Κλίμα πολιτικής τρομοκρατίας των μαρτύρων και ποινικοποίησης του Δεκέμβρη στη δίκη Κορκονέα-Σαραλιώτη
Του Λεωνίδα Σακλαμπάνη
Δικαστήριο Άμφισσας, 29 Μαρτίου 2010: «Άκουσα τους πυροβολισμούς… κι έτρεξα. Ένα παιδί είχε πιάσει από τις μασχάλες τον Αλέξη και τον έσερνε προς τα πίσω. Εγώ τον έπιασα από τη μέση, να μη σέρνεται κάτω. Κοίταξα το χέρι μου και είδα αίματα. Του άνοιξα τη ζακέτα, του σήκωσα την μπλούζα. Είχε μια τρύπα στην αριστερή πλευρά, λίγο πιο κάτω από το στήθος…».
Άλλοι δακρύζοντας και άλλοι με παγωμένα βλέμματα, ανάμεσά τους και η μάνα του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, μάρτυρες και δικηγόροι παρακολουθούσαν τη μαρτυρία του 15χρονου –αυτόπτη μάρτυρα- που έτυχε να βρίσκεται στο σημείο που δολοφονήθηκε ο μικρός Αλέξανδρος.
Ήταν από τους πρώτους που έσπευσε για να προσφέρει τη βοήθειά του. Δυστυχώς δεν πρόλαβε.
Κι όμως ακόμη και μπροστά σ’ αυτή τη συγκλονιστική κατάθεση, τις εικόνες γεμάτες βία και πόνο, ο συνήγορος του Κορκονέα δεν δίστασε να προκαλέσει και να αμφισβητήσει τα όσα δήλωνε –κλαίγοντας- ο νεαρός μάρτυρας. «Είναι κατασκευασμένη η κατάθεσή του» φώναξε ο κ. Κούγιας ρωτώντας, κατά την πάγια τακτική του, αν ο μαθητής της Β’ λυκείου συμμετέχει σε πορείες ή τι έκανε τέτοια ώρα στα Εξάρχεια…
Σχεδόν ένα μήνα αργότερα και ενώ οι ίδιοι οι συνάδελφοι του Επ. Κορκονέα στις καταθέσεις τους επιβεβαιώνουν τους μάρτυρες του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, ο κ. Κούγιας συνεχίζει απτόητος την επίθεσή του με όποιο τρόπο μπορεί στοχοποιώντας πολιτικές δράσεις και κόμματα, με την ανοχή του δικαστηρίου: «Είναι αντικειμενικό το γεγονός ότι δεν πέρασε μάρτυρας απ΄ αυτό το δικαστήριο που να μην συκοφαντηθεί ή που να μην δεχτεί επιθέσεις καθ’ όλα παράνομες.
Θα έπρεπε να έχει αφαιρεθεί ο λόγος από τον εκπρόσωπο της υπεράσπισης του Κορκονέα χιλιάδες φορές. Ακόμη και στην κοπέλα που τράβηξε το γνωστό –πλέον -βίντεο ο Κούγιας έκανε μήνυση με τον ισχυρισμό ότι δεν ήταν εκεί! Και ο Κούγιας μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Το δικαστήριο όμως δεν μπορεί να επιτρέπει τις συκοφαντικές επιθέσεις στους μάρτυρες», αναφέρει στον Δρόμο η Αντωνία Λεγάκη, μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου της Αθήνας.
