Επιμέλεια: Γιάννης Σχίζας
Εταιρεία που επιχειρεί να αναστήσει το τριχωτό μαμούθ και άλλα εξαφανισμένα είδη χρηματοδοτείται έμμεσα από τη CIA, η οποία όπως φαίνεται θέλει να αποκτήσει την τεχνογνωσία.
Μέσω της επενδυτικής εταιρείας In-Q-Tel, η αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών δεσμεύτηκε να χρηματοδοτήσει την Colossal Biosciences, εταιρεία βιοτεχνολογίας με έδρα το Τέξας, αναφέρει το The Intercept.
Η Colossal, με συνιδρυτή τον διάσημο γενετιστή του Χάρβαρντ Τζορτζ Τσερτς, έχει στόχο «να δει το τριχωτό μαμούθ να κάνει και πάλι πάταγο στην τούνδρα», όπως αναφέρει στον δικτυακό τόπο της.
Εκτός από το μαμούθ, η εταιρεία αναφέρει ότι ενδιαφέρεται να αναστήσει και τον τίγρη της Τασμανίας, ένα μαρσιποφόρο θηλαστικό σαν λύκος που εξαφανίστηκε από την Ωκεανία τη δεκαετία του 1930, καθώς και το διάσημο εξαφανισμένο πτηνό ντόντο του Μαυρίκιου.
Ωστόσο η CIA δεν ενδιαφέρεται για τα μαμούθ και τα ντόντο αλλά για τη γενετική τεχνολογία που αναπτύσσει η εταιρεία, διευκρινίζει η In-Q-Tel σε εταιρικό ιστολόγιο.
«Από στρατηγική άποψη, δεν αφορά τόσο τα μαμούθ όσο την τεχνολογική ικανότητα» λέει η επενδυτική εταιρεία.
Το τριχωτό μαμούθ (Mammuthus primigenius) ζούσε στην τούνδρα και τη στέπα του βορείου ημισφαιρίου μέχρι πριν από περίπου 11.000 χρόνια, οπότε τέλειωσε η πιο πρόσφατη εποχή των παγετώνων και το κλίμα έγινε θερμότερο. Μικροί πληθυσμοί επέζησαν σε νησιά του Βερίγγειου Πορθμού μέχρι πριν από περίπου 5.000 χρόνια.
Κατεψυγμένα και μουμιοποιημένα τριχωτά μαμούθ έρχονται συχνά στο φως στη Σιβηρία. Θεωρητικά, οι επιστήμονες θα μπορούσαν να απομονώσουν το DNA και να κλωνοποιήσουν το είδος χρησιμοποιώντας ωάρια ελέφαντα από τα οποία έχει προηγουμένως απομακρυνθεί το γενετικό υλικό.
Κατάθλιψη και LSD
Μόρια που συνδέονται στον ίδιο υποδοχέα του εγκεφάλου με το LSD ίσως προσφέρουν αντικαταθλιπτική και αγχολυτική δράση, η οποία διαρκεί έως δύο εβδομάδες με μία μόνο δόση και δεν συνοδεύεται από ανεπιθύμητες παραισθήσεις, δείχνει αμερικανική μελέτη σε πειραματόζωα.
Ερευνητικές ομάδες σε όλο τον κόσμο προσπαθούν τώρα να αναπτύξουν ουσίες που προσφέρουν τα ίδια οφέλη αλλά χωρίς το ψυχεδελικό εφέ.
Η νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στο έγκριτο περιοδικό Nature, γεννά ελπίδες ότι αυτό μπορεί να είναι εφικτό.
Ερευνητές διαφόρων αμερικανικών πανεπιστημίων, ανάμεσά τους το Στάνφορντ και το Γέιλ, χρησιμοποίησαν μια υπολογιστική βιβλιοθήκη 75 εκατομμυρίων μορίων αναζητώντας ουσίες που ενεργοποιούν τον υποδοχέα 5HT2a, ο οποίος κανονικά ενεργοποιείται από τον νευροδιαβιβαστή σεροτονίνη, είναι όμως και ο βασικός υποδοχέας που μεσολαβεί στην ψυχεδελική δράση του LSD.
