Αρχική διεθνή Αποδείξτε ότι οι εχθροί μας κάνουν λάθος!

Αποδείξτε ότι οι εχθροί μας κάνουν λάθος!

Ανοιχτό γράμμα από ιστορικά μέλη του Κόμματος των Μαύρων Πανθήρων προς τους μαύρους καλλιτέχνες χιπ-χοπ *

Στις ΗΠΑ συνεχίζεται η αναταραχή με αφορμή τη βάρβαρη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ, αλλά και τη δίχως τέλος αιματηρή καταστολή ενάντια σε όσους διαμαρτύρονται. Το μαζικό ξέσπασμα οργής των μαύρων, των λατίνων αλλά και λευκών πολιτών τροφοδοτείται διαρκώς από την πολύπλευρη κρίση που πλήττει την «αόρατη» πλειοψηφία, με τις ατέλειωτες εκατόμβες της πανδημίας να αποτελούν το κερασάκι στην τούρτα. Για το εύρος και τη σημασία της αντίστασης, τα αιτήματα για ριζοσπαστικές αλλαγές, τις βαθύτερες αιτίες αλλά και τις επιπτώσεις του δίχως πρόσφατο προηγούμενο ξεσηκωμού γράφτηκαν αρκετά στα τελευταία φύλλα του Δρόμου*. Επιπλέον, στη σελ. 5 του φύλλου που κρατάτε στα χέρια σας δημοσιεύεται η συνέχεια του άρθρου «Μαθήματα από την Αμερική (ΙΙ)», με ορισμένα ευρύτερα συμπεράσματα για την πορεία των ΗΠΑ και γενικότερα της Δύσης.

Έτσι επιλέξαμε να δημοσιεύσουμε εδώ ένα ανοιχτό γράμμα που ίσως καταγραφεί μελλοντικά ως ντοκουμέντο: πρόκειται για ένα κείμενο που έγραψαν ιστορικά μέλη των Μαύρων Πανθήρων και το απευθύνουν σε διάσημες μορφές της μουσικής κοινότητας χιπ-χοπ, ζητώντας τους να θέσουν τον πλούτο και την επιρροή τους στην υπηρεσία των αναγκών του μαύρου πληθυσμού των ΗΠΑ. Είναι ένα κείμενο που παρουσιάζει πολλαπλό ενδιαφέρον. Με μια έννοια, θα μπορούσε να πει κανείς ότι μέσα από αυτό είναι η ίδια η Ιστορία που «μιλά» στις σημερινές γενιές. Το ανοιχτό γράμμα αποτελεί καταρχήν απόδειξη της αδυναμίας του βορειοαμερικανικού ιμπεριαλισμού να συντρίψει οριστικά το κίνημα της μαύρης απελευθέρωσης, που ριζοσπαστικοποιήθηκε στη θυελλώδη δεκαετία του 1960.

Οι πρώην Μαύροι Πάνθηρες που το υπογράφουν είναι σήμερα ηλικιωμένοι: βίωσαν μια απίστευτη καταστολή επί δεκαετίες, αλλά είναι πάντα εδώ. Κι όπως φαίνεται δεν έχουν χάσει ούτε την αναλυτική τους ικανότητα, ούτε την αξιολόγηση της πολιτικής παρέμβασης, ούτε την αγωνιστική τους διάθεση. Το γράμμα τους και η απεύθυνσή του στις συγκεκριμένες διασημότητες** ισοδυναμεί με επιτακτική έκκληση στις σημερινές γενιές να ξαναπιάσουν, και να προσαρμόσουν στις σύγχρονες συνθήκες, το πολιτικό-ιδεολογικό νήμα που κόπηκε βίαια από το βορειοαμερικανικό κατεστημένο. Ακόμη κι αν διαφοροποιούνταν κανείς από ορισμένες πτυχές της πρότασής τους, λέει πολλά το γεγονός ότι η εκστρατεία φυσικής εξόντωσης, το σπρώξιμο στον συμμοριτισμό και σε πραγματικά ή μεταφορικά ναρκωτικά, η πλύση εγκεφάλου με στόχο την απώλεια της ιστορικής μνήμης και την ώθηση σε ατομικές «λύσεις», έστω και εν μέρει απέτυχαν.

