Συνέντευξη στον Φίλιππο Πολατσίδη Για την δραστηριότητα του Συνεταιρισμού Βοσκών Λιβαδίου Ολύμπου και την συμμετοχή του στο κίνημα διάθεσης προϊόντων χωρίς μεσάζοντες μιλήσαμε με τον πρόεδρο του Συνεταιρισμού Τάσο Αντωνίου.

Μίλησέ μας για τον Συνεταιρισμό, δώσε το στίγμα αυτής της προσπάθειας.
Ο Συνεταιρισμός αυτός είναι μία προσπάθεια 15 νέων ανθρώπων και των οικογενειών τους που ασχολούνται αποκλειστικά με την κτηνοτροφία. Βλέποντας τις δυσκολίες της επιβίωσης αποφασίσαμε να πάρουμε την τύχη στα χέρια μας. Παράγουμε γαλακτοκομικά προϊόντα (γάλα, φέτα, γραβιέρα, ξινοτύρι, κεφαλοτύρι). Ξεκινήσαμε το 2007 και αυτή τη στιγμή το 80% των μέσων παραγωγής προέρχεται από εμάς (χωράφια, ζωοτροφές, ζωικό κεφάλαιο, και προσεχώς τυροκομείο ιδιοκτησίας του Συνεταιρισμού), με προοπτική να γίνουμε απολύτως αυτάρκεις στο άμεσο μέλλον.
Από την παραγωγή του γάλακτος το 40% μετατρέπεται σε γαλακτοκομικά προϊόντα και το υπόλοιπο πωλείται ως πρώτη ύλη σε γαλακτοβιομηχανίες και άλλους τυροκόμους.

Μία αγωνιστική χρονιά έφτασε στο τέλος της. Μπορείς να μας κάνεις τον απολογισμό;
Κάνοντας μια αποτίμηση της χρονιάς που τελείωσε, το 15% των γαλακτοκομικών προϊόντων μας διατέθηκαν σε κινήσεις πολιτών χωρίς μεσάζοντες (ΑΠΘ, Πρωτοβουλία Κατοίκων Τούμπας, Κουλούρας Ημαθίας, ΤΕΙ Λάρισας κ.λπ.). Καθώς θα ενισχύονται αυτές οι πρωτοβουλίες και θα πολλαπλασιάζονται, θα αυξάνουμε και την παραγωγή μας. Ο στόχος είναι να αυξηθεί το μέγεθος του Συνεταιρισμού, κατά 5-10 παραγωγούς ακόμα. Είμαστε αντίθετοι στην ανεξέλεγκτη  γιγάντωση του Συνεταιρισμού. Θέλουμε οι αποφάσεις που αφορούν τον Συνεταιρισμό να συνεχίσουν να παίρνονται από εμάς τους παραγωγούς, ώστε να οικοδομούνται σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ μας. Δεν θέλουμε να χαθεί ο έλεγχος μπαίνοντας στον Συνεταιρισμό άνθρωποι ξένοι με το αντικείμενο, που μοναδικός τους στόχος είναι το κέρδος, κατεβάζοντας την ποιότητα των προϊόντων και δίνοντας χαμηλές τιμές στους παραγωγούς.
Έχουμε κατά νου τον αδιέξοδο τρόπο λειτουργίας των συνεταιρισμών τα προηγούμενα χρόνια και επιθυμούμε να μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη. Επομένως, διαφάνεια και δημοκρατία στις αποφάσεις, όχι στη λογική της ανάθεσης.
Αγαπάμε τη δουλειά μας και έχουμε όραμα για τον τόπο μας: Θέλουμε οι νέοι άνθρωποι να συνεχίσουν να μένουν και να δουλεύουν στον τόπο μας και να αμείβονται δίκαια για τον κόπο τους, προσφέροντας ταυτόχρονα φθηνά και ποιοτικά ντόπια προϊόντα.

