Το Λονδίνο σε ρόλο συντονιστή ενός άλλου είδους πολέμου
Απ’ ό,τι φαίνεται, η αιματηρή πολιορκία του Χαλεπίου κρίθηκε. Η συριακή κυβέρνηση, με την κομβική βοήθεια της Ρωσίας, της Χεζμπολά και πολυεθνικών σιιτικών πολιτοφυλακών, κατάφερε να επικρατήσει επί του μωσαϊκού ένοπλων ομάδων ακροδεξιών, σουνιτών φονταμενταλιστών, υποστηριζόμενων και εξοπλιζόμενων από τις χώρες του Κόλπου, την Τουρκία, τις ΗΠΑ και τις λοιπές χώρες του ΝΑΤΟ. Θα μου πείτε, τι δουλειά έχουν όλα αυτά με το Λονδίνο;
Μεγάλη! Ο πόλεμος συνεχίζεται, και όχι μόνο στο έδαφος, αλλά και στη σφαίρα του λόγου, των ΜΜΕ και των ακαδημαϊκών – ιδιαίτερα για εμάς που έχουμε την τύχη να μην βρισκόμαστε στο σφαγείο της Συρίας. Χωρίς αμφιβολία, οι συντονισμένες καμπάνιες προπαγάνδας για κλιμάκωση της ήδη τεράστιας προσπάθειας αλλαγής καθεστώτος στην χώρα, η δαιμονοποίηση οποιασδήποτε αμφισβήτησης της κυρίαρχης ρητορικής, η παραχάραξη της πραγματικότητας και η στενότητα του επιτρεπόμενου διαλόγου, δεν έχουν προηγούμενο. Και το Λονδίνο, σε όλα αυτά, παίζει κεντρικό ρόλο.
Εταιρείες δημοσίων σχέσεων πιέζουν, με το αζημίωτο, για ζώνη απαγόρευσης πτήσεων (η οποία έμμεσα θα βοηθήσει φονταμενταλιστικές πολιτοφυλακές να εκκαθαρίσουν τη Συρία από κάθε «άπιστο», σιίτη, αλαουίτη, χριστιανό, ενώ μπορεί να οδηγήσει και σε απευθείας αντιπαράθεση δύο πυρηνικών υπερδυνάμεων), ακαδημαϊκοί συνθέτουν πολεμικά πλάνα, δημοσιογράφοι συνεννοούνται απευθείας με τις μοναρχίες του Κόλπου, βετεράνοι του ΝΑΤΟ στήνουν, με βρετανική χρηματοδότηση, τα «Λευκά Κράνη», διαδηλώσεις που τα μανιφέστα τους καλούν για μεγαλύτερη στρατιωτική επέμβαση στη Συρία. Όλα αυτά βρίσκονται στο Λονδίνο. Κυρίες και κύριοι, καλωσορίσατε στην πρωτεύουσα της προπαγάνδας!
Όλος ο καλός ο κόσμος…
Κεντρικό ρόλο παίζει η εταιρεία Τhe Syria Campaign, την οποία αντιλήφθηκα στα μέσα του Οκτωβρίου, όταν είδα να καλεί σε διαδήλωση με τίτλο «Οργή για το Χαλέπι» και λόγο που έμμεσα πίεζε για την επιβολή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων – με το γνωστό τέχνασμα «πρέπει επιτέλους η διεθνής κοινότητα να κάνει περισσότερα». Η εν λόγω εταιρεία είναι αρκετά προσεκτική ώστε να μεταμφιέσει τον επεμβατισμό χρησιμοποιώντας τη γλώσσα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς καλεί για την επιβολή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων ως «έναν τρόπο να προστατευθούν οι πολίτες και να καταπολεμηθεί το ISIS». Σύμφωνα με το Πεντάγωνο, για την εφαρμογή μιας τέτοιας στρατηγικής απαιτούνται τουλάχιστον 70.000 στρατιώτες, όπως και η καταστροφή των υποδομών της χώρας. Παρά τον ανθρωπισμό της, η εταιρεία The Syria Campaign οργάνωσε καμπάνια εναντίον των ανθρωπιστικών προγραμμάτων του ΟΗΕ που παρέδιδαν τροφή σε συνεργασία με τη συριακή κυβέρνηση, πολιτικοποίησε την ανθρωπιστική βοήθεια και οδήγησε στην κατάρρευση του προγράμματος «Βοήθεια για τη Συρία».