* Μεταξύ άλλων, βλ. «Μαθήματα από την Αμερική (Ι)» (φύλλο 501, σελ. 5) και «Ποτάμι οργής και ελπίδας» (φύλλο 502, σελ. 16).
** Το ανοιχτό γράμμα απευθύνεται «στους Μαύρους χιπ-χοπ καλλιτέχνες που νοιάζονται για την κοινότητά μας: T.I., Κίλερ Μάικ, Κάρντι Μπι, Κάνιε Γουέστ, Μπιγιονσέ, Τζέι-Ζ, Π-Ντίντι, Λουντάκρις, 50-Σεντ και άλλους».


Αποδείξτε ότι οι εχθροί μας κάνουν λάθος!

Ανοιχτό γράμμα από ιστορικά μέλη του Κόμματος των Μαύρων Πανθήρων προς τους μαύρους καλλιτέχνες χιπ-χοπ * 

Ευχές και αλληλεγγύη προς τον καθένα από εσάς. Αναγνωρίζοντας τη φωνή σας, την επιρροή σας και το καλλιτεχνικό ρεύμα που δημιουργήσατε στις σημερινές γενιές Μαύρων/Αφρικανών στη Διασπορά και στην αμερικανική ήπειρο, σας στέλνουμε τον χαιρετισμό μας.

Σας γνωρίζουμε μόνο μέσα από τη δημόσια σφαίρα, αλλά ξέρουμε ότι πολλοί από εσάς προέρχεστε από περιβάλλοντα στα οποία γνωρίσατε τη φτώχεια, την αστυνομική βαρβαρότητα, την έλλειψη ιατρικής περίθαλψης και άλλες μορφές καταπίεσης – όπως οι περισσότεροι Μαύροι. Αναγνωρίζουμε όλοι ότι βιώνουμε μια περίοδο καμπής, μια περίοδο οικονομικής και κυβερνητικής χρεοκοπίας, στην οποία προστέθηκε μια πανδημία, και τώρα ένα κίνημα αντίστασης – τίποτα από όσα ακολουθήσουν δεν θα είναι ίδιο με πριν.

Ό,τι πράττουμε όλοι μας αυτήν την περίοδο θα έχει άμεση επίπτωση στις περιουσίες, την επιβίωση και τα όνειρα για ελευθερία του Μαύρου Λαού, αλλά και όλων των λαών που υποφέρουν σε όλο τον κόσμο από την ίδια καταπίεση. Είτε στις φαβέλες της Νότιας Αμερικής, είτε στις νοτιοαφρικανικές παραγκουπόλεις, είτε στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη και τις μαύρες φτωχογειτονιές της ρατσιστικής Αμερικής, ο καπιταλισμός και η λευκή υπεροχή μετέτρεψαν όλο τον κόσμο σε ένα γκέτο για τα κέρδη των λίγων. Άρα θα πρέπει να νοιαζόμαστε ο ένας για τον άλλον επειδή εδώ, στην καρδιά της ρατσιστικής Αμερικής, το μόνο που έχουμε είναι ο ένας τον άλλον. Και –μαζί με τους συμμάχους μας– είναι και το μόνο που έχουμε ανάγκη.

Εμείς που σας απευθύνουμε αυτό το γράμμα είμαστε πρώην μέλη του αυθεντικού Κόμματος των Μαύρων Πανθήρων, το οποίο συνιδρύθηκε το 1966 από τον εκλιπόντα Χιούι Π. Νιούτον και τον Μπόμπι Σιλ στο Όκλαντ της Καλιφόρνια. Στοχοποιηθήκαμε από το κακόφημο πρόγραμμα COINTELPRO του FBI, το οποίο σκότωσε πολλούς από τους συντρόφους μας, περιλαμβανομένων των Φρεν Χάμπτον, Μαρκ Κλαρκ και πολλών άλλων Πανθήρων και επαναστατών μαχητών της ελευθερίας. Είμαστε οι επιζήσαντες των κυβερνητικών επιχειρήσεων «αναζήτησης και καταστροφής», που υποχρέωσαν μεταξύ άλλων τον αγαπημένο μας Σύντροφο Ασάτα Σακούρ σε εξορία. Είμαστε Μαύροι πρώην πολιτικοί κρατούμενοι που περάσαμε δεκαετίες στις φυλακές των ΗΠΑ. Σύντροφοί μας όπως οι Ράσελ Μαρούν Σόατζ, Ρομέιν Τσιπ Φιτζέραλντ, Σουντιάτα Ακόλι, Τζαλίλ Μουντακίμ και Μουμία Αμπού-Τζαμάλ παραμένουν μέχρι σήμερα φυλακισμένοι. Με δυο λόγια, βρεθήκαμε στην πρώτη γραμμή των προσπαθειών των κυβερνήσεων να σκοτώσουν και να καταστρέψουν τα ριζοσπαστικά κινήματα των Μαύρων για πολιτικά/ ανθρώπινα δικαιώματα, περιλαμβανομένου του δικαιώματος στην αυτοδιάθεση.