Πιστεύεις ότι οι μεσάζοντες θα αντιδράσουν;
Ό,τι αφορά την «απάντηση» του κράτους, των μεσαζόντων κ.λπ. στο κίνημα της πατάτας, οι παραγωγοί που συμμετέχουμε στο κίνημα, περιμένουμε να μας ασκηθεί μεγάλη πίεση. Από πλευράς των παραγωγών απαιτείται συνεχής και συνεπής συμμετοχή, με τα καλύτερα προϊόντα να διατίθενται σε αυτές τις αγορές, στη χαμηλότερη δυνατόν τιμή, δίκαιη και για τον παραγωγό αλλά και για τον καταναλωτή. Ένα μεγάλο κέρδος που προέκυψε από το κίνημα, είναι η άμεση γνωριμία και ο συγχρωτισμός των καταναλωτών με τους παραγωγούς. Η αλληλεγγύη και η αυτοοργάνωση του λαού θα πρέπει να αποτρέψει τα χειρότερα στο βαρύ χειμώνα που έρχεται.

Για να μη μείνουν κάποιοι με την πατάτα στο χέρι…
Και μία παραίνεση προς κομμουνιστές, αριστερούς και λοιπούς κινηματικούς που θεωρούν ότι το κίνημα της πατάτας είναι «λίγο» και «δεν φτάνει»:
Οι καταναλωτές ψωνίζουν και ψάχνουν φθηνά προϊόντα. Οι παραγωγοί ψάχνουν καταναλωτές να διαθέσουν τα προϊόντα τους, αποκομίζοντας ικανοποιητικό κέρδος. Αυτό είναι το πρώτο επίπεδο.
Οι καταναλωτές δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα (και δεν θέλουν) να αγοράζουν σε τιμές Ελλάδας προϊόντα Βουλγαρίας και Αιγύπτου. Οι παραγωγοί δεν αντέχουν να πουλούν την παραγωγή τους σε τιμές βιοτικού επιπέδου Βουλγαρίας και Αιγύπτου, μια που δεν μένουν εκεί, αλλά στην Ελλάδα. Αυτό είναι το δεύτερο επίπεδο.
Με το κίνημα της πατάτας και χτύπημα στα μονοπώλια επιτυγχάνεται και η κοινωνία του αύριο -της αλληλεγγύης και της αυτοοργάνωσης- επιχειρείται να οικοδομηθεί. Και αυτό είναι το τρίτο και σημαντικότερο επίπεδο.
Καταναλωτές και παραγωγοί έχουν αντιληφθεί ότι χωρίς την άμεση συσχέτιση και συμπόρευση των δύο πλευρών δεν υπάρχει μέλλον σε αυτή τη χώρα. Ότι αν δεν προχωρήσουν μαζί με ειλικρίνεια και συνεργατικό πνεύμα, η εξάρτηση και η εξαθλίωση της χώρας και του λαού θα φτάσει σε επίπεδα Αφρικής.
Καταναλωτές και παραγωγοί γνωρίζουν πολύ καλά ότι το να αγοράζουν και να πουλούν φθηνές ελληνικές πατάτες και άλλα αγροτικά προϊόντα δεν αρκεί. Γι’ αυτό και συζητούν μεταξύ τους και οργανώνονται. Γνωρίζουν ότι ικανή και αναγκαία συνθήκη για την ανεξαρτησία της χώρας είναι η παραγωγική, οικονομική και κοινωνική ανασυγκρότησή της.
Πρώτιστο καθήκον της Αριστεράς για το χειμώνα που έρχεται θα πρέπει να είναι η οργάνωση του λαού και κυρίως η αλληλεγγύη. Να μην αφήσουμε κανέναν πολίτη αυτής της χώρας να πεινάσει και να κρυώσει. Να μην αφήσουμε την αλληλεγγύη στα χέρια της Εκκλησίας και της Χρυσής Αυγής.
Και όσο τα κινήματα των πλατειών, της πατάτας, των χαρατσιών ξεπηδούν από τα σπλάχνα και τις επιθυμίες του λαού μας, οι κομμουνιστές, οι αριστεροί και οι λοιποί κινηματικοί έχουν την επιλογή να συμμετάσχουν με όλη τους την καρδιά και την ψυχή.
Αλλιώς θα μείνουν με την πατάτα στο χέρι.

 

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!