Εκχωρούνται οι βασικές υποδομές και τα κοινωνικά αγαθά της χώρας. Της Λϊτσας Αμανατίδου – Πασχαλίδου

Οι προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης ήρθαν να επιβεβαιώσουν ότι η συγκυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ αποτελεί συνέχεια των προγενέστερων μνημονιακών κυβερνήσεων που έφτασαν την ελληνική κοινωνία στην εξαθλίωση, με την πολιτική της λιτότητας, της ύφεσης, της φτώχειας και της ανεργίας.
Προεκλογικά δεσμεύθηκαν για ανάπτυξη που θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας. Από τις προγραμματικές δηλώσεις είναι ξεκάθαρο ότι με τον όρο αυτό αναφέρονται στο περαιτέρω ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, στο ξεπούλημα των μοχλών ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και τη μετατροπή της χώρας σε προτεκτοράτο.
Οι μνημονιακές πολιτικές και η τρόικα έχουν μετατρέψει την Ελλάδα στο πειραματόζωο της Ευρώπης. Οι μέχρι τώρα ελληνικές κυβερνήσεις έχουν χρησιμοποιήσει πολλές φορές τη Βόρεια Ελλάδα ως πειραματόζωο των πιο σκληρών νεοφιλελεύθερων αντικοινωνικών και αντεργατικών πολιτικών.
Ο κ. πρωθυπουργός προχώρησε στην επανασύσταση ενός υπουργείου –που έχει μείνει στην ιστορία ως σκιώδες– του υπουργείου Μακεδονίας Θράκης!
Τα σχέδια όμως της κυβέρνησης αναφορικά με τη Βόρεια Ελλάδα είναι ξεκάθαρα:
• Εκχώρηση του ΟΛΘ, ο οποίος είναι μια εξαιρετικά κερδοφόρα επιχείρηση, αλλά και των άλλων δύο Λιμανιών, Καβάλας και Αλεξανδρούπολης, του αεροδρομίου «Μακεδονία», της «Εγνατίας Οδού ΑΕ» της ΔΕΗ, του ΟΣΕ κ.ά.. Εκχωρούνται οι βασικές υποδομές της χώρας, τα καθοριστικά εργαλεία ανασυγκρότησης και ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
• Ξεπούλημα της ΕΥΑΘ και παράδοση ενός από τα βασικότερα κοινωνικά αγαθά στις κερδοσκοπικές ορέξεις των ιδιωτικών εταιριών. Αυτό σημαίνει δραματικές αυξήσεις των τιμολογίων και δραματική μείωση της ποιότητας των υπηρεσιών. Αυτό σημαίνει ότι τίθεται σε κίνδυνο η πρόσβαση των λαϊκών στρωμάτων σε ένα ζωτικής σημασίας αγαθό. Γι’ αυτό, όπου οι εταιρίες ύδρευσης στην Ευρώπη ιδιωτικοποιήθηκαν στο παρελθόν, σήμερα επανέρχονται σε δημόσιο ιδιοκτησιακό καθεστώς, όπως στη Γαλλία και στην Ιταλία.
• Ξεπούλημα βασικών βιομηχανικών μονάδων όπως της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ). Μιας βιομηχανίας με κεντρική παραγωγική αλλά και διατροφική αξία. Μίας βιομηχανίας με μεγάλη σημασία για την εθνική οικονομία, καθώς αφενός δεκάδες χιλιάδες παραγωγοί ασχολούνται με την τευτλοκαλλιέργεια και αφετέρου απασχολεί χιλιάδες εργαζόμενους και άλλα συνοδά επαγγέλματα. Μίας βιομηχανίας που έχει παραμείνει κερδοφόρα αν και οι τελευταίες κυβερνήσεις την υπονόμευσαν συστηματικά.
• Η ίδια μοίρα ξεπουλήματος επιφυλάσσεται για την ΣΕΚΑΠ και την αμυντική βιομηχανία της χώρας (ΕΛΒΟ, ΕΑΒ, ΕΑΣ), βιομηχανία υψηλής τεχνολογίας με προσωπικό υψηλής τεχνογνωσίας.
• Παράλληλα, εκχωρείται ο ορυκτός πλούτος της Θράκης και της Χαλκιδικής συνάπτοντας αποικιοκρατικού τύπου συμβάσεις με τις εταιρίες εξόρυξης, οι οποίες δραστηριοποιούνται με όρους πλιάτσικου καταστρέφοντας το περιβάλλον και τις τοπικές οικονομίες και κοινωνίες.

