Τα φετινά Χριστούγεννα είναι διαφορετικά. Η κρίση και η καλπάζουσα φτώχεια δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για χαρμόσυνο κλίμα.

Η ευχή «καλές γιορτές και καλή χρονιά» φαντάζει κενή περιεχομένου και δεν εκστομίζεται με την καθιερωμένη ευκολία. Όσο, όμως, και αν η ζώσα πραγματικότητα βαραίνει, οι γιορτές είναι μια ευκαιρία για σκέψεις, επαναπροσδιορισμούς και επαναοριοθέτηση προτεραιοτήτων. Είναι πάντα μια ευκαιρία για απολογισμούς και προγραμματισμούς.
Και το μείζον, εν προκειμένω, είναι ο προγραμματισμός. Ο προγραμματισμός σε ατομικό, οικογενειακό και κυρίως συλλογικό επίπεδο. Ο προγραμματισμός που θα πει «έτσι ήρθαν τα πράγματα, μα έτσι δεν θα πάνε». Ο προγραμματισμός που θα ανατρέψει το δισταγμό, το φόβο, την αμηχανία του ατομικού, δίνοντας τη θέση του στη μαγεία και τη δύναμη του συλλογικού. Ο προγραμματισμός που θα σπάσει τα αδιέξοδα και θα φέρει χαμόγελα αισιοδοξίας. Χαμόγελα από την πίστη ότι εμείς, εσείς, όλοι μαζί έχουμε τη δύναμη να διεκδικήσουμε και να επιβάλουμε ένα άλλο αύριο, ένα άλλο 2012, ένα άλλο 2013…
Να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας, να παραδειγματιστούμε από τους εργάτες της Χαλυβουργίας και να κάνουμε πράξη το ώς εδώ και μη παρέκει.
Γι’ αυτό, φέτος τα Χριστούγεννα, πρέπει να ευχηθούμε Καλή Ανάσταση. Μια Ανάσταση, που σίγουρα ο λαός ενωμένος μπορεί να τη φέρει μες το καταχείμωνο.

«Δ»

 

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!