Αρχική στήλες με όχημα την ποίηση Με όχημα την ποίηση – Χάινερ Μύλλερ

Με όχημα την ποίηση – Χάινερ Μύλλερ

Ανθολόγος: Λουκάς Αξελός

 

ΧΑΪΝΕΡ ΜΥΛΛΕΡ

(1929-1995)

 

Ηρωϊκό τοπίο. Παραλλαγές

σε θέμα Μαο Τσε-Τουγκ

 

Ο επτάχρωμος λόφος

Οργανωμένος με σφαίρες καλυμμένος με πτώματα

Παραμένει όμορφος σαν να μην έγινε η μάχη

 

Στους πολέμους που θα γίνουν στο μέλλον

Θα χλωμιάσει ο επτάχρωμος λόφος

 

 Όπερα

 

Ωνάσης, εφευρέτης πλωτών σαρκοφάγων

Η Κάλλας, η ωραιοτέρα φωνή του αιώνος

Μοιραζόταν το κρεβάτι του

 

Μπρεχτ

 

Πράγματι, έζησε σε χρόνια σκοτεινά

Τα χρόνια έχουν τώρα φωτιστεί

Τα χρόνια έχουν τώρα σκοτεινιάσει

Όταν το φως λέει είμαι το σκοτάδι

Έχει πει την αλήθεια

Όταν το σκοτάδι λέει είμαι

Το φως, δεν λέει ψέματα

 

Παλαιό Ποίημα

 

Η νύχτα διασχίζει την λίμνη κολυμπώντας την στιγμή

που διερωτάται Επιτέλους δεν υπάρχει

Άλλη αλήθεια; Δεν είσαι παρά μια υπόμνηση

Βιβλίου που δεν έγραψες

Ενάντια σε εκείνο που πάντα θα γράφεις

Σε κορδέλα χλωμή. Το κείμενο περνάει απέναντι

 

Οδυσσέας

 

Με κωπηλάτες λιγοστούς, πάνω στο αλμυροποτισμένο

Ξύλο φύτεψα την ελπίδα μου – με κούρασε η σκληρή γη.

Οργώνοντας ξανά τις θάλασσες, εφήμερα αυλάκια

Στο εύρος τους λογάριασα την αντοχή μου.

Πάντα ο ίδιος ήλιος πρωί βράδυ

Κοκκινίζει τα δύο-τρία πρώτα τελευταία

Σύννεφα πάνω από το εργοστάσιο

Ηλεκτροαεριοπυρηνικής Ενεργείας

Αφότου ο Οδυσσέας πέθανε στους πέντε μήνες ταξιδιού

Στα δυτικά του Γιβραλτάρ, Ατλαντικός

Μακριά από στέφανα και άνθη, κάτω από κύματα.

Στην Κόλαση των περιέργων τώρα καίγεται

Τον είδε ο Δάντης, παρέα με άλλες φλόγες.

 

Παρακμή οδόντων στο Παρίσι

Κάτι με τρώει από μέσα

Καπνίζω πολύ

Πίνω πολύ

 

Πεθαίνω πολύ αργά

(1981)

 

Αρτηρίες

        

Ο γιατρός μου δείχνει τις ακτίνες ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ

ΤΟ ΒΛΕΠΕΙΣ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ τώρα ξέρεις που μένει ο Θεός

Στις στάχτες το όνειρο επτά θαυμάτων

Στην τριώροφη σκάλα η σφίγγα σου δείχνει τα νύχια της

Να είσαι ευτυχής αν η επίθεση σου γίνει από πίσω εν ψυχρώ

Ένας ανάπηρος λιγότερο εδώ τριγύρω

Στις αρτηρίες βροντάει ο εγκέφαλος μολύβι

Ό,τι αρνείσαι να μάθεις ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕ Ο ΧΡΟΝΟΣ

Τα δέντρα καθ’ οδόν προς το σπίτι: αδιάντροπα χλωρά

 

21 Αυγούστου 1992

 

 Μετάφραση: Στάθης Γουργουρής

 

Σχόλια

Exit mobile version