Μία και μόνο δόση εξαφάνισε τα συμπτώματα κατάθλιψης και άγχους από ποντίκια που χρησιμοποιούνται ως ζωικά μοντέλα για τη μελέτη της ασθένειας, αναφέρει η ερευνητική ομάδα.
Επιπλέον, τα πειραματόζωα δεν εκδήλωσαν τις σπασμωδικές κινήσεις του κεφαλιού που συνήθως προκαλούν τα ψυχεδελικά ναρκωτικά.
Οι πειραματικές ουσίες «είναι πολύ ισχυρές, πολύ πιο ισχυρές από το Prozac» δήλωσε ο Μπράιαν Σόιτσετ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο, μέλος της ομάδας.
Οι ερευνητές σκοπεύουν τώρα να τελειοποιήσουν τις υποψήφιες ουσίες και να τις κάνουν αρκετά επιλεκτικές ώστε να δοκιμαστούν σε κλινικές μελέτες. Θα πρέπει μεταξύ άλλων να βεβαιωθούν ότι τα πειραματικά μόρια δεν ενεργοποιούν έναν συγγενικό αλλά διαφορετικό υποδοχέα στον οποίο συνδέεται το LSD, τον 5HT2a, του οποίου η ενεργοποίηση έχει συνδεθεί με βλάβες στις καρδιακές βαλβίδες. Ενδεικτικό της σημασίας και των προοπτικών της μελέτης είναι το γεγονός ότι οι ερευνητές χρηματοδοτήθηκαν με 27 εκατομμύρια δολάρια από την DARPA, το ερευνητικό σκέλος του αμερικανικού Πενταγώνου.
Κίνδυνο ανάπτυξης των νευροεκφυλιστικών νόσων
Σε σχετική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό PLOS Medicine, ο Τζιανγκουέι Σαν, πρώτος συγγραφέας της έρευνας, αναφέρει πως πειραματικές μελέτες σε ζώα έχουν διαπιστώσει πως η μόλυνση παίζει ρόλο στην ανάπτυξη ορισμένων νευροεκφυλιστικών ασθενειών, αλλά τα ανάλογα στοιχεία για τους ανθρώπους είναι περιορισμένα.
Στη νέα μελέτη, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα για άτομα που είχαν διαγνωστεί με Αλτσχάιμερ ή Πάρκινσον ή πλάγια μυοατροφική σκλήρυνση (ALS) από το 1970-2016 στη Σουηδία, καθώς και πέντε άτομα ανά περιστατικό στην ομάδα ελέγχου, όλα ταυτοποιημένα από το Εθνικό Μητρώο Ασθενών της Σουηδίας. Η ανάλυση περιελάμβανε 291.941 περιπτώσεις Αλτσχάιμερ, 103.919 περιπτώσεις Πάρκινσον και 10.161 περιπτώσεις πλάγιας μυοατροφικής σκλήρυνσης. Μια νοσοκομειακή λοίμωξη 5 ή περισσότερα χρόνια πριν από τη διάγνωση συσχετίστηκε με 16% υψηλότερο κίνδυνο για Αλτσχάιμερ (το εύρος κινδύνου κυμάνθηκε μεταξύ 15-18%) και 4% υψηλότερο κίνδυνο για Πάρκινσον (το εύρος κινδύνου κυμάνθηκε μεταξύ 2-6%), με παρόμοιους κινδύνους που παρατηρούνται για βακτηριακές, ιογενείς και άλλες λοιμώξεις και για διαφορετικά σημεία μόλυνσης. Ο υψηλότερος κίνδυνος νόσου παρατηρήθηκε σε άτομα με πολλαπλές νοσοκομειακές λοιμώξεις πριν από την ηλικία των 40 ετών, με περισσότερο από διπλάσιο κίνδυνο για Αλτσχάιμερ (162% με την απόκλιση να κυμαίνεται από 152-172%) και πάνω από 40% αύξηση του κινδύνου για Πάρκινσον (κατά μέσο όρο 41%, με το ποσοστό να κυμαίνεται από 29-53%).