Η Άμφισσα, το παρακράτος και τα ΜΜΕ
Πολιτικοποίηση, συμμετοχή στα κοινά και σε διαδηλώσεις, χαμηλοί βαθμοί στο σχολείο, παρακολούθηση ποδοσφαιρικών αγώνων, βόλτα στα Εξάρχεια, ακόμη και η ίδια η ηλικία χρησιμοποιείται ως επιχειρηματολογία από τον κ. Κούγια –με την ανοχή του δικαστηρίου- και την…επιβεβαίωση από την πλειοψηφία των τηλεοπτικών δικτύων με στόχο να αποδομηθεί και στη συνέχεια να αμαυρωθεί ο Δεκέμβρης του 2008 και τελικά να πείσει πως, μπορεί και να έπρεπε να πυροβολήσει και να δολοφονήσει τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο ο Επ. Κορκονέας. Δύο είναι τα γεγονότα που έχουν αλλάξει το τοπίο υπέρ του δολοφόνου αστυνομικού. Αρχικά το βούλευμα με το οποίο παραπέμφθηκε για «ενδεχόμενο δόλο» και το δεύτερο η μεταφορά της δίκης στην…αποστειρωμένη Άμφισσα, μακριά από την Αθήνα. Σε όλα αυτά προσθέστε και ότι η δίκη έχει πάρει πολιτικές διαστάσεις αντί να δικάζει έναν αστυνομικό για την δολοφονική του πράξη. «Η γραμμή δεν είναι του Κούγια. Είναι η κεντρική στόχευση ενός ολόκληρου συστήματος. Η δίκη στην Άμφισσα δεν έχει να κάνει μόνο με τη δολοφονική πράξη ενός αστυνομικού αλλά με τη δολοφονία που γέννησε μία εξέγερση. Κι αυτό έχει μια ιδιαίτερη σημασία», αναφέρει η Αντ. Λεγάκη σκιαγραφώντας την τακτική που ακολουθείται: «Ουσιαστικά το δίλημμα είναι: ή αθωώνουμε τον Κορκονέα , όπως και πολλούς άλλους στο παρελθόν, και γίνεται χαμός ή τον καταδικάζουμε και τελικά νομιμοποιούμε και την εξέγερση του Δεκέμβρη, κατά κάποιο τρόπο. Η διαδικασία έχει στο επίκεντρο να ποινικοποιηθεί ο Δεκέμβρης και άρα να ποινικοποιηθεί το πολιτικό φρόνημα και η πολιτική δράση. Να περάσουν με ένα «μαγικό τρόπο» πριν τη δολοφονία και από ‘κει και πέρα να θεωρηθεί υπαίτια για το θάνατο η ‘‘παρεκλίνουσα συμπεριφορά’’ του Αλέξανδρου… Γιατί μπορεί το παιδάκι, για παράδειγμα, να είχε κακούς βαθμούς στο σχολείο ή να είχε συμμετάσχει σε ομαδικές συρράξεις όπως λέει ο Κούγιας, και μέσω αυτού προσπαθεί να δημιουργήσει τη νομιμοποίηση του αστυνομικού οργάνου να πυροβολεί όταν υπάρχει ‘‘παρεκλίνουσα συμπεριφορά’’. Διαμορφώνουν, δηλαδή, ένα κλίμα ταξικής σύγκρουσης και κοινωνικής διαπάλης». Σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη και στο τρόπο διεξαγωγής της δίκης των Κορκονέα – Σαραλιώτη φέρει και η σύνθεση του Δικαστηρίου το οποίο αφήνει, μεταξύ άλλων, την πολιτική στοχοποίηση και τον έλεγχο των κοινωνικών φρονημάτων: «Πρώτα απ΄ όλα η ευθύνη βαραίνει την ίδια τη σύνθεση του δικαστηρίου διότι, ανεξάρτητα από το τι θέλει να περάσει ο Κούγιας, ανεξάρτητα από τι επιδιώκει η ασφάλεια, βρέθηκε ξαφνικά ο ίδιος (αν και μέχρι χθες αγνοούσε την ύπαρξη της νΚΑ), με ένα αίτημα το οποίο κατέθεσε στο δικαστήριο, με το οποίο ζητούσε τη βίαιη προσαγωγή 3 μαρτύρων και ανέφερε ότι οι μάρτυρες αυτοί είναι εγκληματίες και αυτό αποδεικνύεται από τη συμμετοχή τους στο ΝΑΡ-νΚΑ!
Συν το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της δίκης ο Κούγιας παρέθεσε μία σειρά εγγράφων με τα οποία προσπαθούσε να αποδείξει τη….δολοφονική δράση του ΝΑΡ-νΚΑ με κείμενα από το Δεκέμβρη και το Κομμουνισμό γενικότερα. Το δικαστήριο ήταν υποχρεωμένο να του απαγορεύσει οποιαδήποτε συζήτηση για το πολιτικό φρόνημα και τη πολιτική δράση οποιουδήποτε. Πολύ περισσότερο δε των μαρτύρων. Ακόμη και των κατηγορουμένων.
Δηλαδή, το ζήτημα πλέον δεν είναι ότι απλά το κράτος, σε συνεργασία με το παρακράτος, ενδεχομένως μαγειρεύουν τη δίκη, αλλά ότι το δικαστήριο αφήνει τον Κούγια να κάνει μια αναλυτικότατη εισήγηση και να αποδέχεται τη κατάθεση εγγράφου το οποίο αναφέρεται αποκλειστικά και μόνο σε φρόνημα και πολιτική δράση», δηλώνει κλείνοντας η δικηγόρος.
