πολιτισμός

Του Ηρόστρατου.

Στην επιστρατευμένη δημοκρατία των υπογείων του μετρό χιλιάδες πανευτυχείς πολίτες πληρώνουν το πανάκριβο εισιτήριο για να κατευθυνθούν σε δουλειές που όλο και πιο συχνά δεν τους πληρώνουν και όταν τους πληρώνουν τα χρήματα δεν φτάνουν ποτέ μέχρι το τέλος του μήνα…

Ο συναγωνιστής
Εκεί είναι η αδειανή εκκλησιά,
του αγέρα μόνο κατοικία.
Τ. Σ. Έλιοτ

Πριν από δύο μήνες περίπου μια εβραϊκή συλλογικότητα της Ελβετίας αξίωσε και πέτυχε να ματαιώσει έκθεση που ετοιμαζόταν στη μνήμη του σπουδαίου Ελβετού αρχιτέκτονα Λε Κορμπιζιέ. Στις αρχές της εβδομάδας ο Γάλλος υπουργός Πολιτισμού Φρεντερίκ Μιτεράν έπραξε το ίδιο με τον «καταραμένο» συγγραφέα Λουί Φερντινάν Σελίν, απαλείφοντας το όνομά του από κατάλογο τιμωμένων συγγραφέων οι οποίοι συμπεριλαμβάνονται στις φετινές εθνικές εκδηλώσεις μνήμης. Έτσι απαίτησε ο πρόεδρος της Ένωσης Τέκνων Απελαθέντων Εβραίων της Γαλλίας, έτσι έγινε! Το επιχείρημα των Ισραηλινών και στις δύο περιπτώσεις είναι ο αντισημιτισμός που εξεδήλωσαν οι δυο κορυφαίοι δημιουργοί σε κάποια στιγμή της κοινωνικής ή συγγραφικής τους ζωής.

Ήδη καταξιωμένος ως ένας από τους πιο επινοητικούς συγγραφείς της γενιάς του, ο Ντέιβιντ Μίτσελ έχει δώσει πολυσυζητημένα βιβλία. Μετά από τον παράδοξο για τα μέτρα του συγγραφέα Μαύρο Κύκνο, ένα μυθιστόρημα με αυτοβιογραφικά στοιχεία και αφήγηση χωρίς τις συνηθισμένες επινοήσεις του (ο ίδιος αναγνωρίζει ότι πρόκειται για βιβλίο με το οποίο κανονικά ένας συγγραφέας θα ξεκινούσε την καριέρα του), ο Μίτσελ επέστρεψε με το The Thousand Autumns of Jacob de Joet που κυκλοφόρησε τον Μάιο. Βιβλίο πολυαναμενόμενο, τόσο από τους αφοσιωμένους αναγνώστες του συγγραφέα, όσο και από την κριτική.