Μερικοί από εμάς ήμασταν και ο χειρότερος εφιάλτης των ρατσιστικών σωμάτων επιβολής του νόμου. Υπήρξαμε ένοπλοι μαχητές του παράνομου Μαύρου κινήματος, του Μαύρου Απελευθερωτικού Στρατού. Μεγάλο μέρος της ιστορίας της πάλης του λαού μας το κράτησαν μακριά από εσάς, μη διαθέσιμο στη γενιά σας, που μόλις σήμερα ανακαλύπτει τι έγινε στο παρελθόν. Οι εχθροί του λαού δεν άλλαξαν, άλλαξαν όμως οι συνθήκες. Η Ιστορία ποτέ δεν επαναλαμβάνεται – αλλά σίγουρα μπορεί να κάνει ρίμα με το παρελθόν.

Μην γελιέστε: Είμαστε πάντα σε εμπόλεμη κατάσταση

Το ερώτημα είναι: προς τα πού θα βαδίσουμε εμείς, οι Μαύροι λαοί, και οι άλλοι καταπιεζόμενοι λαοί, ξεκινώντας από το σημείο στο οποίο βρισκόμαστε σήμερα; Μην γελιέστε: είμαστε πάντα σε εμπόλεμη κατάσταση. Είμαστε σε πόλεμο από τότε που, όπως είπε ο Μάλκολμ, «το καράβι Πλύμουθ Ροκ αποβίβασε τους πρώτους αποίκους». Αυτός ο πόλεμος συνεχίζεται, αδιάκοπος, μέχρι σήμερα.

Είναι καθήκον μας ως επαναστατών μαχητών της ελευθερίας να μεταδώσουμε τα διδάγματα, τη σοφία, τη γνώση και τις εμπειρίες στην επόμενη γενιά μαχητών της ελευθερίας, εργατών της τέχνης και ακτιβιστών. Με αυτόν τον τρόπο ένας καταπιεζόμενος λαός μπορεί να αντισταθεί στην καταδυνάστευσή του από γενιά σε γενιά δίχως να επανεφευρίσκει τις αποτυχίες, τις παγίδες και τα λάθη της προηγούμενης γενιάς. Ο εχθρός μας έχει αναλάβει να αποτρέψει αυτή τη μετάδοση πείρας, και να απομονώσει τη μια γενιά από την άλλη. Ο εχθρός δυσφημεί την ιστορία των αγωνιστικών και ριζοσπαστικών παραδόσεων και φτιασιδώνει την ιστορία αυτών που προμοτάρουν την «κοινωνική ένταξη» και νομίζουν ότι μπορούν να λύσουν το πρόβλημα δια της ψήφου. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο βγαίνουμε τώρα δημόσια, σε αυτή τη νεοφασιστική στιγμή της ιστορίας, που σημαδεύεται από τη σημερινή κρίση της καπιταλιστικής κουλτούρας, από τη συνεχιζόμενη πανδημία και από την ανανεωμένη πλέον προσοχή στις συνεχιζόμενες αστυνομικές δολοφονίες, οι οποίες προκάλεσαν τις μαζικές διαδηλώσεις.

«Τα τατουάζ, τα ακριβά αυτοκίνητα και τα ιδιωτικά τζετ δεν σας εμβολιάζουν απέναντι στην αρρώστια, ούτε σας καθιστούν αλεξίσφαιρους. Πρέπει λοιπόν συλλογικά να προσφέρουμε στον ανθρώπινο παράγοντα, και να μην κοροϊδευόμαστε ότι τάχα είναι ασφαλέστερο να ενταχθούμε σε ένα απαξιωμένο σύστημα απληστίας και απανθρωποποίησης»

