Αρχική στήλες με όχημα την ποίηση Με όχημα την ποίηση: Αισχύλος – Του Φου – Άρης Αλεξάνδρου

Με όχημα την ποίηση: Αισχύλος – Του Φου – Άρης Αλεξάνδρου

ΑΙΣΧΥΛΟΣ(;) (525-456 π.Χ.)

Κι’ αν ως τη ρίζα με φας
και πάλι θα καρποφορήσω,
όσο χρειάζεται για το κρασί,
που θα ρίξουν στη θυσία σου, Τράγε.

Μτφ. Ανώνυμος

ΤΟΥ ΦΟΥ (712-770 μ.Χ.)

Πέρα από τα σύνορα

Σα στρατιώτης, επί δέκα ή παραπάνω
χρόνια, έχω κάποια υπόληψη. η τιμή
μου απαγορεύει να ’μαι καθώς άλλοι
που προνόμια γυρεύουν. τώρα, οι μάχες
μαίνονται στους κεντρικούς κάμπους,
όπως κι ο πόλεμος στα σύνορα, ενάντια
στους ντόπιους. μια εποχή, σαν τούτη,
ένας στρατιώτης έχει να σκέφτεται άλλα
πολλά, κι όχι βαθμούς κ’ εύκολη ζωή. με αμάχη
σε κάθε κατάλυμα, πώς να το μπορέση
να μη νικηθή από την ίδια του την πίκρα;

Μτφ. Άρης Δικταίος

ΑΡΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ (1922-1978)

Μέσα στις πέτρες

Κι όμως δεν αυτοκτόνησα.
Είδατε ποτέ κανέναν έλατο να κατεβαίνει μοναχός του
στο πριονιστήριο;
Η θέση μας είναι μέσα δω σ’ αυτό το δάσος
με τα κλαδιά κομμένα μισοκαμένους τους κορμούς
με τις ρίζες σφηνωμένες μέσ’ στις πέτρες.

Σχόλια

Exit mobile version