Καθαρά και ξάστερα για το Μέτωπο

Το τελευταίο διάστημα, με μεγαλύτερη ένταση αναπτύσσεται η συζήτηση γύρω από το ζήτημα «Μέτωπο».

Έχει ανοίξει ένας ενδιαφέρων διάλογος στο πλαίσιο της Αριστεράς σχετικά με το «Μέτωπο». Οι τελευταίες εξελίξεις με την αποχώρηση των «ανανεωτικών» από το ΣΥΝ, επέτρεψαν η συζήτηση γύρω απ` αυτό το θέμα να γίνεται επί της ουσίας, με επιχειρήματα και όχι με δίκη προθέσεων και κατασκευή σεναρίων που η ζωή, ήδη, τα διέψευσε.
Επειδή είναι κοινή εκτίμηση πως το επόμενο διάστημα θα υπάρξουν εξελίξεις, τόσο στη γενικότερη πολιτική σκηνή όσο και στο χώρο της Αριστεράς και ιδιαίτερα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι από πολλές απόψεις χρήσιμο να υπάρχουν ξεκαθαρισμένες θέσεις και προθέσεις.
Ιδιαίτερα όσων πρωτοστάτησαν και στηρίζουν τούτο το εγχείρημα.
Θα ήθελα, λοιπόν, να εκθέσω ορισμένες σκέψεις και απόψεις γύρω από το θέμα, οι οποίες, πέρα από προσωπικές, εκφράζουν τη γενική θέση της ΚΕΔΑ, όπως διαμορφώθηκε σε πρόσφατη συνεδρίαση του Κ.Σ. της.
Το Μέτωπο Α-Α ήταν για μας -και παραμένει- μια πολιτική πρωτοβουλία και επιλογή δράσης, η οποία εκτιμάμε πως ανταποκρίνεται, αντιστοιχεί στις πολιτικές και κοινωνικές παρεμβάσεις που απαιτεί η πολιτική συγκυρία, από μια σύγχρονη και ριζοσπαστική Αριστερά.
Η χώρα έχει περιέλθει σε μια ιδιόμορφη «κατοχή», κάτω από έναν νέο Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο, που συγκροτεί η περιβόητη τρόικα Ε.Ε.-ΕΚΤ-ΔΝΤ.
Η τρόικα και η πλήρως υποταγμένη σ’ αυτήν κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, διαμορφώνουν ένα προκλητικά αυταρχικό και αντιδημοκρατικό πλαίσιο άσκησης κυβερνητικής πολιτικής, που αγγίζει τα όρια της εκτροπής και από αυτή την κολοβή αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Βασική τους επιδίωξη το γκρέμισμα κατακτήσεων και δικαιωμάτων ενός ολόκληρου αιώνα, το πισωγύρισμα σε μια κοινωνία που θα θυμίζει την Ελλάδα της μετανάστευσης, της φτώχειας, του αποκλεισμού και της κοινωνικής πόλωσης.
Με την πρωτοβουλία μας για τη συγκρότηση του «Μετώπου», θέλαμε να υπογραμμίσουμε μια βασική μας πολιτική εκτίμηση:
Για να ανατραπεί η πολιτική τρόικας-ΠΑΣΟΚ και να υπάρξει αλλαγή των πολιτικών και κοινωνικών συσχετισμών, προς όφελος του λαού, είναι ανάγκη η Αριστερά να πρωτοστατήσει στη συγκρότηση ενός πλατιού πολιτικού και κοινωνικού Μετώπου.
Ένα πολιτικό και κοινωνικό Μέτωπο στηριγμένο στις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, στις δυνάμεις ολόκληρης της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, ανοιχτό στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο, αξιόμαχο και ικανό για σκληρές μάχες, ενάντια σε ισχυρούς αντιπάλους με ορίζοντα δράσης ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, αλλά και την προοπτική ανάλογης δράσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Μια πρόταση που με παραλλαγές έχει προβληθεί, κατά καιρούς, από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Παράλληλα, οι δυνάμεις που ανέλαβαν να προωθήσουν αυτόν το στόχο θεώρησαν πως δεν έπρεπε να καθηλωθούν σε μια δύσκολη πολιτική στιγμή από την αδράνεια του ΣΥΡΙΖΑ και προχώρησαν σε πρωτοβουλίες που, «κανονικά», έπρεπε να πάρει το ενωτικό μας εγχείρημα.
Θεωρήσαμε καθήκον μας, σε μια περίοδο όξυνσης της ταξικής πάλης να ενισχύσουμε και να προβάλουμε το αριστερό πρόσημο του ΣΥΡΙΖΑ, να κρατήσουμε ζωντανή την ανάγκη της αντίστασης, να συντονισθούμε με τη λαϊκή αγανάκτηση και όχι να ενισχύσουμε την εικόνα μιας μίζερης και πολιτικά απούσας Αριστεράς.