Επιλέξαμε να επικεντρώσουμε το γράμμα μας σε εσάς, ακριβώς επειδή οι εχθροί μας επιχειρούν διαρκώς να σας χρησιμοποιήσουν για να «καλμάρετε» τον λαό. Ελπίζουν ότι το νέο κοινωνικό στάτους σας θα επικρατήσει της ανάλυσής σας για τις τάξεις και τις φυλές. Έχετε μια ευκαιρία να αποδείξετε ότι κάνουν λάθος! Με τις υλικές δυνατότητες και την επιρροή σας, μπορείτε να αποδειχθείτε παράγοντας κρίσιμος για την επιβίωση του λαού μας. Τα τατουάζ, τα ακριβά αυτοκίνητα και τα ιδιωτικά τζετ δεν σας εμβολιάζουν απέναντι στην αρρώστια, ούτε σας καθιστούν αλεξίσφαιρους. Πρέπει λοιπόν συλλογικά να προσφέρουμε στον ανθρώπινο παράγοντα, και να μην κοροϊδευόμαστε ότι τάχα είναι ασφαλέστερο να ενταχθούμε σε ένα απαξιωμένο σύστημα απληστίας και απανθρωποποίησης.

Μερικοί μπορεί να σας πουν ότι δεν είναι καλό να σας δουν να συνομιλείτε με εμάς, τους γέρους Πάνθηρες. Έχουμε ακούσει ξανά και ξανά ότι «οι βρωμονέγροι πρέπει να γνωρίζουν τη θέση τους»… κι αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο οι αδύναμοι Μαύροι κατέληξαν να έχουν ως δημόσιους εκπροσώπους και διαμορφωτές γνώμης μια σειρά αθλητές, ηθοποιούς, μουσικούς και εξαγορασμένους πολιτικάντηδες. Οι φωνές των αποκλεισμένων ακούγονται μονάχα όταν «οργίζονται ενάντια στη μηχανή»** που ισοπεδώνει τις ζωές τους.

Η κληρονομιά των «ιδρυτών πατέρων» και οι δικοί μας στόχοι

Πήραμε όλοι κουράγιο από την ενέργεια των Μαύρων μαζών και των συμμάχων μας στις διαμαρτυρίες για τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ. Αλλά, όπως ξέρει καλά ο καθένας σας, η δολοφονία και η βαρβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζουν το λαό μας δεν είναι κάτι εξαιρετικό ή καινούριο. Το μακέλεμα, οι βασανισμοί και η απανθρωποποίηση των Μαύρων ξεκινά από πολύ παλιά, από τις μέρες των αγκαθωτών μαστιγίων, των ευνουχισμών και των μαζικών βιασμών στις φυτείες των Ευρωπαίων «ιδρυτών πατέρων» της Αμερικής – και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Αυτή είναι η κληρονομιά από την οποία η σύγχρονη αστυνομία της Αμερικής αντλεί τον πιο σπουδαίο στόχο της: την προστασία της ατομικής ιδιοκτησίας και του πλούτου – όχι την προστασία του λαού, και πολύ περισσότερο όχι την προστασία των Μαύρων. Καμία εκπαίδευση, καμία κοινωνική ευαισθητοποίηση, καμία υπηρεσία συμβούλων, καμία μικρότερη αστυνομική δύναμη δεν θα αλλάξει το αποτύπωμα αυτής της ιστορίας στις «δυνάμεις του νόμου». Μονάχα ο από εμάς ασκούμενος έλεγχος της δημόσιας ασφάλειας στις κοινότητές μας θα σπάσει το ιστορικό πλαίσιο της σύγχρονης αστυνομίας. Και μια τέτοια προοπτική ξεκινά από την αποκέντρωση της αστυνομίας και τον κοινωνικό έλεγχο της δημόσιας ασφάλειας.

Αυτή η εποχή πολιτικού αγώνα αφορά πραγματικά «την Ψήφο και το Βόλι». Για να μπορέσουν να οργανώσουν την ψήφο, όλες οι προοδευτικές και ριζοσπαστικές δυνάμεις στην Αμερική πρέπει πρώτα να συγκλίνουν σε ένα ενιαίο μέτωπο ενάντια στον φασισμό και το στρατιωτικοποιημένο αστυνομικό κράτος. Αυτό ήταν που έκανε το Κόμμα των Μαύρων Πανθήρων στο κορύφωμα της ταραχώδους δεκαετίας του Εξήντα, πετυχαίνοντας να καθυστερήσει την ολοκληρωτική κατάληψη της αμερικανικής εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής από τη ρατσιστική ακροδεξιά.

Πρέπει επίσης να κοιτάξουμε και προς λύσεις που υπερβαίνουν τις νομοθετικές μεταρρυθμίσεις, την ψήφο, ή την ατομική καπιταλιστική επιχείρηση. Οι Μαύροι πρέπει να ξεφύγουν από τα θεσμικά ρατσιστικά παραδείγματα εξουσίας και να ασκήσουν μια πολιτικά και κοινωνικά αυτοδιάθετη εξουσία.

