Ξεπέρασαν τις 600.000 οι θάνατοι από τον κορωνοϊό σε όλο τον κόσμο, και τα 14 εκατομμύρια τα καταγεγραμμένα κρούσματα – με πολλούς ειδικούς να επισημαίνουν ότι οι πραγματικοί αριθμοί είναι πολύ μεγαλύτεροι, ιδίως σε χώρες που αδυνατούν (είτε δεν θέλουν…) να παρακολουθήσουν τις επιπτώσεις της πανδημίας στο εσωτερικό τους.
Οι ΗΠΑ πλησιάζουν τις 150.000 νεκρών (με 3,7 εκατομμύρια κρούσματα), ενώ η πολιτική ηγεσία και οι υγειονομικές αρχές δεν καταφέρνουν να συνεννοηθούν στοιχειωδώς μεταξύ τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Γεωργία, της οποίας ο κυβερνήτης ακύρωσε με εκτελεστικό διάταγμα την απόφαση της δημάρχου της Ατλάντα για υποχρεωτική χρήση μάσκας σε δημόσιους χώρους. Την ίδια στιγμή στο Τέξας δεν προλαβαίνουν να θάβουν τους νεκρούς σε μαζικούς τάφους: πλέον τους στοιβάζουν σε φορτηγά-ψυγεία. Και ο κυβερνήτης του Μέριλαντ, αν και Ρεπουμπλικανός, καταγγέλλει ότι ο Τραμπ του δήλωσε ότι η παροχή διαγνωστικών τεστ δεν είναι δουλειά της κυβέρνησης: «Το αποτέλεσμα είναι ότι οι πολιτείες ανταγωνιζόμαστε μεταξύ μας για να βρούμε τα απαραίτητα τεστ», είπε…
Στη Βραζιλία, τη δεύτερη χώρα στη λίστα των μακάβριων «πρωταθλητών» της πανδημίας (επισήμως πάνω από 2 εκατομμύρια κρούσματα και σχεδόν 80.000 νεκροί), ο ακροδεξιός πρόεδρος Μπολσονάρου έκανε και δεύτερο τεστ, και ξαναβγήκε θετικός. Δήλωσε όμως ότι παίρνει ένα κοκτέιλ φαρμάκων με βάση την υδροξυχλωροκίνη και «νιώθει πολύ καλύτερα»… Δεν μπορούν να πουν το ίδιο οι περισσότεροι Βραζιλιάνοι, που δεν έχουν στη διάθεσή τους όχι κοκτέιλ φαρμάκων, αλλά ούτε καν αντισηπτικά, τρεχούμενο νερό και σαπούνι.
Τρίτο στη λίστα το Ηνωμένο Βασίλειο, με σχεδόν 300.000 κρούσματα και πάνω από 45.000 θανάτους: αυτά είναι τα αποτελέσματα του αντιεπιστημονικού τυχοδιωκτισμού που επεδίωκε την «ανοσία αγέλης», αλλά και της διακηρυγμένης υπεροχής της «οικονομίας» επί της δημόσιας υγείας. Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι αν συνεχιστεί η σημερινή ανεπαρκής και αλλοπρόσαλλη αντιμετώπιση της πανδημίας, τα θύματα μπορεί να ξεπεράσουν τις 200.000 μέχρι το τέλος του χρόνου. Και η κυβέρνηση Τζόνσον –υπό την πίεση των συσσωρευόμενων θανάτων– εξαγγέλλει ότι θα διαθέσει έκτακτα κονδύλια ύψους σχεδόν 4 δισεκατομμυρίων λιρών για τη «θωράκιση του δημόσιου συστήματος υγείας», κι ας το απεχθάνονται οι φανατικοί του ακραίου νεοφιλελευθερισμού.