Το ποιόν αυτής της εταιρείας αποκρύπτεται. Όπως αποκάλυψε όμως ο ερευνητικός δημοσιογράφος Μαξ Μπλούμενταλ, ιδρύθηκε στη Βρετανία ως ιδιωτική εταιρεία με την ονομασία Voices Project από τον Jeremy Heimans, συνιδρυτή της εταιρείας δημοσίων σχέσεων Purpose, που δημιούργησε και το Avaaz (το οποίο έπαιξε κομβικό ρόλο στην επιβολή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων στη Λιβύη). Παρά τη διακήρυξή του πως «δεν λαμβάνει χρήματα από τα εμπλεκόμενα μέρη», χρηματοδοτείται σε μεγάλο μέρος από τον Αϊμάν Ασφάρι, διευθυντή του ενεργειακού κολοσσού Petrofac, με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο – του οποίου η σύζυγος κατέχει και θέση στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας The Syria Campaign… Ο Ασφάρι είναι από τους κύριους υποστηρικτές της «Συριακής Εθνικής Συμμαχίας», πολιτικής ομάδας που συγκροτήθηκε στο εξωτερικό με σκοπό την απομάκρυνση του Άσαντ. Επίσης, είναι σημαντικός δωρητής του Συντηρητικού Κόμματος.
«Λευκά Κράνη»… όχι και πολύ λευκά όμως!
Προϊόν της συγκεκριμένης εταιρείας είναι και τα «Λευκά Κράνη», η οργάνωση που έχει γνωρίσει τεράστια δημοσιότητα χάρη στα βίντεό της που απεικονίζουν διασώσεις από βομβαρδισμένα κτήρια. Η οργάνωση (στης οποίας το έργο έχει βασιστεί και ντοκιμαντέρ του netflix με καλές υποψηφιότητες για Όσκαρ) ιδρύθηκε σε συνεργασία με το «Γραφείο Υπερατλαντικών Πρωτοβουλιών» της USAID, μιας «ανθρωπιστικής» κυβερνητικής υπηρεσίας των ΗΠΑ που στο παρελθόν χρηματοδότησε πρωτοβουλίες πολιτικής αποσταθεροποίησης σε Κούβα και Βενεζουέλα. Η στρατηγική προέβλεπε, υπό την ονομασία «Συριακή Τοπική Επιλογή», τη δημιουργία τοπικών οργανώσεων διακυβέρνησης σε περιοχές της Συρίας (που η USAID σε εσωτερικά έγγραφά της αναγνώριζε από το 2012 πως ήταν υπό τον έλεγχο τζιχαντιστών…), ώστε να υπάρχει διάδοχη κατάσταση που θα καλύψει το κενό εξουσίας το οποίο θα προκύψει έπειτα την τότε πιθανότατη πτώση του Άσαντ. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκε η εργολαβική εταιρεία Development Alternatives International (DAI), με κόστος 290.756 δολαρίων.
Το Μάρτιο του 2013 ένας πρώην Βρετανός αξιωματικός πεζικού ονόματι James Le Mesurier εμφανίστηκε στα τουρκικά σύνορα της Συρίας. O Le Mesurier είναι βετεράνος των Νατοϊκών επεμβάσεων στη Βοσνία και το Κόσοβο, ο οποίος μετακόμισε στην προσοδοφόρα βιομηχανία των μισθοφόρων. Δουλειά του, να οργανώσει μια σχολή διασωστών που θα σπεύδουν σε πρόσφατα βομβαρδισμένα κτίρια – ενώ παράλληλα θα μαγνητοσκοπούν τον εαυτό τους και έτσι θα πιέζουν έμμεσα για την επιβολή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων. Το 2014 ίδρυσε την οργάνωση Mayday Rescue με έδρα στην Τουρκία, η οποία προήλθε από την ARK, εταιρεία «έρευνας, μετατροπής συγκρούσεων και συμβουλευτικής» με έδρα το Ντουμπάι. Έλαβε 300.000 δολάρια ως αρχικό κεφάλαιο από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ενώ στη συνέχεια χρηματοδοτήθηκε από δυτικές κυβερνήσεις και από το βρετανικό Υπουργείο Άμυνας. Οι πρώτοι απόφοιτοι αυτής της σχολής διασωστών (οι οποίοι ουκ ολίγες φορές έχουν συλληφθεί σε στενές επαφές με τους τζιχαντιστές) ονομάστηκαν «Λευκά Κράνη»…
Ακόμη, το γραφείο τύπου των «Επαναστατικών Δυνάμεων της Συρίας», κεντρικό ΜΜΕ της συριακής αντιπολίτευσης με βάση την Τουρκία και συχνή πηγή πληροφοριών για τα δυτικά ΜΜΕ, χρηματοδοτείται από τη βρετανική κυβέρνηση και διοικείται από Δυτικούς. Τα στοιχεία έφερε στο φως δημοσιογράφος τον οποίο προσπάθησαν να προσλάβουν ώστε να παράγει προπαγανδιστικό περιεχόμενο. Ποιος θα ήταν ο μισθός του; 17.000 λίρες στερλίνες (δηλαδή πάνω από 20.000 ευρώ). Το μήνα!
Πράγματι, εκτός από τον πόλεμο για τον έλεγχο εδαφών, λαμβάνει χώρα και ένας πόλεμος για τα μυαλά μας. Και, για κάποιους, πληρώνει πολύ καλά.
* Τη στήλη γράφει κάθε δεύτερη εβδομάδα ο Ηλίας Σταθάτος από το Λονδίνο
