εναντίον και των δύο γιγάντιων γειτόνων τους…

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!