Μια Ευρώπη για κλάματα
Καμπανάκι βαρά συνολικά και για την «ενωμένη» Ευρώπη, στην οποία κάθε κυβέρνηση κάνει ό,τι νομίζει αλλά όλες μαζί βάζουν ως καθήκον αυτό που απαιτούν οι ελίτ: «επανεκκίνηση της οικονομίας» πάση θυσία. Διαφορετικά, κι επειδή πράγματι η πανδημία δυναμιτίζει την ήδη ασθμαίνουσα οικονομία, θα έπρεπε να υιοθετήσουν εντελώς διαφορετικές προτεραιότητες – να βάλουν δηλαδή τις ανάγκες των πολιτών πάνω από τις θρασείες απαιτήσεις των ελίτ για σάρωμα και των τελευταίων υπολειμμάτων της πάλαι ποτέ «κοινωνικής Ευρώπης» και για επιτάχυνση της βίαιης επιβολής της λεγόμενης 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης. Αυτό όμως ούτε το θέλουν, ούτε τους επιτρέπεται, οπότε αρκούνται σε ασπιρίνες για τον καρκίνο…
Οι «ηγέτες» της Ε.Ε. θα έπρεπε να βάλουν τις ανάγκες των πολιτών πάνω από τις θρασείες απαιτήσεις των ελίτ, που βλέπουν την πανδημία ως ευκαιρία για σάρωμα και των τελευταίων υπολειμμάτων της πάλαι ποτέ «κοινωνικής Ευρώπης» και για επιτάχυνση της βίαιης επιβολής της λεγόμενης 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης. Αυτό όμως ούτε το θέλουν, ούτε τους επιτρέπεται, οπότε αρκούνται σε ασπιρίνες για τον καρκίνο…
Κάπως έτσι και στις ευρωπαϊκές χώρες η πραγματικότητα έρχεται να διαψεύσει την προπαγάνδα για επιστροφή στην (ανύπαρκτη) κανονικότητα, και προειδοποιεί για νέα έξαρση της πανδημίας το φθινόπωρο – χάρη και στην «απελευθέρωση» του τουρισμού. Στο μεταξύ οι εκατόμβες αβγαταίνουν: αυτήν την εβδομάδα η Ιταλία ξεπέρασε τις 35.000 θανάτων, η Γαλλία τις 30.000, η Ισπανία πλησιάζει και επίσημα τον ίδιο αριθμό (παρά τη… δημιουργική λογιστική της κεντροαριστερής συγκυβέρνησης), ενώ Βέλγιο και Γερμανία υπερέβησαν προ πολλού τις 9.000 νεκρών εκάστη. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη και σήμερα, που το επίκεντρο της πανδημίας έχει μετακινηθεί σε άλλες ηπείρους, η πρώτη εξάδα χωρών όσον αφορά την αναλογία νεκρών από τον κορωνοϊό σε σχέση με τον πληθυσμό τους παραμένει αμιγώς ευρωπαϊκή: Βέλγιο (845/εκατομμύριο), Βρετανία (664), Ισπανία (608), Ιταλία (579), Σουηδία (554) και Γαλλία (465).
Όμως οι «ηγέτες», ζαλισμένοι από το γεωπολιτικό χάος, τη διαρκή μεταξύ τους αντιπαράθεση και τις υστερικές εντολές των ελίτ (που αντιμετωπίζουν την πανδημία ως μοναδική ευκαιρία επιτάχυνσης των σχεδίων τους), καταλήγουν στα γνωστά: ο σώζων εαυτόν σωθήτω… Ξεχωριστή μνεία αξίζει το «υπόδειγμα» της Σουηδίας, που –όπως αναμενόταν– κατέληξε σε τραγικό παράδειγμα προς αποφυγή. Με πάνω από 5.600 θανάτους χάρη στο πείραμα «ανοσίας αγέλης», η κατάσταση έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο: ο στόχος δεν επιτεύχθηκε (στη Στοκχόλμη η –άγνωστης διάρκειας– ανοσία περιορίζεται σε μόλις 10-15%), πήγε στράφι η απάνθρωπη αντιμετώπιση των ηλικιωμένων ως αναλώσιμων, και πλέον είναι αργά για τη λήψη δραστικών μέτρων…