Οι ερευνητές δεν διαπίστωσαν συσχέτιση για ALS, ανεξάρτητα από την ηλικία κατά τη διάγνωση.
Όπως επεσήμαναν οι συγγραφείς της μελέτης, πρόκειται για μελέτη παρατήρησης, οπότε δεν αποδεικνύεται αιτιώδης συσχέτιση…
Η Ευρώπη εντείνει τις περιβαλλοντικά επιβαρυντικές εξορύξεις λιθίου
Θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει κανείς «μια προαναγγελθείσα κρίση». Καθώς οι οικονομίες βρίσκονται στην πράσινη μετάβαση εν μέσω ενεργειακής κρίσης και η μια μετά την άλλη χώρες ανακοινώνουν σφιχτά χρονοδιαγράμματα για την κατάργηση των οχημάτων με ρυπογόνους κινητήρες εσωτερικής καύσης, η μαζική παραγωγή ηλεκτρικών αυτοκινήτων αντιμετωπίζει ένα τεράστιο πρόβλημα στο φόντο και γεωπολιτικών αντιπαλοτήτων: την έλλειψη επαρκών ποσοτήτων πρώτων υλών για την κατασκευή μπαταριών ηλεκτροκίνησης, με σημαντικότερο όλων το λίθιο.
Για την ΕΕ –η οποία έχει θέσει στόχο την απαγόρευση των πωλήσεων οχημάτων με κινητήρες εσωτερικής καύσης από το 2035– το πρόβλημα είναι πολλαπλό.
Μόλις πέντε χώρες ελέγχουν σήμερα σχεδόν το σύνολο της παγκόσμιας παραγωγής λιθίου και καμία από αυτές δεν συγκαταλέγεται στους «27».
Η Αργεντινή, η Χιλή και η Βολιβία έχουν στα εδάφη τους περίπου το 60% των παγκόσμιων αποθεμάτων του επονομαζόμενου και «λευκού χρυσού». Η Αυστραλία έχει το 20%. Η Κίνα, αν και έχει μόλις το 7% των παγκόσμιων αποθεμάτων, ισοδυναμεί στο 17% της παραγωγής.
Παράλληλα, ως κορυφαίος επενδυτής στη διύλιση λιθίου, ελέγχει το 60% της παγκόσμιας επεξεργασίας του μετάλλου, ενώ παράγει τα τρία τέταρτα των επαναφορτιζόμενων μπαταριών.
«Οιονεί μονοπωλιακή» χαρακτηρίζει ως έχει την κατάσταση ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (IEA), που προβλέπει ότι οι όγκοι παραγωγής λιθίου μπορεί λόγω αυξημένης ζήτησης να επταπλασιαστούν μέχρι το 2030, από 100.000 τόνοι ετησίως που έφτασαν το 2021.
«Θα είναι σύντομα, μαζί με τις σπάνιες γαίες, ακόμη πιο σημαντικά από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο», τόνισε μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, στην ομιλία της για την κατάσταση της Ένωσης.
Σε αυτό το πλαίσιο, κράτη-μέλη της ΕΕ επιχειρούν –με τις «ευλογίες» των Βρυξελλών– να μπουν στο κυνήγι του «λευκού χρυσού» στα υπεδάφη τους, παρά το ότι τα αποθέματα είναι μικρά και οι εξορύξεις δεν εντάσσονται στο πανευρωπαϊκό σύστημα ταξινόμησης για τον προσδιορισμό των περιβαλλοντικά βιώσιμων οικονομικών δραστηριοτήτων.
Πρόκειται λίγο πολύ για έναν φαύλο κύκλο. Αναλόγως της μεθόδου παραγωγής, η εξόρυξη και επεξεργασία του λιθίου περιλαμβάνει τη χρήση χημικών και παράγει σημαντικούς όγκους απορριμμάτων που πρέπει να αποθηκευτούν…
