Πριν 10 χρόνια
«Κλυδωνίζεται το πολιτικό σύστημα» είναι ο κεντρικός τίτλος στο πρωτοσέλιδο του Δρόμου, που κυκλοφορεί μετά τις τεράστιες απεργιακές διαδηλώσεις της 5ης Μαΐου ενάντια στην κυβέρνηση και την τρόικα. Το σχετικό ρεπορτάζ επισημαίνει: «Σε ολόκληρη τη χώρα η μαζικότητα ήταν πρωτοφανής. Στην Αθήνα οι διαδηλωτές είχαν φτάσει μέχρι τους στύλους του Ολυμπίου Διός και τη Συγγρού, και η ουρά της πορείας δεν είχε καν ξεκινήσει από το Μουσείο… Αυτό όμως που εξέπληξε περισσότερο, ενώ ήταν στην πραγματικότητα φυσιολογικό, ήταν η οργή του κόσμου, η εχθρότητά του απέναντι στους πολιτικούς και το δούλεμα που κάνουν, η αγανάκτηση για την κοροϊδία… Το έργο μόλις τώρα άρχισε. Τα επόμενα επεισόδια θα γραφτούν σύντομα. Ο φόβος, ο τρόμος, η απομόνωση που ένιωσαν όλοι τους μέσα στη λαοθάλασσα που κατέκλυσε τις πλατείες και τους δρόμους, θα τους ξαναεπισκεφθεί!». Το editorial, κάνοντας έναν πρώτο απολογισμό σε 5 σημεία, τονίζει μεταξύ άλλων: «Καταγράφηκε και έπαιξε ρόλο η λαϊκή κατακραυγή… Οι χιλιάδες που κινήθηκαν προς τη Βουλή δεν ήταν προβοκάτορες, ακροδεξιοί ή κουκουλοφόροι… Έντονοι τριγμοί, προάγγελοι πολιτικής κρίσης, διασχίζουν ολόκληρο τον πολιτικό κόσμο: το υπάρχον πολιτικό σκηνικό αδυνατεί να αντέξει το βάρος της προσφυγής στο ΔΝΤ». Φυσικά στο φύλλο αυτό υπάρχουν πολλαπλές αναφορές και στο έγκλημα της Μαρφίν: «Η πυρπόληση της τράπεζας Μαρφίν, αν έγινε από ομάδες “γνωστών-αγνώστων”, “μπάχαλων”, μηδενιστών που νοιάζονται μόνο για τη φωτιά και τα σπασίματα, έδωσε μια μεγάλη ανάσα στο σύστημα. Λέμε αν έγινε από τέτοιες ομάδες, γιατί δεν μπορεί να αποκλειστεί και το ενδεχόμενο της ανοικτής παρακρατικής ανάμειξης… Πρακτικά, χωρίς πολλά λόγια, ο τραγικός θάνατος τριών νέων εργαζόμενων ήταν το σκοινί από το οποίο πιάστηκε η κυβέρνηση που ένιωσε απειλητική την παρουσία του λαού μπροστά σε ένα πολιορκούμενο Κοινοβούλιο… Για άλλη μια φορά η δράση τέτοιων ομάδων καταλήγει να παγώνει τον κόσμο».
(εφημερίδα Δρόμος, 8/5/2010, φύλλο 12)
Πριν 20 χρόνια
«Μετά το Σιάτλ, η Ουάσιγκτον»: Αυτό είναι το δεύτερο θέμα που αναδεικνύεται στο πρωτοσέλιδο της δεκαπενθήμερης πλέον εφημερίδας Αριστερά!, η οποία αναφέρεται εκτενώς στις «διαμαρτυρίες δεκάδων χιλιάδων διαδηλωτών που στη μητρόπολη του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού δημιούργησαν ένα δεύτερο Σιάτλ – ξεδιπλώνοντας έτσι έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα των αγώνων ενάντια στην παγκοσμιοποίηση». Σε αυτήν την κινητοποίηση, που επιβεβαίωσε ότι γεννιέται ένα νέο κίνημα το οποίο θα σφραγίσει τις αρχές του αιώνα μας και θα αλλάξει συνειδήσεις και συσχετισμούς, είναι αφιερωμένο και το δισέλιδο «σαλόνι» της εφημερίδας, με πλούσιο ρεπορτάζ και εκτιμήσεις για τη σπουδαιότητα του γεγονότος.
(εφημερίδα Αριστερά!, 3/5/2000, φύλλο 53)