Το Μέτωπο Α-Α δεν αποτελεί λοιπόν για μας, ούτε το πολιτικό και κοινωνικό Μέτωπο, που χρειάζεται να συγκροτηθεί με τη συμβολή και τη δράση του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων δυνάμεων της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, ούτε, πολύ περισσότερο, αποτελεί το ίδιο ένα νέο πολιτικό υποκείμενο, ένα νέο κόμμα ή μια νέα «συνιστώσα» του ΣΥΡΙΖΑ.
Αποτελεί μια συλλογική προσπάθεια συσπείρωσης πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων και προσώπων και πρώτα-πρώτα όλων των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να συγκροτηθεί ένας αξιόμαχος και φερέγγυος «αντίπαλος» απέναντι στη βάρβαρη επίθεση που δέχεται ο λαός μας.
Δυστυχώς, η πρωτοβουλία αυτή συκοφαντήθηκε, δυσφημίστηκε, χρησιμοποιήθηκε ως άλλοθι για διευθέτηση εσωκομματικών «λογαριασμών», κατηγορήθηκε ακόμα και ως κίνηση διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ και διάλυσης του ΣΥΝ, μέχρι που η ζωή αποκάλυψε ποιοι είχαν αυτά τα σχέδια και για πολλοστή φορά, ο ΣΥΡΙΖΑ χρεώθηκε και πλήρωσε τα εσωτερικά προβλήματα του ΣΥΝ.
Με την ιδρυτική της διακήρυξη, η ΚΕΔΑ δημόσια δήλωσε πως δεν θεωρεί αυτοσκοπό την «ενότητα της Αριστεράς», αλλά μέσο για αποτελεσματική δράση σε όφελος του τόπου, της εργατικής τάξης και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων.
Ισχύει στο ακέραιο αυτή η εκτίμησή μας.
Εάν, λοιπόν ,εκτιμήσουμε πως το ενωτικό εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε τον κύκλο του και δεν έχει τίποτα να προσφέρει στην Αριστερά, θα αποχωρήσουμε χωρίς κόλπα και ίντριγκες.
Δεν έχουμε, επίσης, κανένα λόγο παραμονής σε «μια εκλογική σύμπραξη συνιστωσών και προσωπικοτήτων και συμπόρευσης σε όσα συμφωνούμε».
Αποδείξαμε έμπρακτα -συχνά μέχρι παρεξηγήσεως- πως δεν μας ενδιαφέρουν τα κοινοβουλευτικά έδρανα και η αναδιανομή μιας αριστερής μικροεξουσίας.
Την ΚΕΔΑ την ενδιαφέρει:
– Η ανατροπή της συμφωνίας τρόικας-κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, η κατάργηση του Mνημονίου και των μέτρων.
– Η υπεράσπιση των οικονομικών, εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και των συνταξιούχων.
– Η κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας και των διατάξεων των Συνθηκών Μάαστριχτ και Λισσαβώνας που προωθούν τις πολιτικές που συνοδεύουν την ΟΝΕ σ ε βάρος των λαών και των δικαιωμάτων τους.
– Η προώθηση ενός αντινεοφιλελεύθερου πλαισίου άσκησης οικονομικής πολιτικής στη βάση των 15 Άμεσων Στόχων, η απόκρουση των ιδιωτικοποιήσεων και η προώθηση επανεθνικοποιήσεων Τραπεζών, Δημοσίων Επιχειρήσεων Κ.Ω., υποδομών κ.λπ.
Θα εξαντλήσουμε κάθε περιθώριο, ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να αποκτήσει τη λειτουργία, την πολιτική στόχευση και την τακτική μιας σύγχρονης ανατρεπτικής δύναμης της Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Θα πάρουμε κάθε πρωτοβουλία, ώστε   να αρχίσει η συγκρότηση ενός πλατιού πολιτικού και κοινωνικού Μετώπου το οποίο, όχι μόνο θα είναι ικανό να αντιστέκεται, αλλά και να ανοίγει προοπτικές μονιμότερων κοινωνικών αλλαγών.
Δεν θα επιτρέψουμε σε κανένα «ιδιοκτήτη της Ενότητας»  να μας οδηγήσει προς την «έξοδο» του ΣΥΡΙΖΑ με ελιγμούς και μεθοδεύσεις, να ακυρώσει το ενωτικό εγχείρημα, να το απονευρώσει ή να το ευνουχίσει πολιτικά.
Όχι με τη δική μας συναίνεση ή ανοχή, πόσω μάλλον με τη συνενοχή μας.