Η απελευθέρωση της Πλατείας Ελευθερίας.
Η Πλατεία Ελευθερίας στο κέντρο της πόλης -χώρος με ιδιαίτερο φυσικό κάλλος, με πανύψηλα δέντρα, δίπλα στη θάλασσα-– «κρύβει» πάνω από μισό αιώνα την ιστορία της. Οι γνωστοί κύκλοι της Θεσσαλονίκης που κυριάρχησαν τη δεκαετία του ’50, αφού τη μετέτρεψαν σε πάρκινγκ, την έχουν εξαφανίσει ακόμα και από τους τουριστικούς οδηγούς της πόλης και δεν συγκαταλέγεται στις επίσημα χαρακτηρισμένες πλατείες. Αρνούνται να αποδώσουν την Πλατεία Ελευθερίας ως δημόσιο χώρο με το ιστορικό βάρος που της αναλογεί, στην κοινωνία της Θεσσαλονίκης αλλά και στην παγκόσμια κοινότητα, με δεδομένο ότι στην πλατεία έχουν καταγραφεί σημαντικά ιστορικά γεγονότα.
Από το χώρο της πλατείας ξεκίνησε η επανάσταση των Νεότουρκων το 1908. Η ονομασία της αποδίδεται στον Κεμάλ Ατατούρκ. Από την πλατεία, το 1909, ξεκίνησε ο γιορτασμός της πρώτης Εργατικής Πρωτομαγιάς της οθωμανοκρατούμενης Θεσσαλονίκης, με τη συμμετοχή Ελλήνων, Τούρκων, Βουλγάρων και Εβραίων εργατών. Στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν το σημείο αποβίβασης των συμμαχικών στρατευμάτων. Στη πλατεία αποβιβάστηκε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, το 1916, όταν εγκατέστησε την προσωρινή κυβέρνηση της Τριανδρίας. Από την πλατεία ξεκίνησε η νεκρώσιμη πομπή των δολοφονημένων καπνεργατών το 1936, προς τα νεκροταφεία της Ευαγγελίστριας. Στις 11 Ιουλίου του 1942, οι Γερμανοί συγκέντρωσαν στην πλατεία 9.000 άρρενες Εβραίους, τους οποίους αφού εξευτέλισαν δημοσίως, τους έστειλαν σε καταναγκαστικά έργα. Από το 1950, η πλατεία είναι πάρκινγκ – είτε λεωφορείων είτε Ι.Χ.
Η πλατεία ανήκει, ως δημόσιος κοινόχρηστος χώρος, στον Δήμο Θεσσαλονίκης και είναι προς διερεύνηση με ποια νομοθετική ρύθμιση άλλαξε χρήση και έγινε πάρκινγκ. Οι σκιές του ’50 φαίνεται πως πλανώνται ακόμα πάνω από τις πανύψηλες λεύκες της πλατείας, σε μια πόλη που κάτω από τον πάλλευκο ανδριάντα του «Εθνάρχη» της δεξιάς –που πρόσφατα αποκαλύφθηκε– κάποιοι επιμένουν να κάνουν λοβοτομή στην ιστορία της. Το μεγαλεπήβολο σχέδιο του κ. Μπουτάρη, για την κατασκευή υπόγειου γκαράζ στο χώρο, θα σβήσει ακόμη περισσότερο τις θύμησες αυτής της πλατείας.
Είναι ανάγκη να παρθεί μία πρωτοβουλία, ώστε να απελευθερωθεί η Πλατεία Ελευθερίας. Είναι ζήτημα αποκατάστασης της ιστορικής μνήμης, αλλά και ζήτημα διεκδίκησης ενός ελεύθερου χώρου. Η Πλατεία Ελευθερίας πρέπει να ξαναγίνει πλατεία!
