Έν ολίγοις (φ.254)

Η ατζέντα της ΠΡΩΣΥΝΑΤ

Αντιπροσωπεία της Πρωτοβουλίας Συνεννόησης για τη Διαχείριση των Απορριμμάτων (ΠΡΩΣΥΝΑΤ) συναντήθηκε με τον αν. υπουργό Περιβάλλοντος Γ. Τσιρώνη για μια εφ’ όλης της ύλης ανταλλαγή απόψεων πάνω στο φλέγον θέμα των σκουπιδιών. Τέθηκαν επί τάπητος παραλείψεις και παραβατικές συμπεριφορές, αναχρονιστικές μέθοδοι διαχείρισης, προβληματικοί φιλοεργολαβικοί σχεδιασμοί καθώς και οι απίστευτες καθυστερήσεις στην υλοποίηση κρίσιμων παρεμβάσεων.

Στη βάση αυτών των δεδομένων η ΠΡΩΣΥΝΑΤ έχει καταρτίσει και παρέδωσε στον υπουργό την ατζέντα των προτεινόμενων ως πιο άμεσων και κρίσιμων παρεμβάσεων, που επιβάλλεται να γίνουν στον τομέα της διαχείρισης των αποβλήτων. Οι παρεμβάσεις έχουν κωδικοποιηθεί σε τρεις βασικές ενότητες, που αναφέρονται στην αντιμετώπιση της ανεξέλεγκτης διάθεσης αποβλήτων, στην παύση λειτουργίας των ΧΑΔΑ και στην αποκατάστασή τους, στην ανάσχεση του συγκεντρωτικού-φιλοεργολαβικού σχεδιασμού, στην υλοποίηση ενός νέου σχεδιασμού ήπιας διαχείρισης, με τη λογική της αποκέντρωσης και με έμφαση στην προδιαλογή των υλικών και στην ανάκτηση.

 

«Μηδέν» στα Συμβούλια Ιδρύματος

Τις τελευταίες ημέρες επιχειρείται μια προκλητική προσπάθεια εξαγνισμού των Συμβουλίων Ιδρύματος, ενός θεσμού που στη συνείδηση της πανεπιστημιακής κοινότητας έχει καταρρεύσει, αφού χρησιμοποιήθηκε μόνον ως όργανο επιβολής αντιδραστικών αλλαγών. Η Συνάντηση Πανεπιστημιακών Δασκάλων μας θυμίζει, με μια μακροσκελή επιστολή της, ότι τα Συμβούλια Ιδρύματος επιβλήθηκαν, δεν επιλέχθηκαν από την πανεπιστημιακή κοινότητα, διέπρεψαν ως μηχανισμοί ελέγχου των πανεπιστημίων και προώθησης μιας πολιτικής που τα βύθιζε στην παρακμή, χρησιμοποιήθηκαν ως απεργοσπαστικός μηχανισμός, όταν η μεγάλη απεργία των διοικητικών υπεράσπιζε το δικαίωμα στη δουλειά και τα ίδια τα πανεπιστήμια, και προωθούν την ακραία επιχειρηματικοποίηση των πανεπιστημίων, μέσω των ΝΠΙΔ, ενώ το πραγματικό τους έργο είναι μηδενικό.

 

Είναι έγκλημα να είσαι μάνα;

«Οι μανάδες που κατά τη χιτλερική κατοχή έκρυβαν τους αντάρτες της Aντίστασης ήταν τρομοκράτισσες; Οι μανάδες που άνοιξαν τις πόρτες των σπιτιών τους για να κρύψουν τους κυνηγημένους φοιτητές από τη χούντα, στις γειτονιές του Πολυτεχνείου το 1973, ήταν τρομοκράτισσες;», αναρωτιέται σε ανοιχτή της επιστολή η Πρωτοβουλία Μητέρων Πολιτικών Κρατουμένων. Όπως καταγγέλλουν, «η απάντηση του σημερινού Ελληνικού Κράτους στα παραπάνω ερωτήματα, που αποφάσισε να προφυλακίσει τη μάνα του Χρήστου και του Γεράσιμου Τσάκαλου με την κατηγορία της τρομοκρατικής δράσης, είναι: «Ναι». Για πρώτη φορά φυλακίζεται μια μάνα που έκανε το αυτονόητο, να στηρίξει και να βοηθήσει τα φυλακισμένα παιδιά της», και ζητούν την «άμεση ανάκληση αυτής της παράλογης και εκδικητικής απόφασης των εισαγγελέων».

 

Σχόλια

Exit mobile version