Τι σας ζητάμε να κάνετε

Οι πλατφόρμες δημόσιας απεύθυνσης που έχει ο καθένας από εσάς μπορούν να χρησιμεύσουν καθοριστικά στη δημιουργία αυτού του τακτικού και στρατηγικού οργανωτικού οράματος. Έχοντας αυτό κατά νου, ζητάμε από εσάς, που έχετε μια ορισμένη επιρροή στις συμπεριφορές και τα μυαλά της σημερινής Μαύρης νεολαίας, τα εξής:

– Ας συναντηθούμε και ας συζητήσουμε διεξοδικά μια στρατηγική απελευθέρωσης των Μαύρων και το ρόλο του καθενός μας σε αυτή τη μάχη.

– Ας δημιουργήσουμε μια Παναφρικανική Ένωση Προσφύγων και Παροχής Βοήθειας, μέσω της οποίας θα γίνουμε οι διασώστες σε στιγμές φυσικών ή/και ανθρώπινων καταστροφών και πανδημιών.

– Ας συμβάλλουμε στη δημιουργία και ανάπτυξη ενός νέου συνεργατικού οικονομικού συστήματος όπου η ιδιοκτησία θα μοιράζεται και θα κατευθύνεται στην εξυπηρέτηση των αναγκών των ανθρώπων μας, των εργαζομένων – όχι σε επιχειρήσεις που προωθούν τον καταναλωτισμό.

– Ας υποστηρίξουμε τις ριζοσπαστικές και επαναστατικές οργανώσεις που έχουν μια ιστορία προσφοράς και οικοδόμησης θεσμών στην κοινότητά μας, και δεν εξαρτώνται από μεγάλες επιχειρηματικές «δωρεές», κυβερνητικές χορηγίες και χρηματοδότηση από ιδρύματα.

– Μέσα από τα κοινωνικά σας δίκτυα ας ενδυναμώσετε την υποστήριξη στον ξεσηκωμό, στους δρόμους και στη μαζική οργάνωση για ριζοσπαστική αλλαγή.

– Εάν είστε αντίθετοι στην καταστροφή περιουσίας, ας συμβάλλετε στην αποτροπή της κάνοντας καλέσματα για μαζικές διαδηλώσεις σε κυβερνητικά κτίρια-κλειδιά και σε εγκαταστάσεις ιδιωτικών εταιριών, και δώστε δωρεάν συναυλίες για να διασφαλίσετε τη συμμετοχή πολύ κόσμου.

– Δουλέψτε μαζί μας και με άλλους για την ίδρυση και ενίσχυση μιας ανεξάρτητης Μαύρης εκλογικής πλατφόρμας και υποψηφίων με ριζοσπαστικά αιτήματα για αναδιανομή του πλούτου αυτής της χώρας και αποζημιώσεις στους Μαύρους.

– Αγωνιστείτε για την αποστρατιωτικοποίηση και την αποκέντρωση της αστυνομίας. Δημιουργείστε τοπικά κοινοτικά συμβούλια ικανά να ελέγχουν την πρόσληψη, απόλυση και πειθαρχία των αστυνομικών στην κάθε κοινότητα.

– Ας δημιουργήσουμε ένα νέο υπόδειγμα αστυνόμευσης και μοντέλου δικαιοσύνης, κι ας βάλουμε τέλος στο βιομηχανικό σύμπλεγμα των φυλακών.

Αυτά είναι μερικά μόνο από τα πράγματα που εσείς μπορείτε κι εμείς μπορούμε να κάνουμε ώστε να οικοδομήσουμε ένα ενιαίο Μαύρο Απελευθερωτικό Μέτωπο το οποίο θα αμφισβητήσει τις καταπιεστικές συνθήκες στις ΗΠΑ και θα διαγράψει το ταξικό χάσμα μεταξύ της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού και των λίγων, όπως εσείς, που έχετε πλούτο και επιρροή. Αυτή είναι η ευκαιρία να πράξουμε το καλύτερο για το λαό μας, και να σταθούμε στη σωστή πλευρά της Ιστορίας.