Έρχονται και οι ΕΟΖ
Η κρίση και το Μνημόνιο βρήκε τη Βόρεια Ελλάδα με τεράστια προβλήματα ανεργίας και φτώχειας, με τα περισσότερα εργοστάσια να έχουν μετακομίσει στα Βαλκάνια με τις ευλογίες των κυβερνήσεων. Εργοστάσια που είχαν επιχορηγηθεί από τις κυβερνήσεις.
Τα προγράμματα ανάπτυξης που εφάρμοσαν Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, αφορούσαν στο ξεπούλημα των κρατικών βιομηχανιών και την επιχορήγηση των βιομηχάνων χωρίς όρους, την επιχορήγηση των αγροτών για να σταματήσουν να παράγουν και όχι το αντίστροφο ελέω ΚΑΠ, τη συνεχή δανειοδότηση των παραγωγών για να μπορέσουν ν’ αντιμετωπίσουν τα καρτέλ των αγροεφοδίων και τις πιέσεις των μεγαλεμπόρων, τις μακέτες μεγαλόπνοων σχεδίων, όπως η σκανδαλώδης «Αλεξάνδρεια Ζώνη Καινοτομίας», η οποία απορρόφησε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ χωρίς καν να προχωρήσει ούτε σε μία δράση και σήμερα ακυρώνεται.
Σήμερα υπόσχονται νέο γύρο ξεπουλήματος και νέα μεγαλόπνοα σχέδια με πρώτο αυτό της δημιουργίας Ειδικών Οικονομικών Ζωνών (ΕΟΖ) αρχικά στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, σχέδιο που έχει μπει σε εφαρμογή από την προηγούμενη κυβέρνηση, για την υλοποίηση του οποίου πιέζει η Γερμανία και οι βιομήχανοι. Αυτού του είδους τα αναπτυξιακά σχέδια χαρακτηρίζονται από μεγάλης κλίμακας φοροαπαλλαγές, συμπίεση των μισθών και σειρά άλλων προνομίων προς το κεφάλαιο και λειτουργούν μόνο προς όφελος ντόπιων και ξένων μεγαλοεπενδυτών, ενώ προσιδιάζουν σε χώρες προτεκτοράτα. Το αναφέρουν και οι διεθνείς μελέτες ακόμα και της Παγκόσμιας Τράπεζας: όπου έχουν επιβληθεί οι ΕΟΖ (Ινδία, Κίνα κ.ά.) έχουν επικρατήσει τρομακτικές εργασιακές συνθήκες γαλέρας, δεν έχουν υπάρξει σημαντικά οφέλη για την οικονομία της χώρας και συχνά έχουν προκαλέσει τεράστιες περιβαλλοντικές καταστροφές.

Συνεχίζεται η ίδια πολιτική
Και ενώ η κρίση βρήκε και την αγροτική παραγωγή και την οικονομία της υπαίθρου διαλυμένη, στον τομέα της Αγροτικής Πολιτικής που αφορά ένα μεγάλο κομμάτι του κόσμου της υπαίθρου και αποτελεί βασικότατο πυλώνα ανάπτυξης, η συγκυβέρνηση δεν είπε τίποτα στις προγραμματικές της δηλώσεις πέρα από το ότι θα συνεχίσει το έργο της διάλυσης της έρευνας και του ΕΘΙΑΓΕ.
Ωστόσο, η τοποθέτηση στη θέση του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης ενός ανθρώπου που έχει ταχθεί ανοιχτά υπέρ των πολυεθνικών βιοτεχνολογίας και των μεταλλαγμένων προϊόντων δείχνει ότι η νέα συγκυβέρνηση θ’ ακολουθήσει την παλιά πολιτική με ακόμα σκληρότερους όρους.
Πολιτική που έχει οδηγήσει σε μείωση του όγκου παραγωγής, στη μείωση της διατροφικής αυτάρκειας της χώρας, στην τεράστια διόγκωση των εισαγωγών και του εμπορικού ελλείμματος, το οποίο το 2011 έφτασε τα 2 δισ., την ένταση της διατροφικής εξάρτησης.
Η συγκυβέρνηση συνεχίζει αυτό το έργο και σκοπεύει να μετατρέψει την Ελλάδα σε ελ ντοράντο για το μεγάλο κεφάλαιο, εγχώριο και διεθνές.
Ο φαύλος κύκλος της ύφεσης-λιτότητας-φτώχειας-ανεργίας σφίγγει το λουρί γύρω από το λαιμό των εργαζομένων, των αγροτών, των νέων, των αυτοαπασχολούμενων, των μικροεπιχειρηματιών. Αν δεν αλλάξουμε κατεύθυνση ο κύκλος δεν θα σπάσει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ έχει παρουσιάσει και υποστηρίζει ένα εναλλακτικό σχέδιο διεξόδου από την κρίση, παραγωγικής και οικονομικής ανασυγκρότησης, δίκαιης αναδιανομής του πλούτου, πάταξης της διαφθοράς, ανασυγκρότησης των θεσμών και του κρατικού μηχανισμού προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων, με δείκτη τις ανάγκες τους και όχι τις ανάγκες των δανειστών, των τοκογλύφων, των τραπεζών και των πολυεθνικών.

* Η Λίτσα Αμμανατίδου-Πασχαλίδου είναι βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Β’ Θεσσαλονίκης και υπεύθυνη της Επιτροπής Κοινοβουλευτικού Ελέγχου του υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης.

 

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!