Του Χρήστου Πραμαντιώτη. «Σε έξι χρόνια, η χώρα θα έχει επιστρέψει στην προ κρίσης κατάσταση» ανακοίνωσε περιχαρής ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στο συνέδριο της Καθημερινής και της International Herald Tribune.
Κι έτσι καθησύχασε για άλλη μια φορά όλους αυτούς που αναρωτιούνται για πόσο ακόμη αυτή η χώρα θα συνεχίσει να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο σε όλα (μα όλα) τα μέτωπα.
Έξι χρονάκια είναι, μην απελπίζεσαι κατακαημένε Έλληνα. Και μετά θα επιστρέψει η ανάπτυξη, που εδώ και μερικά χρόνια μας έχει κουνήσει το μαντίλι φεύγοντας για άλλους τόπους, χλοερούς. Κι όταν την επιστρέψουμε στον τόπο μας, θα δει πόσο καλή δουλειά έχει κάνει η τρόικα και οι εν Ελλάδι φίλοι της για να φέρουν το success story όπως το εμπνεύστηκε ο ξένος και ο ντόπιος μερκελισμός.
Λίγο πριν τη νέα προφητεία Σαμαρά, έσκαγε συμπτωματικά η βόμβα της ΒΙΟΧΑΛΚΟ, που μετέφερε την έδρα της στο Βέλγιο, αλλά ο πρωθυπουργός δεν είχε τίποτε να πει γι’ αυτό το νέο success story. Λογικό! Διότι άλλο είναι το οικονομικό success story που οραματίζεται ο Αντώνης της Άνγκελα: Success story για τον Αντώνη είναι ότι πριν από 13 μήνες αποφύγαμε το grexit και πετύχαμε το grecovery. Ότι ο φίλος του ο Δημητράκης πήρε κοψοχρονιά τον κερδοφόρο ΟΠΑΠ. Ότι συναντιέται κάθε τόσο με τους chief των μεγάλων πολυεθνικών που του υπόσχονται ανύπαρκτες επενδύσεις στην Ελλάδα. Ότι Γερμανοί, Κινέζοι, Ρώσοι, Αμερικανοί υπόσχονται να μετατρέψουν κομμάτια της χώρας σε προκεχωρημένα οχυρά τους.
Σε έξι χρόνια που θα την επιστρέψει ο Σαμαράς, η ανάπτυξη θα δει μια άλλη χώρα, αγνώριστη. Ίσως να μην είναι πια ολόκληρη, αλλά τι σημασία έχει; Ίσως να έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο δουλοτάξιο, όπου 15χρονα παιδιά θα προσφέρουν τζάμπα σκληρή δουλειά στους περιώνυμους επενδυτές, αλλά μικρό το κακό. Ίσως να έχει μεταβληθεί σε σεληνιακό τοπίο σε μεγάλο μέρος της, αλλά ποιος νοιάζεται; Ίσως να είναι παραγωγικά ερειπωμένη, αλλά δεν τρέχει και τίποτε. Ίσως σε ό,τι έχει απομείνει όρθιο, να συνεχίζουν να κάνουν κουμάντο κάτι τύποι με τα μυστήρια ονόματα Τόμσεν, Μορς, Μαζούχ, Φούχτελ, Ράιχενμπαχ, αλλά μικρή αξία έχει κι αυτό. Ίσως στη θέση των σχολείων που κλείνουν να έχουν χτιστεί φυλακές, αλλά μην τσιμπάτε. Ίσως στη θέση των νοσοκομείων που καταργούνται να έχουν φυτρώσει νεκροταφεία, αλλά μικρό το τίμημα. Ίσως σε εκτεταμένα κομμάτια της χώρας (ή και σε ολόκληρη τη χώρα) να βασιλεύουν οι μαχαιροβγάλτες της Χρυσής Αυγής από κοινού με τις συμμορίες του υπόκοσμου, αλλά μη νοιάζεστε γι’ αυτό. Αρκεί να την επιστρέψει ο πρωθυπουργός την ανάπτυξη. Γιατί περισσότερο και πάνω απ’ όλα, αυτός ο πρωθυπουργός έχει όραμα… που του το δάνεισε απλόχερα η Άνγκελα. Κι ας ισχυρίζεται ο ίδιος ότι το όραμα βγαίνει από τα κατάβαθα της (μαύρης) ψυχής του.