Καθλίν Κλίβερ, Σέκου Οντίνγκα, Κλίο Σίλβερς, Τζαμάλ Ζοζέφ, Γιασμίν Ματζίντ, Βίκτορ Χιούστον, Πόλα Πιμπλς, Μπιλάλ Σούνι Αλί, Τζιχάντ Μουμίτ, Ντορούμπα Ουαχάντ, Κιμ Χόλντερ, Χάρολντ Γουέλτον, Χάρολντ Τέιλορ, Άρθουρ Λιγκ, Ρασάντ Μπερντσόνγκ, Χαλίντ Ραχίμ, Ασάντι Άλστον… μέλη των Μαύρων Πανθήρων.

* Δημοσιεύθηκε στις 12/6/2020 στην ιστοσελίδα imixwhatilike.org

** Εδώ χρησιμοποιούν αυτολεξεί το όνομα του γκρουπ Rage against the Machine.


«Ξεχασμένοι» στις φυλακές των ΗΠΑ

Ο Δρόμος έχει πολλές φορές γράψει για ένα αίσχος που θάβεται συστηματικά από τα μεγάλα ΜΜΕ: το γεγονός δηλαδή ότι στις ΗΠΑ σαπίζουν στις φυλακές εκατοντάδες πολιτικοί κρατούμενοι, που παραμένουν «αόρατοι» από τη διεθνή κοινή γνώμη*. Πολλοί εξ αυτών κρατιούνται εκδικητικά στη φυλακή εδώ και δεκαετίες, ενώ έχουν και επίσημα καταρρεύσει οι σκευωρίες που έστησε εναντίον τους το κράτος – με βασικό όπλο το πρόγραμμα COINTELPRO του FBI, το οποίο ως στόχο είχε την πολιτική και φυσική εξόντωση όσων η Ουάσιγκτον θεωρούσε «επικίνδυνους». Πρόκειται για αγωνιστές αντιαποικιακών κινημάτων (π.χ. Πορτορικάνοι), για ηγέτες των αυτοχθόνων εθνών της Βόρειας Αμερικής, και για στελέχη «ανατρεπτικών» οργανώσεων όπως οι Μαύροι Πάνθηρες**. Αρκετοί από αυτούς άφησαν την τελευταία τους πνοή στη φυλακή, ενώ κάποιοι απελευθερώθηκαν κυριολεκτικά μέρες μόνο πριν πεθάνουν. Δεκάδες είναι ακόμη φυλακισμένοι για πάνω από 3, 4 ή και 5 δεκαετίες!

Ο Μουμία Αμπού Τζαμάλ είναι ο γνωστότερος, αλλά δυστυχώς όχι ο μοναδικός από αυτούς. Στην επιστολή των ιστορικών μελών των Μαύρων Πανθήρων που δημοσιεύεται εδώ αναφέρονται κάποια από τα θύματα της εκδικητικότητας του βορειοαμερικανικού κατεστημένου (αλλά και της συνένοχης επιλεκτικής ευαισθησίας αυτών που ανακαλύπτουν παντού πολιτικούς κρατούμενους, εκτός από τη δική τους χώρα…). Στις φωτογραφίες που παραθέτουμε καταγράφονται μερικές ακόμη περιπτώσεις «ξεχασμένων» φυλακισμένων αγωνιστών του κινήματος των μαύρων, ενδεικτικές της έκτασης του προβλήματος και της εκδικητικής μανίας όλων ανεξαιρέτως των προέδρων και κυβερνήσεων των ΗΠΑ εδώ και μισό αιώνα… Τώρα μια νέα γενιά γνωρίζει σταδιακά την ύπαρξη των φυλακισμένων προγόνων του σημερινού κινήματος διαμαρτυρίας που σαρώνει τις ΗΠΑ, και αναγνωρίζει τον εαυτό της στη φυλακισμένη αλλά ανυπότακτη Ιστορία…

* Βλ. ενδεικτικά «Μήνυμα Αγάπης» (φύλλο 386, σελ. 29), «Επέστρεψε από την Κόλαση χωρίς να λυγίσει» (φύλλο 301, σελ. 14), «Η Χώρα της Ελευθερίας…» (φύλλο 300, σελ. 14).

** Για την πολιτική γραμμή του Κόμματος των Μαύρων Πανθήρων και άλλων επαναστατικών οργανώσεων στις ΗΠΑ, βλ. το κεφάλαιο «Το Κίνημα στην καρδιά του θηρίου» στην έκδοση «68 ντοκουμέντα μιας γενιάς που άλλαξε τον κόσμο» (εκδόσεις Α/συνεχεια, 2008, σελ. 189-221).

 

Σχόλια

Exit mobile version